de klinkers op het einde van een woord en meer

Waar je Nederlanders altijd aan herkent, zelfs als ze (redelijk) goed Frans spreken, is de uitspraak van de klinkers aan het einde van een woord.

Vaak maken ze de klinker lang, daar waar hij kort en 'scherp' eindigend behoort te zijn: 'mesjeeuw' i.p.v. 'mesjeu' (monsieur), 'peeuw' i.p.v. peu. Denk aan het kort uitspreken van de laatste klinker in het NL (biljart)keu. Dan zit je goed in het Frans. Uiteraard is de lijst van Franse woorden veel langer.

Omgekeerd maken ze klinkers kort daar waar ze lang(er) dienen te zijn. 'Directeur' op zijn NL uitgesprolen i.p.v. 'directheure' Dit geldt voor alle woorden eindigend op -eur. Altijd uit te spreken als het FR woord 'heure'. Een beetje 'glijdend' als ik het zo mag zeggen.

Verder vormen de klanken 'z' en 'v' voor vele Nederlanders een probleem. Die worden vaak als respectievelijk 's' en 'f' uitgesproken. Denk voor de 'z' en de 's' aan het welbekende 'le poisson sans boisson, c'est poison'.

à suivre.....

Commentaren zijn uiteraard welkom.

Cordialement,

Helmer

Berichten in deze discussie

Permalink Antwoord van evelien hiltermann op 8 Mei 2013 op 21.59

Ja, dat doet mij denken aan mijn moeder destijds, in 1978, bij de les EHBO , voor het commando bij het neerzetten van de brancard : "baisez, baisez !"

Permalink Antwoord van Robert van Elven op 20 Mei 2013 op 14.54