Interdit de mourir le week-end - Verboden om in het week-end te sterven

NEDERLANDS ONDERAAN

Quand un maire en a marre, qu’il veut que quelque chose s’arrête, il prend… un arrêté. Une décision ayant valeur de règlement local, à laquelle tout habitant de la commune se doit d’obéir. Parfois, c’est une manière pour l’édile de tirer la sonnette d’alarme, et le message passe – ce qui ne veut pas dire que les choses changent. Daniel, mon cousin par alliance et envoyé spécial en Normandie, vient d’attirer mon attention sur un de ces arrêtés. Son commentaire : « On vit une époque formidable en France… En semaine, on nous empêche de travailler, et le week-end on nous empêche de mourir… » Et oui, en effet, Madame le Maire de La Gresle, un village de la Loire, a officiellement interdit à ses ouailles de mourir le week-end. Derrière la provocation, un cri de détresse : la commune souffre cruellement du manque de médecins. La goutte qui a fait déborder le vase ? La mort subite, dimanche 1^er décembre, d’un des résidents de la maison de retraite locale. Comme le seul médecin aux environs prendra sa retraite l’année prochaine et n’assure plus de garde en fin de semaine, la mairie a été contrainte de réquisitionner un médecin en passant par l’Agence Régionale de Santé, la préfecture et la gendarmerie. Excédé par cette situation ubuesque, Madame le Maire pointe du doigt l’état déplorable des structures de santé pour ses concitoyens : « Beaucoup n’ont plus de médecin traitant et les urgences les plus proches sont à 23 km sur de petites routes de campagne ! De plus, comme ils ne se trouvent plus sur des parcours de soins coordonnés, on retient chaque fois € 10 sur leurs remboursements médicaux ! Faut pas se moquer des gens, quand même ! » Sa colère de se retrouver dans cette situation est bien compréhensible, et largement partagée par les habitants des campagnes. En février dernier, dans la Drôme, une femme a perdu son bébé à la fin du 8^ème mois de grossesse. Souffrant d’un décollement du placenta, elle n’arriva, en hélicoptère que bien des heures après son premier appel en maternité, pour accoucher d’un splendide petit garçon… mort-né. Imputant ce drame à la fermeture très contestée de la maternité de Die, qui desservait toute la région, elle intente un procès à l’état. Non, vraiment, l’indignation a sa raison d’être et on ne me fera pas croire que le gouvernement ne peut prendre des mesures pour remédier – c’est le mot juste – à la désertification médicale.

Pour qui veut mieux comprendre le travail dur et fondamentalement important d’un ‘médecin de campagne’ (c’est le titre), voici un très bon film, pour lequel j’ai préparé une liste de vocabulaire.

Bande-annonce : http://www.allocine.fr/video/player_gen_cmedia=19559578&cfilm=2...

Vocabulaire à votre disposition : www.talenvoortalent.nl/medecindecampagne.pdf

NL/ Als een Franse burgemeester schoon genoeg van een situatie heeft, en het wil laten stoppen, dan neemt hij of zij een verordening. Een beslissing die geldt als een lokale regelgeving, waaraan alle inwoners van de gemeente zich moeten houden. Soms is het ook een manier om alarm te slaan, en de boodschap komt vaak door - wat niet betekent dat er iets verandert. Daniel, mijn neef en speciale gezant voor Normandië, heeft zojuist een van deze decreten onder mijn aandacht gebracht. Zijn bijkomende opmerking: "We leven in een prachtige tijd in Frankrijk.... Door de week worden we verhinderd om te werken, en in het weekend mogen wij niet meer sterven...". En ja, inderdaad, de burgemeester van La Gresle, een dorpje in de Loire, heeft zijn kudde officieel verboden om in het weekend dood te gaan. Achter de provocatie gaat een noodkreet schuil: de gemeente lijdt sterk onder het gebrek aan artsen. Wat was de druppel? Het plotselinge overlijden, zondag 1 december, van een van de bewoners van het plaatselijke bejaardentehuis. Omdat de enige dokter in de regio volgend jaar met pensioen gaat en de weekenddiensten niet meer bemand, was het gemeentehuis genoodzaakt om via de regionale gezondheidsdienst, de prefectuur en de gendarmerie een arts op te eisen. Te gek voor woorden, vindt de burgemeester, en zij wijst op de betreurenswaardige gezondheidstoestand van haar medeburgers: "Velen hebben geen huisdokter meer en de dichtstbijzijnde eerstehulppost bevindt zich 23 km verderop op kleine landwegen! Omdat ze niet langer op gecoördineerde zorgtrajecten zitten, houdt de Sécu (zorgfonds) bovendien 10 euro per keer in op hun medische vergoedingen! Je moet met mensen toch niet op die manier omgaan!" Haar boosheid is begrijpelijk en wordt breed gedeeld door de bewoners van het platteland. Afgelopen februari, in de Drôme, verloor een vrouw haar baby aan het einde van de 8e maand van de zwangerschap. Ze had last van een loslating van de placenta en kwam pas vele uren na haar eerste oproep in de kraamafdeling per helikopter aan om een mooi jongetje te baren.... die doodgeborene was. Omdat ze deze tragedie toeschrijft aan de zeer omstreden sluiting van het kraamkliniek van het stadje Die, die de hele regio diende, klaagt ze de staat aan. Nee, echt, de verontwaardiging is gerechtvaardigd en men kan me niet wijs maken dat de regering geen actie kan ondernemen om de medische woestijnvorming - dat is het juiste woord - tegen te gaan.

Voor degenen die het harde en fundamenteel belangrijke werk van een ‘médecin de campagne’ (dat is de titel) beter willen begrijpen, is hier een zeer goede film, waarvoor ik een woordenschatlijst heb voorbereid.

Trailer: http://www.allocine.fr/video/player_gen_cmedia=19559578&cfilm=2...  

Woordenschat tot uw beschikking: www.talenvoortalent.nl/medecindecampagne.pdf