Weer terug naar Frankrijk?

Beste allemaal,

Plannen mij weer in Fr te vestigen?

Graag lees ik jullie reacties, en hoop op mede-zelfde ervaringen?

Ik heb 11 jaar meestal in FR gewoond, buurt van Beziers, een waar paradijsje maar door omstandigheden weg gegaan, en terug naar NL, daar woon ik nu 4 jaar, een prima huis en mooie omgeving van Castricum, maar ik kan toch niet wennen aan de drukte en lawaai en mis de overweldigende natuur en ambiance van France, heb echt heimwee...

Wie heeft deze ervaring ook (gehad?) en wel weer terug gegaan?

Mijn zorgen zijn, dat ik ervaring heb dat alles moeizamer gaat in het frans, de afstanden en veel moet rijden, ik ben zestiger heb AOW en wil ik oud worden in FR?

Dit zal de laatste keer verhuizen zijn..

Zijn er lotgenoten die alleen wonen/oud worden in FR, hoe bevalt dit?

Ik denk om in de Pyrenees Oriental te gaan wonen, zee en bergen, waar beste klimaat?

anushaschol5@gmail.com

Groetjes uit een heel kil, grijs en vooral nat Nederland...

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200302, Migratie

Reactie van Maria vercammen op 4 Maart 2020 op 12.50: Tja, Theodora schriftelijk iets uitdrukken is natuurlijk moeilijk.

Zo niet, wou ik gewoon zeggen sommige van die oude mensen waren zo verbitterd,

Daar waren er gelukkig ook ander bij . Maar 30 jaar heb ik bijna gewerkt met die bejaarde mensen zodus!

En hier waar ik woon op een residentie ,ken ik heel veel mensen , Iedereen zegt eern goede dag of doen een babbeltje .Veel kennen zelfs mijn frans bulldogje ! Ha Bernard!'

En gelukkig ben ik zeker, vandaag is het zelfs mijn verjaardag , enik heb zelfs al een geschenkje gekregen van mijn franse buurvrouw , en ook al ern paar telefoontjes

Nu ga ik even kijken naar mijn vrienden van facebook

Nog een prettige dag!

Reactie van Sequoia op 4 Maart 2020 op 13.38: @ Janny, ik blijf het toch apart vinden dat de problemen die jij hebt op misschien 30 kilometer afstand (hemelsbreed) hier totaal niet spelen. Huisartsen hebben alle tijd, nemen nog patiënten aan en je kunt snel terecht. Mocht je willen stuur dan even een pb, in de omliggende dorpen werken een Franse huisarts (dame) die ook Engels kan, een Belgische dame die Nederlands kan, en een Nederlandse heer.

Overlast van straaljagers is hier ook zeer zeldzaam, heel toevallig kwam er twee weken geleden 1 erg laag over en dat was misschien de tweede in de vijf jaar dat ik hier ben...

Meestal zijn het deze jongens klikkerdeklik maar dat is voor mij altijd weer een plaatje om naar te kijken!

Overleden Reactie van Theodora Besse op 4 Maart 2020 op 15.51: Ha Maria, dat heb ik in mijn dorpje ook hoor! Iedereen kent mij met m'n hondje en ze groeten Pico meestal eerder en uitgebreider dan mij! "Ha Pico!" Aai, aai!

Je verhaal over de buurvrouw die je een verjaarscadeautje gaf deed me denken aan de keer dat ik een enorme flater sloeg! Ik was uitgenodigd op de 60e verjaardag van een van mijn buurvrouwen. Ze vierde het in het zaaltje ongeveer 50 meter van mijn huis. Ik brak me dagenlang het hoofd wat ik zo'n vrouw in vredesnaam als cadeautje moest geven! Uiteindelijk kocht ik zes bijzonder mooie kommen, die je voor alles kon gebruiken (soep, koffie of een sausje). Blij dat ik toch iets had gevonden (want iedereen heeft tegenwoordig alles al en ik kende haar niet goed) ging ik naar het feest.

Ze stond bij binnenkomst naast de deur om de felicitaties en cadeautjes van iedereen in ontvangst te nemen. Ze pakte mijn cadeautje wat onhandig aan, wist niet zo goed wat ze er mee moest en pakte het uit. Toen kwamen anderen binnen en zag ik het pas. Op de tafel naast haar stond een enorme doos, waarin een grote gleuf was gesneden. Degenen die na mij kwamen haalden een envelop uit hun tas en deponeerden die in de doos, waarna buurvrouw, anders dan bij mij, hun heel hartelijk bedankte! De soepkommen bleven wat verloren naast de doos op de tafel staan... Ik heb me zelden zo ongelukkig gevoeld en ben niet lang gebleven.

Reactie van Janny O. op 4 Maart 2020 op 15.53: Sequioa, ik heb een Belgische huisarts, die verder prima bevalt. (Hij neemt trouwens al heel lang geen patiënten meer aan). Maar ik kan er niets anders van maken, als ik nu een afspraak wil maken dan is 30 maart de eerste mogelijkheid. Dat geeft niets als je alleen maar voor wat dingen langs moet waar geen haast mee is, anders moet je toch echt in die wachtkamer gaan zitten. En een website met wat informatie is lukt ook nog steeds niet. In dezelfde ruimte zit inmiddels een Nederlandse huisarts die voordat ze huisarts werd in de informatica afstudeerde, maar ook zij heeft geen website. Het zou zoveel makkelijker zijn.

En wat die straaljagers betreft, ik heb bij Soesterberg gewoond toen daar nog gevlogen werd en in Duitsland in een laagvlieggebied. Ik kan wel wat hebben hoor.

We dwalen wat af, maar Yvonne heeft al besloten een nieuw topic te beginnen, dus ik denkt niet dat wij de schuldigen zijn.

Reactie van Maria vercammen op 4 Maart 2020 op 17.58: Dat kan ik me echt voorstellen Theodora .Niet leuk op dat moment '!

Overleden Reactie van Theodora Besse op 4 Maart 2020 op 20.19: Janny, ik kom twee keer per jaar bij de dokter. Als ik vertrek, maak ik meteen bij de secretaresse weer een nieuwe afspraak. Van de huisarts zelf geleerd. Tja, als je tussendoor wat zou krijgen, moet je al heel vroeg op de stoep staan voor het open spreekuur of je moet geduldig in de wachtkamer je beurt afwachten. Aangezien ik niet vooraan stond toen het geduld werd uitgedeeld, wacht ik liever tot ik weer eens een afspraak heb (maart en september) en anders zou ik in vredesnaam maar een boek meenemen.