Andy Arnts eet een andouillette

Reactie van H. Moulin op 8 September 2010 op 19.20

Andy, mijn vriend is echt gék op andouillette en ik heb het écht geprobeerd, maar ik krijg het niet weg en inderdaad de geur ervan alleen al beneemt me de eetlust! Toen ik een keer uiteten ging met een groep vrienden en omringt was door drie mensen die andouillette besteld hadden, kon ik zelfs helemaal niet meer eten! Afijn, ik ben bang dat het voor mij écht een verloren zaak is.
Groet,
Hadewijch

Reactie van Jeroen Sweijen op 8 September 2010 op 20.33

Miam miam miam ... één van mijn favoriete gerechten in Frankrijk: een heerlijke andouillette (uit Vire, of uit Guéméné, dat dan weer wel :)). Of andouille natuurlijk, ook niet te versmaden.
Maar ik ken zéér weinig Nederlanders die het lekker vinden, zelfs als je er niet bij vertelt wat het is.
Groet, Jeroen

Reactie van ed deelen op 8 September 2010 op 21.32

Gestoofde pens in witte wijn met rauwe ham, prima. Niertjes, hersenen, alles best. Maar andouillette, alleen de geur al... brrr

Reactie van Monique Seinen op 8 September 2010 op 23.20

Toen mijn frans nog niet zo goed was, bestelden we voor onze dochter van toen 3 een andouille omdat een steak niet zo bij haar leeftijd pastte.... niet wetend wat voor worstje het zou worden uiteraard... Na 1 hapje was de geur niet te harden rond onze tafel en hebben we de worst maar terug gebracht

Reactie van Andy Arnts op 9 September 2010 op 8.31

Mijn eerste twee ervaringen met een andouillette waren - ik kan het rustig zeggen - desastreus. Inderdaad, die stank. Wat ik er in het boek over schrijf is dan ook volledig op ware feiten gebaseerd. En dus begaf ik me met loden passen naar Arras. Maar wat bleek... deze keer roken die andouillettes prima. Ze smaakten ook goed. Zelfs de kritische regisseur moest dat toegeven. Hoe het kan? Daar ben ik nog niet over uit... Wellicht is 2010 een goed andouillette-jaar!

Reactie van Peter Barnouw op 9 September 2010 op 10.16

Kijk uit!! Er is een groot verschil tussen andouille en andouillette De andouillette wordt gekookt gegeten, in de braadpan zachtjes opsudderen (maar ook op een andere manier, bv stomen op cider(à la vapeur de cidre), is ook heerlijk! De beste andouillettes (volgens mij dan), komen uit de Beaujolais (Fleury dacht ik) en zijn gekenmerkt door een AAAA.

De andouille is meer worstachtig en kan zo gegeten worden.

Maar al die gerechten zijn heerlijk zaols de "tripes à la mode de Caen" of "pieds et paquets" uit de Provence.....

Reactie van H. Moulin op 9 September 2010 op 10.35

@Andy. Eén probleem volgens mijn (franse) vriend: wie heeft jou geleerd HOE je een andouillette moet eten? Zijn haren gingen recht overeind staan toen hij zag dat je hem over de lengte heen doorsneed... hahaha
Groet!

Reactie van Andy Arnts op 9 September 2010 op 10.54

Dag Hadewijch,
Ja, inderdaad... wat ik deed is niet gebruikelijk. Zo hoort het ook helemaal niet. Maar zo kwam de inhoud wel het beste in beeld. Bovendien kun je je op deze manier alleen tot de inhoud beperken. Veel mensen vinden die darm te taai. Nu ben ik benieuwd of ik met deze 'foute methode' een nieuwe trend in 'andouillette-snijden' heb ingezet...

Reactie van Jeroen Sweijen op 9 September 2010 op 11.00

@Peter... één A'tje tekort : A.A.A.A.A. = Association Amicale des Amateurs d'Andouillettes Authentiques :) Inderdaad, een vriendschappelijk keurmerk. Vanwege al die A's vond ik het ook schitterend dat uitgerekend Andy Arnts (A.A.) zich met Andouillettes bezighield :)

En dank Peter, ik ben dus gelukkig niet de enige die die dingen heerlijk vind :)

PS : A.A.A.A. bestaat ook, dat is de Association d'Amis d'Alphonse Allais, maar die is meer op z'n plaats in de groep 'Frans - de taal'.

Groet, Jeroen

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.