Waar beleef je het ultieme ' Frankrijk' gevoel

Geachte Forumleden,

De mens kent vele gevoelens van optimisme, pessimisme, droefheid, blijheid, gelukzaligheid, verbondenheid extase enz.

Ook het 'Frankrijk-gevoel ' wil ik hier tot de emotionele gevoelens rekenen die U zeker zult herkennen,

Dat Frankrijk gevoel kan zich bij U bijvoorbeeld manifesteren zodra U een verse croissant of stuk vers stokbrood eet. Een glas mooie wijn kan ook veel goed doen :)

Ook het horen van een Franse conversatie of het zien van Franse wegwijzers kan zo'n gevoel opwekken.

Persoonlijk krijg ik vooral het Frankrijk-gevoel over me, als ik in een lokaal Frans restaurantje rustig zit te wachten na het aperitief , op de hoofdmaaltijd, altijd weer een verrassing.

Er staat mij een Franse chanson bij waarin zo'n klein café restaurantje wordt bezongen terwijl de geliefde daar ook aanwezig is. Bestaat er even zo'n zevende hemel ...''. ook voor U ?

Gaarne U ervaring daarmee.

Hierbij een foto van het bedoelde café/ restaurantje waarbij ik in de 'France stand' kom te staan !

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20240601, Korte Verhalen

Reactie van Jan Brouwer op 3 Juni 2024 op 10.24: Dat gevoel heb ik al sinds m'n 8ste toen ik met m'n ouders en zusje voor 't eerst naar Frankrijk gingen (1965) voor een vakantie. Heb in 1980 besloten voorgoed naar Frankrijk de vetrekken en met m'n Franse vriendin daar een nieuw leven te beginnen. De eerste 4 jaar in en rond Parijs, maar toen de mogelijkheid kwam om daar weg te gaan werd er nier langer over nagedacht en gingen we richting Atlantische océaan (Saint-Nazaire) waar wij nu al bijna 40 jaar wonen in een dorpje even buiten de stad, het strand op 10 minuten lopen van huis, een vrijstaand huis met een lap grond en heb nog steeds het gevoel permanent met vakantie te zijn. Eens per jaar toch nog even terug naar Nederland voor een weekje voor familie en vrienden bezoek, maar ik ben altijd weer tevreden m'n eigen stulpje terug te vinden na een week in het overvolle Nederland

Reactie van Rob van der Meulen op 3 Juni 2024 op 10.52

Reactie van Rob van der Meulen op 3 Juni 2024 op 11.12: De lijst is werkelijk onuitputtelijk verkiezingen, wandelen door een oude stad. Helaas geen foto 's van gemaakt: mensen die in de Parijse metro rustig een boek aan het lezen zijn.

Reactie van A.L. Longayroux op 3 Juni 2024 op 12.21: Dank aan alle mensen om hun leuke reacties en foto. s.

Reactie van El Burro Català op 3 Juni 2024 op 15.08: In onze cour. Waar ik nu 30 jaar roerloos zit. Onder de treille, in de schaduw van de vigne.

Reactie van Rob van der Meulen op 4 Juni 2024 op 10.25: @ El Burro Catala, nu je het woord cour noemt schiet me zo'n binnenplaatsje te binnen waar het ook wel plezierig bijna roerloos zitten was. Niet zo lang als jij het weet vol te houden.... In het kader van de feel-good diavoorstelling ook nog wat andere andere impressies.

Reactie van A.L. Longayroux op 4 Juni 2024 op 11.03: Wederom dank voor leuke reacties.
Blijf het ‘ feel good ‘ gevoel houden ;)

Reactie van Dirk Troost op 4 Juni 2024 op 12.16: @ Rob van der Meulen, op het bord met ‘Formule à 10€’ doet de 6de en 7de lijn me denken aan mijn vader die (klein)kinderen bij het bezoek aan het ooievaars centrum steevast vroeg of ze het verschil wisten tussen een ooievaar en een ooiemoer. Puzzelend gezichten - waarop (Gro)pa zei: "Een ooievaar is van voren wit en van achteren zwart en een ooiemoer is van achteren zwart en van voren wit."

Reactie van Dirk Troost op 4 Juni 2024 op 12.50: Toen we hier in 1980 ten zuidwesten van Parijs kwamen wonen en werken viel het me op dat de ingang en uitgang deuren van de metrostations bijna altijd voor de achterop komende perso(o)n(en) werden opgehouden - vaak langere tijd. Ook het regelmatige, vriendelijke ‘Bonjour’ op straat en in het bos door wild vreemden viel me toen op. Beide droegen, vier decennia geleden, bij aan mijn ‘franse gevoel’ en worden nu nog steeds gewaardeerd.

Reactie van Ferry van der Vliet op 4 Juni 2024 op 16.56: Niet gek natuurlijk is voor mij het optimale Frankrijkgevoel wakker worden in Parijs met koffie en een croissant. Daarna een vroege wandeling zonder iemand op straat. Parijs alleen voor mijzelf. Gelukkig draagt de glossy Leven in Frankrijk ook bij tot het optimale Frankrijkgevoel. Zij selecteren elk jaar het Fijnste Franse Restaurant in Nederland. Je leest er alles over in deze blog: https://paris-fvdv.blogspot.com/2024/06/het-fijste-franse-restauran...