Hollandia

Soms vragen die Fransen me weleens 'Jacobus waarom ben je in Frankrijk gaan wonen?' Het antwoord is even simpel als snel: 'Om de kwaliteit van het leven!' Vandeweek was er iets af te handelen in NL en jawel: Krap over de grens bij het eerste het beste benzinestation richhting Breda werd het tijd om te tanken, een bakkie, een plasje te doen en om de benen even te strekken. Na mijn keuze te hebben gemaakt en de vulslang in de daarvoor bestemde opening te hebben geplaatst gebeurde er niets. Nog een paar keer geprobeerd- niets. Binnen in de shop verklaarde het beeldschone wit-blonde meisje met prachtige grote grijze ogen dat de camera een franskenteken gedetecteerd- en daarom de pomp geblokkeerd had. Ohw. Maar omdat ik heel goed Nederlands sprak en er kennelijk betrouwbaar uitzag wilde ze heel best het systeem déblokkeren zodat ik, ook voor hun verkooptechnisch van belang, de tank van mijn trouwe voertuig kon vullen, aldus geschiedde.

Binnen correct afgerekend met mijn Franse pinpas, geen probleem, maar wel om door het systeem te komen dat toegang verschaft tot de toiletten. Tot voor een paar jaar geleden kon je daar nog binnenkomen met een muntje van 50 Eurocent, maar nu moest dat contactloos met je pinpas. Zeker een Franse pinpas hè? Sprak de chef van het etablissement, gaat niet werken. Hebbu niet een Nederlandse pas? Jawel. En, pasop hoor, creditcards werken ook nie. Echt schoon was het daar niet en het rook er ook niet erg fris.

Verdergaand op de 'snelweg' Breda - Utrecht mag je hier 100 rijden, daar 120, 10 Km. verderop even 130. Bij ijzel en gladheid staat er voor de zekerheid dat je niet sneller mag dan 90, een bord legt ons weggebruikers uit dat wanneer er boven een bepaalde rijbaan een rood kruis aangegeven staat, dat dat betekent dat die rijbaan tijdelijk afgesloten is. Ohw! Evden verder was de max. snelheid weer 100, doch de hele weg kon men nauwelijks gemiddeld 70 Km. per uur rijden.

Nu had ik voor dat ene nachtje geen hotel gereserveerd want slapen kan net zo makkelijk op een luchtbed onder een dekbed + wat comfortabele kussens achter in mijn bestelwagentje, maar toen er ineens borden opdoken langs de weg in internationaal begrijpbare pictogrammen van 'Vork en Lepel' en 'Bed onder Dakje' begreep ik dat er een hotel-restaurant aangekondigd werd en dat leek me inclusief douche en nogzowat best wel comfortabeler. Helaas jammer, Jao daor gaot Rijkswarerstaat over hé met die borden langs de weg, wij zijn al 3 weken geen hotel meer, maor eten kunt u hier nog wel. Het eten was ronduit goed, maar prijzig zoals overal langs snelwegen. Het hotel was verhuurd aan Polen dat er vol mee zat. Polen die al het respect verdienen- en kennelijk goed geld, voor werk waar evenveel Nederlanders hun neus voor ophalen. Na het eten een wandelingetje gemaakt met uitzicht op de snelweg die één lange eindeloze trein van voortrazende voertuigen was waar geen eind aan kwam. Booming economie ging er door mijn hoofd heen en, mede door die hardwerkende Polen. Op een balkonnetje stond een stevige Pool in een korte broek kennelijk met zijn zoontje- of dochtertje in zijn verre thuisland te bellen. Geen woord er van verstaan, wel de melodie.

Aan de ingang van de parkeerplaats stond een bord dat aangaf dat je hier niet langparkeren mocht en dat dit geen carpoolplaats is en men werd verzocht het geheel netjes en opgeruimd te houden. Zo te zien had menigeen daar geen boodschap aan. De volgende morgen wekten de eerste auto's en volgeladen busjes met Poolse kentekens naast me mij en vertrok naar het eerste het beste benzinestation om achteraan in de rij aan te schuiven voor een versgezet niet te zuipen bakkie koffie van een Amerikaans bedrijf dat Hollandia uitgezocht heeft vanwege de mogelijkheid er geen belasting te hoeven betalen. De voortjagende trein voertuigen was niets anders dan die van de vorige avond- en nacht. Op de radio vertelde een verslaggever dat een voormalige nieuwslezeres in de Tweede Kamer zich sterk maakte voor een wet die aan voltooid leven een einde mag maken indien men dat wenst.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20190905, Korte Verhalen

Overleden Reactie van Theodora Besse op 5 September 2019 op 23.07: Met dit leuke verhaal wordt eventueel heimwee naar Nederland voorgoed genezen!
Dankjewel Koos!

Reactie van Olga van Ditzhuijzen op 5 September 2019 op 23.29: Mijn god wat een pessimistisch verhaal. Probeer eens te lachen. Kom op, “Jacobus”, vind eens een leuk cafeetje van de snelweg af. Of blijf lekker thuis.

Reactie van Peter en Marion van Osselen op 6 September 2019 op 0.38: Wij zitten ons mentaal voor te bereiden om weer eens een keer naar NL te gaan, maar bij het lezen van deze ervaringen, ga je toch denken: waar beginnen we aan...? Maar leuk geschreven stukje, waar de ironie vanaf druipt.

Reactie van Ingrid de Eerste op 6 September 2019 op 7.51: Inderdaad, ik begrijp hoe Koos getergd is door het koude kikker land. Laatste keer dat ik er was, mei 2018, ben ik ook tegen duizend ergerlijke dingen aangelopen. Ik heb er niets meer mee. Je moet je er inderdaad psychisch op voorbereiden om weer naar het noorden te vertrekken.

Reactie van Wilna Maijenburg op 6 September 2019 op 10.16: Dat het tanken geweigerd werd hebben wij nog niet meegemaakt met ons frans kenteken, maar we waren een paar jaar terug op vakantie met onze Franse buren en die wilden ook koffie in de buurt van Breda. Waarschijnlijk heel erg hip, maar voor ons niet te drinken de koffie bij die koffieketen, maar gezien het aantal klanten zijn wij de minderheid.

Reactie van Lucia op 6 September 2019 op 10.23: Wat een heerlijk verhaal en nog heerlijker dat wij voorlopig niet naar Nederland hoeven, ehhhh....afkloppen.

Overleden Reactie van Koos Dulfer op 6 September 2019 op 10.48: @ Olga: Oh-ja, pessimisme kan je leren. In dit geval was het genoeg om één-op-één zonder er iets bij te verzinnen alleen het stukje van de grens tot halverwege Utrecht te beschrijven en heb jullie de reden bespaard aan te geven waarom ik er die dag even moest zijn. Het zou teveel worden en dan moet je eerst ook nog door België waar twee belangrijke uitvindingen in het verkeer zijn gedaan die wij kennen als 'bumperkleven' en de hele lange weg door het land op de 'midden- of linkerbaan blijven plakken'. Ook over de terugweg geen woord omdat alleen de die-hards dat aan zouden kunnen.

Mijn therapie om het allemaal los te laten en weer te kunnen lachen was het maken van de keus een flink eind door Frankrijk om te rijden om extra van het prachtige golvende land te genieten. Niet over Lille - Parijs (Paris) - Chartres - Le Mans - Angers, maar van Lille naar Calais - Boulonge - Rouan - Le Mans. Zó mooi!!! en zo heerlijk rustig en onderweg zomaar in één keer kunnen tanken en zomaar gewoon een kraakhelder fris- schone WC-ruimte in te kunnen lopen, een heerlijk geurend smaakvol bakkie koffie uit de muur getrokken dat je zelf naar keuze met een muntje- of contactloos met je pinpas kunt bekomen.

Buiten op de propere parkeerplaats met gigantisch mooi uitzicht waar twee in oranje vestjes gehulde dames met gummi handschoenen aan het hele terrein afspeurden op toch nog een onbesuisd weggegooid stukje afval en een groepje luiddruchtige mussen die het met het werk van die eersten helemaal niet eens waren. Daarom het portierraampje een beetje opengedraaid en wat kleine stukjes van mijn 'Broodje Snelweg' voor ze afgepeuterd en op de grond gegooid, zo'n leuk gezicht! Het mocht van de dames.

Overleden Reactie van Susan op 6 September 2019 op 14.34: haha Koos nou we gaan gewoon niet terug en is hier niets meer dan ga ik de snelweg op kom ik Koos misschien tegen met z'n broodje.

Reactie van Leo Prick op 6 September 2019 op 15.14: In 1957 publiceerde de Amerikaanse psycholoog Leon Festinger een artikel waarin hij de theorie van de cognitieve dissonantie presenteerde. Wikipedia omschrijft die als volgt: "Cognitieve dissonantie is een gevoel van inconsistentie tussen handelingen, overtuigingen, attitudes of gevoelens. Volgens de cognitieve dissonantietheorie veroorzaakt dit een onaangename innerlijk toestand die mensen proberen te reduceren door een deel van hun ervaringen opnieuw te interpreteren, zodanig dat ze consistent (in evenwicht) zijn met de overige." Bovenstaande tekst van Koos Dulfer en de reacties daarop vormen een treffende illustratie van hoe die theorie in de praktijk uitpakt.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 6 September 2019 op 16.09: En zo wordt een op geheel eigen wijze gebracht en leuk verslag van Koos op de pseudo-psychologische divan met een volkomen onbegijpelijk commentaar naar de knoppen geholpen.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.