Zo heerlijk rustig... jája....

“U hebt een boerderijtje in Frankrijk? Dat lijkt mij zo heerlijk rustig, meneer Dijs”

“Precies wat u zegt, mevrouw.”

“En u verveelt zich niet?”

“Eens even kijken, mevrouw.”

Er moet hout voor de kachel worden gezaagd. Het gras in de voor- en de achtertuin moet worden gemaaid. In de boomgaard eigenlijk ook. Het kippenhok moet worden uitgemest. De knoflook moet worden gepoot. De wilgen moeten worden geknot. De septic tank moeten worden geleegd. De tuinlaurier moet in de hoogte en de breedte worden ingekort. Die paar pannen op het dak van de keukenzolder moeten op hun plek worden geschoven. Drie hanen moeten – met dank voor bewezen diensten - worden geslacht. De plafonds moeten worden geraagd. De kachelpijp ook. De rekken in de wijnkelder moeten worden nagelopen. De dekzeilen op de voorraad brandhout in de boomgaard moeten worden gecontroleerd. De plafonds moeten worden geraagd. De kachelpijp ook. De deur naar de achtertuin moet worden geverfd. Die spontaan opgekomen walnotenboompjes moeten worden verpoot. Die allengs tot bomen gesnoeide hazelaars eveneens. Die rondzwervende natuurstenen moeten bij de grote tuintafel worden gestapeld tot, wat die Fransen inmiddels mijn ‘piramide’ zijn gaan noemen. Die pas gebrachte lading koeienmest moet naar achteren worden gekruid. De kas en het eerste deel van de tuin moeten worden gespit en bemest. De laatste late appels (Granny Smith) moeten worden geplukt. Het afdak voor de lelijke eend moet worden afgebouwd. Het radijzenzaad moet worden geoogst. Twee van de zes granieten treden van de tuintrap moeten iets worden verlegd. De ligusterheg moet drastisch worden geknipt. Die antieke kachels moeten worden verkocht. De auto moet eigenlijk worden gewassen, zodat die niet meer, of in ieder geval minder, op een gecamoufleerde legerauto lijkt, zoals bijna iedereen hier zegt. De hammen die al bija vier jaar aan het plafond bungelen moeten weer eens worden gekeurd. Er moeten nog wat stukkies worden geschreven. Er moet pâté worden gemaakt. De boodschappen moeten worden gedaan. De werkbank in het atelier moet worden opgeruimd. De cd’s moeten worden geordend. De pas ontvangen proefdrukken moeten worden gecorrigeerd. De fotokaarten moeten naar de hard disk worden verplaatst. Het aquarium moet worden schoongemaakt. De winterwortels moeten in het zand worden gelegd. Die al jarenlang niet gebruikte, dus volslagen overbodige en cadeau gekregen ‘handige’ dingen in de keukenla, moeten voor het merendeel naar Emmaüs worden gebracht – of gelijk maar gewoon worden weggegooid.

“Nee mevrouw, ik verveel me niet.”

(Wordt vervolgd)

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20181005, Korte Verhalen, Kunst en Cultuur, Woningbeheer en Huishouding

Reactie van Dick Dijs op 9 Oktober 2018 op 7.59: @Theodora Besse
Theodora, wil je ajb de boeren nooit meer zo ernstig beledigen!

Reactie van Jan van der Made op 9 Oktober 2018 op 8.03: Braak

Reactie van Dick Dijs op 9 Oktober 2018 op 8.06: @Theodora Besse
Theodora, wil je ajb de boeren nooit meer zo ernstig beledigen!

Reactie van Dick Dijs op 9 Oktober 2018 op 8.43: @Jan van der Made
Gossiemijne, meneer Van der Made, na “gààààààp” en “burp” komt u opeens ook nog met Grieks op de proppen. Tjongejonge! Dat is nog eens wat anders dan Papiamento of Esperanto. Met uw openingszin pretendeert u Grieks te kennen, waarmee u zich inclusief zó achtenswaardig acht dat u zich boven de goegemeente kunt verheffen. Maar, meneer Van der Made, u toont desondanks eveneens aan niet voldoende beschaving te hebben opgedaan om een u onbekende met ‘u’ aan te spreken en om een brief met een fatsoenlijke aanhef, en niet met een ‘oh eh’ te beginnen. En Grieks wordt niet meer onderwezen, zegt u? Ik heb drie kleindochters, van wie er twee Grieks hebben gedaan en van wie de derde dat nu nog doet. Samen met vier tienervriendinnen. Dus, meneer Van der Made, graag niet zo cultuurpessimistisch, hè.
Een foto van uw tronie hoef ik niet meer, net zo min als uw stem en uw CV. En of uw Tibetaanse bergpas mooi genoeg is, vind ik weinig relevant. Ik bewonder u wel over uw enorme woordenschat: slaap, burp en nu zelfs reutel, braak…. Ik bewonder u ook over uw onderscheidingsvermogen. En dan al die goed doordachte reacties ook nog zo supersnel verzenden! Zelfs al na een minuut! Ik hoop dat u wel voldoende tijd vindt om al dat braaksel van uw toetsenbord te krijgen, terwijl u natuurlijk ongeduldig voor uw pc zit te wachten om nog maar weer een goed onderbouwd commentaar te leveren. Nou: veel plezier, meneer Van der Made. Gèdverdemme!

Reactie van Jan van der Made op 9 Oktober 2018 op 9.02: τυφλὸς τά τ᾽ ὦτα τόν τε νοῦν τά τ᾽ ὄμματ᾽ εἶ.

Reactie van Dick Dijs op 9 Oktober 2018 op 14.20: @jan van der Made
Nou zeg, bent u ff geleerd, meheer Van der Made. Zo opeens een hele riedel in het Grieks!! Bent u uitgegaapt, uitgebraakt en uitgereuteld? Gôh!
Maar uw geleerdheid zo opzichtig en zo zinloos etaleren op een daarvoor erg ongeschikte plek getuigt weer niet van veel snuggerheid, vindt u ook niet? Ik kan uw gedoe ook nauwelijks opvatten als een voorzichtige eerste oefening in bescheidenheid. Moet ik die misschien toch maar zien als een poging om een minderwaardigheidscomplex te verdoelezen? Nee toch, hoop ik. In elk geval: ik heb hier nu meer dan genoeg en hou er mee op. Over en sluiten!

Reactie van Jan van der Made op 9 Oktober 2018 op 15.22: Hilarisch wat je met wat losse kreten (“losse flodders uit de diepe duisternis”) kan losmaken. Ik ben “anonymus,” “weinig constructief,” “hoog-intellectueel” (maar dat was geloof ik ironisch), een “boer,” sacherijnig, “verhef me boven de goegemeente,” toon niet “voldoende beschaving,” ben “cultuurpessimistisch,” ik heb een “tronie,” mijn avatar-pic wordt “niet relevant” bevonden, maar beschik dan weer wel over een “enorme woordenschat,” “onderscheidingsvermogen” (ook ironisch denk ik) en ben “supersnel,” maar ook “ongeduldig” en tegelijkertijd “geleerd,” “opzichtig” en niet getuigend van “veel snuggerheid,” waarbij ik een “minderwaardigheidscomplex” poog te “verdoezelen.” Volgens mij past dat allemaal niet in het verzoekje dat iedereen leest boven het plaatskadertje voor reacties: “wees constructief en vriendelijk;” en mijn “kennis ... “ wordt ook al niet “op prijs gesteld.” Aïi, wat krijgt een mens allemaal voor zijn kiezen op een zonnige oktoberdag.

Ik zit maar te dollen, mijnheer Dijs, maak je niet druk, dat is slecht voor je hart. Als ik me de volgende keer weer eens verveel plaats ik wel een invoelend stukje over de Parijse stakingscultuur, en dan mag jij gààààpen. Ik heb daar geen moeite mee hoor! Wat me alleen opvalt, is dat je niet echt ingaat op de impliciete kritiek ervan. Daarnaast wees ik je op je kennelijke onbekendheid met het woord “anonymus” door het terug te voeren op haar etymologische oorsprong – helaas reageerde je dààr niet op. Ik vind het verder alleen maar goed dat je kleindochters wel Grieks leren/hebben geleerd, ik hoor nl van meer en meer scholen (hier in Frankrijk, de situatie in Nederland is mij niet bekend) waar tot mijn verdriet geen Grieks meer wordt onderwezen – toch een van de linguïstieke en literaire pijlers van onze westerse beschaving, dus ja, dat maakt me enigszins cultuurpessimistisch.

En over dat “gàààààp” ik had ook kunnen zeggen: “Geachte heer Dijs, met veel interesse heb ik kennis genomen van uw schrijfsel betreffende de complexe taken die uw leven vullen. Nochtans moet mij van het hart dat ik het enigszins repetitief vond en constateerde ik tijdens het lezen ervan een insluipende moeite met het vasthouden van de grote lijn, ja het stuk vereiste een concentratie die ik ondanks de soms kleurrijke woorden niet op kon brengen. Dat ligt natuurlijk geheel aan mij, maar toch: wellicht ben ik niet alleen. Mocht U Uw lezers, anders dan degenen die U tot uw reguliere vriendenschaar mag rekenen, willen prikkelen (iets wat kennelijk Uw bedoeling is met de plaatsing van een stuk op een openbaar forum – en ja dat lokt reacties uit van onbekenden) dan raad ik U aan kortere en wellicht krachtiger zinnen te schrijven en het stuk eventueel in te delen in overzichtelijke alinea’s. Met vriendelijke groeten, etc, etc.” Maar de bedoeling is hetzelfde en ontdaan van alle hypocrisie een veelwoorderij als ik gewoon “gààààp” en “je” schrijf; een goed verstaander, etc.

Afijn, tot hier, het was me een genoegen kennis met U gemaakt te mogen hebben. Enne, mevrouw Besse: erg sympathiek dat U het voor hem opnam ;-)

Reactie van Dick Dijs op 9 Oktober 2018 op 16.34: Zoals al gezegd: ik heb hier meer dan genoeg en hou er mee op. Over en sluiten!

Maar toch, meneer Van der Made, als u zich niet had beperkt tot éénwoordige eerste commentaartjes en ook in uw wat uitgebreidere stukjes wat specifieker, of wel duidelijker was geweest, had dat veel heen en weer geschrijf bespaard. Dank nog voor uw redactionele aanbevelingen. Na dertig jaar journalistieke ervaring had ik daar echt behoefte aan. Die aanbevelingen schragen mijn al eerder gevormde opvatting: u bent misschien wel geleerd, maar nog niet wijs. En nu: definitief slot, wat u verder wenst uit te kramen.