Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Beste medelanders.
Ik ben Robert Timmers, woon en werk al 35 jaar in en met Frankrijk en sinds 10 jaar in de Auvergne waar ik eigenlijk een beetje "bij toeval" terecht kwam. Ik moest van mijn toenmalige werkgever "een aantal jaren" naar Parijs. Nou vindt ik Parijs leuk voor een weekend, maar zeker niet om daar permanent te wonen en werken......
Sinds een aantal jaren hou ik me bezig met NL ers die naar Frankrijk willen en die wij (ARDTA = een regionaal agentschap van het Conseil Régional) graag in de Auvergne zien komen.
Wat doen wij voor belangstellenden :
reis-en verblijfskosten vergoeding
mogelijkheid tot een "startersloon"
diverse subsidiemogelijkheden
mogelijkheid tot deelname aan een gratis cursus "ondernemen in de Auvergne" in Nederland.
Ik constateer met plezier dat de Auvergne (kleine, nog vrij onbekende streek in midden-zuid frankrijk) nogal wat NL ers aantrekt. De redenen daarvoor zijn meestal :
de afstand naar Nederland
rust en ruimte gevoel
redelijke huizenprijzn
een gevoel van "je hier thuisvoelen"
Ik zou het leuk vinden om wat reakties te krijgen met jullie ervaringen (positieve en negatieve) in de Auvergne : het dagelijkse leven, de kontakten met de lokale bevolking, de "administratieve rompslomp", wat jullie hier missen en wat jullie nou zo geweldig vinden.
En misschien een "kijk op Nederland" vanuit jullie leven in de Auvergne.
Ik kijk er met plezier naar uit.
Bonne journée !
Weergaven: 2759
Hoi Robert!
Nou wij moeten natuurlijk nog ondervinden of alles daadwerkelijk zo fijn en leuk is.
Maar tot nu toe, vinden wij de bevolking in de Cantal zeer vriendelijk en behulpzaam.
Tuurlijk zijn we buitenlanders en moeten we nog even laten zien wie we zijn, voordat je daadwerkelijk geaccepteerd zal gaan worden in de dorpjes.
Wij hopen dat we straks een goede naam kunnen maken met ons bedrijf en dat het een goed lopend bedrijf gaat worden en dat de franse onze vertrouwen hebben.
Tja, administratieve rompslomp.... potverdorrie om een bankrekening te openen....Daar hebben we ruim 2 1/2 maand over gedaan en volgens mij hebben ze daar een hele boom voor gekapt. Heb nog nooit zoveel papier gezien voor 1 bankrekening en dan moeten we nog een zakelijke rekening gaan openen.
Waarom de Cantal voor ons:
wij zijn er door vrienden van ons op gewezen, die hebben huisjes daar. Dus toen we daar op vakantie zijn geweeest, zijn we verliefd geworden op de natuur, de ruimte.
Voor de paarden ideaal, niet te warm, toch ook genoeg vocht, waardoor de weilanden vrij groen blijven. Wij vinden de bevolking hier dus erg vriendelijk, natuurlijk uitzonderingen daar gelaten.
Tja...of ik op korte termijn een baan ga vinden is de vraag, doe mn best, maar je blijft een buitenlander, dus dat maakt het wat moeilijker. Maar we blijven proberen.
Bij ons zal het zijn:
De tijd zal het uitwijzen hoe het ons gaat verlopen. Vanaf 28 april is voor mij de grote dag, dan kom ik voorgoed in Montvert wonen! spannend dus.
Groetjes,
Miranda
Wij zijn hier terecht gekomen in het jaar 2000. Het enige wat wij zochten was een perceel grond om onze caravan neer te zetten. Doordat onze zoon op de lagere school kwam, waren we verplicht in de schoolvakanties op pad te gaan en we gruwden van die overvolle campings, vooral die massa terreinen met een hek er om heen en een slagboom er voor.
'Onze" toekomstige boer buur kwam nors naar boven lopen met twee grommende honden, toen wij voor het eerst met de makelaar het huisje kwamen bekijken en hij vond het maar niets dat er Hollanders kwamen kijken naar het al ruim dertig jaar leeg staande huisje boven hem.
Na lang twijfelen bleek het huisje nog te koop en werd de koop gesloten. Gezien wij nog geen woord Frans spraken liep de communicatie nogal moeilijk met buurman Roger, maar met een paar woordenboeken en meerdere handen en voeten kwamen we een heel end. Water en stroom hadden we niet, water haalden we bij buurman Roger, die alleen een kraan in de koeienstal had. Geen douche, geen toilet, zijn toilet was de mesthoop voor zijn huis en wassen deed hij zich voor zijn huis in een teiltje. Wij verbleven de eerste tijd in onze caravan, Roger had met zijn oude trekker en maaier een stukje terrein onkruid en struik vrij gemaakt om de caravan neer te kunnen zetten. Steeds vaker kwam hij even langs voor een borreltje en een voorzichtig en vooral omslachtig praatje in onze caravan.
Wij waren in de gelukkige omstandigheid veel overwerk te kunnen doen, wat wij ons in vrije tijd lieten uitbetalen en waren zodoende hier gedurende zo'n 17 weken per jaar. Roger nam ons overal mee naar toe, stelde ons voor aan al zijn vrienden en leerde ons behalve Frans ook de mensen in de buurt kennen. De vriendschap was daar dus al gauw en na enige tijd stond onze "boze" buurman te huilen wanneer wij weer terug naar Nederland gingen, en eerlijk gezegd, .....wij ook!
In 2005 zijn wij definitief komen wonen in de Puy de Dôme. Onze vriend Roger is eigenlijk lid van de familie geworden, at elke avond met ons mee, gebruikte onze douche, vooral toen hij ziek werd en na zijn overlijden hebben wij hem op zijn verzoek, volgens traditie, samen met andere vrienden zijn kist naar zijn laatste rustplaats gedragen. We missen hem nu na bijna drie jaar nog elke dag.
Nu op onze beurt kunnen wij Nederlandse nieuwkomers in de buurt helpen hun weg te vinden. Wie goed doet, goed ontmoet, maar dan in omgekeerde volgorde dus.
Spijt van ons vertrek hebben we nog geen seconde gehad, ook al was het in het begin nooit de bedoeling naar Frankrijk te gaan verhuizen. We zijn hier gelukkig, vooral wanneer we zien wat voor gekke heksenketel Nederland is geworden de laatste jaren.
Wat een mooi verhaal!
Wat kan een leven dan opeens anders lopen he?
Bij ons gaat het ook opeens in een sneltreinvaart. Wij hopen een mooi bestaan op te kunnen bouwen en dat wij ook goede contacten gaan krijgen met de fransen. Maar dat heeft de tijd nodig natuurlijk.
Zijn jullie nu ook werkzaam hier?
Leuk dat jullie zo snel reageren. En een geweldig verhaal !
Veel succes met jullie verdere leven in de Auvergne en wie weet........on se croisera un jour quelque part !
que sera sera ;-)
Ik heb hier drie jaar gewerkt bij de DDE, als seizoenskracht, chauffeur op de sneeuwploeg. Prachtig mooi de Auvergne in een vers sneeuwkleed waar nog niemand langs is gekomen. Het enige dat je hier 's ochtends tegen kwam waren enkele verdwaalde reeen en wilde zwijnen op de weg. Daarna gewerkt als chauffeur op de reis bus. Sinds kort op verzoek weer als chauffeur op de bus voor het verkeer van en naar school met de kinderen.
Vanaf April tot en met ongeveer oktober werk ik voor eigen rekening, maaien van gazons/terreinen voor de vele tweede huizen hier in de buurt. En aanverwante werkzaamheden. Zo doende hoeven de aankomende vakantie gangers niet eerst dagen lang te zwoegen om van het woekerende gras te kunnen winnen, maar is alles al netjes bijgehouden. C'est TONTONTON qui tond!
Verder hebben we genoeg werk aan onze vele beesten, helpen we buren en vrienden bij het ploegen, oogsten en verwerken van de oogst en............ Op hun beurt helpen zij ons weer met alles en nog wat. Zoals bijvoorbeeld houthakken in ons bos, bouwen, opknappen, stucken enzv., worden we ruim voorzien van aardappels, groenten en geregeld een flink stuk vlees. Elkaar helpen is hier nog gewoon.
We hebben het werk hier nooit gezocht, maar het weet keer op keer ons weer te vinden.
Wat klinkt dat als een prachtige samenwerking tussen jullie en plaatselijke bevolking!
Nou misschien gaan we elkaar nog eens tegenkomen hier in het mooie auvergne!
Hallo Ton en stijn,
Sinds afgelopen kerst ( 2013 ) zijn wij de eigenaars geworden van een schattig klein huisje net buiten charensat ! Voorlopig gaan we het als vakantie verblijf gebruiken maar we willen er over een jaar of 3 , 4 echt gaan wonen ! We hebben nog heel wat te klussen en daarom ga ik er binnenkort voor een half jaar heen, zodat ik alvast het een en ander kan doen ! Helaas heb ik hulp nodig en net als jullie toendertijd, spreek ik geen woord Frans, ik zoek nl iemand voor het egaliseren van een deel van het terrein, nu begrijp ik dat jullie in de buurt wonen en grondwerk doen ! Kan ik een keer langskomen als ik van de zomer daar ben ?? Groetjes, Brenda
Hallo Robert,
Waarom de Auvergne? Gewoon omdat het een geweldig contrast is met Nederland. Je weet, ik ben in 2000 permanent naar de Auvergne gekomen. Inmiddels heerlijk geïntegreerd. Het is een fantastische sociale omgeving. Hier heeft iedereen nog respect voor de ander. Hier staat men nog klaar voor elkaar.
Natuurlijk komen we hier ook foute zaken tegen, zoals inbraken of gewelddadigheden, het verschil is alleen dat het hier zelden voorkomt en dat dan iedereen in rep en roer is. In Nederland is het dagelijkse kost. Natuurlijk weet ik dat het langzaam maar zeker ook in onze streken zal doordringen, maar voorlopig voel ik me hier erg veilig.
Maar de echte reden waarom ik het hier naar mijn zin heb is dat de Auvergne een geweldige natuur heeft. Afwisselend. Wij hebben hier alles, meren, bergen, heuvelachtig landschap, vignes, standjes, kortweg een veelzijdige natuur waar je nooit genoeg van krijgt! Rust ruimte en bijna overal stilte.
Nederland is ook mooi, regelmatig rij ik met enkele Fransen naar NL om hun ons 'oude' landje te laten zien. Zij vinden dat geweldig. Dan merk ik hoe druk het daar in het noorden is, het verkeer is wel anders dan hier. Elke dag file rijden....
Nee, als ik dan weer terug ben in de Auvergne, ben ik weer thuis, voel ik me weer thuis. En dan ben ik blij dat ik weer Nederlanders aan een leuk huis hier kan helpen, want de prijzen zijn inderdaad zeer gunstig. Ik hoop dat er nog vele Nederlanders en Belgen de keus op de Auvergne laten vallen. Ik vind het leuk zo af en toe een taalgenoot tegen te komen!
Groet,
Peter Verhoeff, Hoefblad France.
Hallo Peter,
Ook dank voor deze reactie. Succes met de zaken !
Je kunt je beter afvragen wat maakt de Auvergne niet leuk? Misschien de papierwinkel met het opzetten van je bedrijf. Maar daarna is het voor ons een thuis-gevoel en inderdaad als we om redenen terug moeten naar Nederland, dan komen wij weer thuis. De ruimte, rust en de gemoedelijkheid. Uiteraard moet je er zelf ook iets aan de contacten doen, maar wij zijn hier helemaal gesetteld. In de winter werk ik bij de ADMR, Marcel en ik helpen bij het langlaufgebeuren en in de zomer hebben we onze camping. Sinds 2005 wonen we in de Puy-de- Dôme met veel plezier.
Dank voor deze leuke reactie !
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
