Het verhaal achter de naam (1) : Laval

Het is de grootste plaats in Frankrijk waarvan je de naam kunt omkeren:

Laval. Een palindroom dus, waarvan het huidige logo van de stad handig gebruikt maakt. Maar eigenlijk klopt dat niet, want van oorsprong zijn het twee woorden: La Val. De tijd heeft ze aaneengeplakt.

Maar klopt dat wel, LA val? Het is toch LE val? Ja, tegenwoordig wel, maar oorspronkelijk was val een vrouwelijk woord, geërfd uit het Latijn, vallis, waar het woord ook al vrouwelijk was. Ergens onderweg is het woord mannelijk geworden, maar die verandering is niet doorgedrongen tot deze plaatsnaam, toen al gefossiliseerd.

Laval betekent dus het dal, de vallei, en die beschrijving slaat op het dal van de rivier de Mayenne, waaraan de stad ligt. Om de plaats van andere plaatsen met dezelfde naam te onderscheiden werd zij in de late Middeleeuwen vaak vermeld als Laval-Guion, als referentie aan de heren van Laval, die van vader op zoon Guy heetten. De stad werd groter, het onderscheid was niet meer nodig.

Eenvoudigweg Laval dus, met een oud aaneengeplakt vrouwelijk lidwoord.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20161211, Korte Verhalen, Pays de la Loire

Reactie van Daan op 12 December 2016 op 12.02: ohja, dat had ik niet eens gezien! Leuk hoor, doe je best! groet!

Overleden Reactie van Theodora Besse op 12 December 2016 op 13.07: Er bestaan ook franse boekjes met verklaringen van plaatsnamen. Zo heb ik er al jaren een van de Gard. Ik meen me zelfs vaag te herinneren dat ik dat ooit heb aangeschaft naar aanleiding van een ander artikel van Jeroen over plaatsnamen.

Zo'n boekje is erg leuk om te lezen, vooral wanneer het plaatsen in je omgeving betreft, maar de beschrijving is vaak erg beknopt. Ik kijk dus uit naar Jeroen's serie met iets meer franje er omheen, al kun je de franje ook zelf op internet vinden. Jeroen's artikelen vormen dan een leuke aanleiding om verder te speuren.

Reactie van Jeroen Sweijen op 12 December 2016 op 13.13: Theodora, wij hebben inderdaad al eens eerder uitgewisseld over dit onderwerp, en ik heb je destijds dat boekje aangeraden (dat van Paul Fabre over de Cévennes, toch?). Er is veel goeds geschreven over het onderwerp, maar ook veel slechts. Zeker op internet is veel kaf onder het koren, kijk daarvoor uit. Ik kan meestal die onderscheiding wel maken, en ook boeken aan- of afraden (een flinke kast vol hier).

Reactie van Jeroen Sweijen op 12 December 2016 op 13.21: Dat is inderdaad de gedeeltelijke verklaring, Diego, al is de werkelijkheid een stuk breder, niet alleen Keltische persoonsnamen maar ook Latijns, Germaanse ... en niet alleen persoonsnamen maar ook geografische elementen (bijvoorbeeld voor Campagnac et compagnie waarbij eerder om het woord champagne / campagne gaat dan om de persoonsnaam Campanius, al is noch de ene hypothese noch de andere ooit uit te sluiten.

Een artikel over die -ac/-y/-é etc staat binnenkort elders op de planning, daarna zal ik dat verhaal hier ook vertellen.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 12 December 2016 op 14.07: Inderdaad Jeroen, het boekje is van Paul Fabre en is getiteld: "Dictionnaire des noms de lieux des Cévennes".

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.