Te mooi om waar te zijn in de Bourgogne

Te mooi om waar te zijn in de Bourgogne.

Frankrijk is een super mooi land om te wonen en te werken, maar het trekt helaas ook een groep mensen aan, die ik omschrijf als "Dromers" "geluk zoekers""charlatans" en "kladlopers""

Voor diegenen die hun huis verhuren of het te koop hebben staan; de volgende tips:

1)Als iets te mooi lijkt om waar te zijn dan is dat vaak ook zo. Als iemand bijna de vraagprijs van je huis wilt betalen, dat is dat momenteel normaal in Nl maar niet gebruikelijk in Frankrijk.

2) tegenstrijdige uitspraken, goed onthouden.

3) zorg dat je goed zicht hebt met wie je handelt, gebruik alle beschikbare bronnen : google, social media etc.

4) maak goede schriftelijk afspraken en let op het nakomen ervan.

5) check altijd de financiële status en bij niet nakomen van bijv, aanbetaling onmiddellijk de procedure stopzetten voordat er verder schade veroorzaakt wordt.

Helaas hebben wij afgelopen jaren twee aanvragen (huur, koop) gehad, van twee verschillende Nederlandse stellen met een wankele financiële achtergrond , waarvan wij hun intenties niet geheel konden doorgronden, en gelukkig konden we erop tijd uit stappen zonder verder schade.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200126, Woningen Algemeen

< Vorige bijdrage

Reactie van wilsam op 27 Januari 2020 op 11.35: @Theodora, je hebt gelijk. Jij ook bedankt voor je link.

Reactie van Hans van den Bos op 27 Januari 2020 op 11.36: Hallo Marielle

Ik heb nergens gezegd dat je niet moet verhuren aan mensen boven de zeventig, maar dat je erg moet oppassen. Dat is geen kwestie van discriminatie, maar een gevolg van de wetgeving. Ik weet dat gemeentes die aan 70 plussers verhuren een borgstelling van een derde persoon vereisen.
Als je een huurder van ouder dan 70 om wat voor reden dan ook uit je huis wilt hebben dan moet je een andere vergelijkbare woning aanbieden of het huis willen verkopen. Anders krijg je de persoon er niet uit. Ook niet bij wanbetaling of schade aan het huis.

Dus is enige voorzichtigheid geboden. Particulieren verhuren niet graag aan ouderen.

Reactie van wilsam op 27 Januari 2020 op 11.45: En on topic. Ik sluit me aan bij En Laurenc. Huurders zijn in Frankrijk heel erg beschermd, veel meer dan in Nederland. Er is in het verleden hier een aantal erg vervelende verhalen van verhuurders gedeeld.

Reactie van Dienke Cazemier op 27 Januari 2020 op 12.29: Het huis waarin wij nu wonen werd 'verhuurd' door mijn broer aan een stel met klaplopende zoon en bejaarde moeder. Haar pensioentje betaalde de huur maar toen zij overleed was het daarmee gedaan. Dat ging zo bijna twee jaar door, het spul verwarmde alleen de keuken met hout in de chaudière. In 2003 besloot mijn vader het huis te kopen en het vervolgens als gite en familiehuis te verhuren. Toen moesten we die mensen eruit zien te krijgen voordat het weer winter werd! Dat spande erom, maar het lukte op 1 oktober door een deurwaarder. Het huis was volkomen beschimmeld van binnen, achter een laag behang ontdekten we een deur naar een tweede toilet boven (kapot, uiteraard), de eerste dagen dat we er in november waren sloeg de stroom er voortdurend af als je de waterkoker en de boormachine tegelijk aan zette, maar gelukkig kwam de EDF de stroom opwaarderen. Het warme water uit de kraan was bruin en dat bleek uit de radiatoren afkomstig, er was een kraan omgezet. Ach, achteraf is het een mooi verhaal. Al moest ik mijn met het lot der mensen begane broer toch echt een keer weerhouden het huis te verhuren aan een bevriend armlastig stel dat zijn brood (niet) verdiende met bijen houden en het plukken van meidoornbloemknopjes voor het bereiden van thee. Zo heeft iedereen zijn dromen, maar daarmee kan men anderen behoorlijk dwarszitten....

Overleden Reactie van Theodora Besse op 27 Januari 2020 op 12.45: Sinds de loi Alur (2014) is de leeftijd waarop ouderen met een bescheiden inkomen door de wet tegen uitzetting worden beschermd 65 jaar. Daarbij moeten ze minder inkomen hebben dan een bedrag dat jaarlijks door de betreffende minister wordt vastgesteld. Voor 2020 zie Pap.fr.

De verhuurder kan hen wel uitzetten op voorwaarde dat hij in de buurt een ander vergelijkbare woning voor hen vindt. Maar van die verplichting is hij ontslagen, wanneer hij zelf de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt óf wanneer hijzelf een bescheiden inkomen heeft.

Voor de huurder is het dus en-en (hij moet voor de wettelijke bescherming zowel 65 jaar zijn als een bescheiden inkomen hebben); voor de verhuurder is het of-of: hij moet 65 jaar zijn óf hij moet een bescheiden inkomen hebben.

Zie over verhuren in Frankrijk in het algemeen: "Verhuren = bezuren?" in dit forum.

Reactie van John Meijer op 28 Januari 2020 op 8.59: andersom gebeurt ook regelmatig verkopers die hun “droomhuis” aanbieden en vergeten de waarheid te vertellen en verhaaltjes verzinnen over de uitgevoerde verbouwingen, foto’s plaatsen van 5 of zelfs 14 jaar geleden als je dan ter plaatse komt val je om van verbazing, zoals wij op onze zoektocht zijn tegen gekomen.