Voor de echte bricoleurs en liefhebbers: een kasteeltje

Meer dan een opknappertje, niet iets dat afgedaan kan worden met de achteloze makelaarskreet : à rafraîchir. Wat wel klopt: une vue imprenable. De foto's van een paar opgeknapte vertrekken brengen je al helemaal in de sfeer van het kasteelheerschap. Meer dan slechts une maison de caractère. De winterse kou daarbinnen is misschien een kwestie van wennen. En anders 's winters naar je optrekje aan de Méditerannée gaan, deden ze in de Middeleeuwen ook. Verder krijg je te maken met het Franse equivalent van Monumentenzorg en nog wat andere instanties. De bank bijvoorbeeld, wat extra geld achter de hand hebben lijkt verstandig. Ook een professionele kettingzaag (ik noem geen merken) en een groot bosperceel kunnen van pas komen om die open haarden aan de praat te houden. Daar krijg je een halve dagtaak aan. Maar toch, zeg nou zelf, voor die prijs krijg je tegenwoordig nauwelijks een kleine studio in Parijs. Op een kasteel zul je toe moeten leggen, investeren in zo'n appartementje in Parijs lijkt op termijn winstgevender.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20191226, Bouw

Reactie van Michiel Terwindt op 27 December 2019 op 10.01: De vertrekken die al klaar zijn zien er heel verleidelijk uit Rob. Maar ik hoef geen kasteel , want ondanks de grote schouwen krijg je die ruimtes nooit warm .

Reactie van Jeannette op 27 December 2019 op 10.59: Tja, dat is al heel lang bekend; een kasteel kopen is het probleem niet, daarna begint het pas!

Reactie van eric van keulen op 27 December 2019 op 17.05: Dat verhaal in Les Echos klopt in principe wel, maar niet voor iedereen. Je moet gepassioneerd zijn en geld hebben om te kopen en onderhouden. Of, zoals ik met mijn echtgenote, zonder ruime middelen, gepassioneerd zijn en veel zelf doen en met niet het modernste comfort genoegen nemen. Wij wonen in zo'n kasteeltje (SH 450m2) uit de 17e eeuw, zonder isolatie, geen dubbel glas. Wel 5 schoorstenen waarvan er voor drie Jotûls staan. Er branden er gemiddeld twee constant (24/24) van 15 november tot 1 april en verder naar behoefte. Met luiken en gordijnen gaat dat prima. We hebben geen super de luxe badkamers maar gedateerd uit de jaren 80, prima. De bovenverdieping is voor kinderen en vriendjes in de zomer en voor- en najaar. Wat helpt is dat we in het zuid-westen wonen met een zeer gunstige expositie op de zon.

Dat brengt natuurlijk werk met zich mee, ook buiten, maar dat doen we allemaal zelf, anders zouden het niet kunnen. We krijgen er veel voor terug, we wonen in een schilderij zeggen we altijd. Hoge kamers en roeramen tot aan het plafond à la française, trumeaux voor de schoorstenen etc. Ik leefde al zo als jong mens zo'n 40 jaar geleden in A'dam in huizen van Hendrick de Keijser op dezelfde manier en ben er aan verslaafd geraakt.

Reactie van Hans van den Bos op 27 December 2019 op 17.58: Ik heb ook altijd wat gehad met kastelen, maar dan wel de echte middeleeuwse fortificaties. In de Auvergne stonden en altijd wel wat te koop. Meestal in gebruik als opslagplaats voor een boer. Ze kostten vrijwel niks, maar na de aankoop beginnen de kosten pas. Een nieuw dak, omdat de boktor zich een weg door de gewelven, heeft gevreten. De muren opnieuw voegen, nieuwe ramen, nieuwe vloeren, et cetera. Ik heb met pijn in het hart er van afgezien. Maar mijn vrouw wilde absoluut niet vijf jaar in een caravan of bouwval wonen. En, eigenlijk, had ze gelijk.

Ik droom er nog wel eens van, maar ben realist genoeg om in te zien dat het niets meer voor ons is. Maar ook al zijn ze bedrog, dromen blijven leuk.