Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
Allereerst wil een ieder bedanken, die gereageerd heeft op mijn vraag over een bankrekening.
Nu wij toch echt voor het eind van het jaar definitief naar Frankrijk verhuizen, vroeg ik mij af of iemand ook goede tips/adviezen heeft over een af te sluiten ziektekostenverzekering?
Bij voorbaat dank,
Jan Biesheuvel
Weergaven: 5200
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Net als in Nederland kan de verzekering voor een particuliere kamer nutteloos blijken. Waar je ligt is primair afhankelijk van je medische toestand en als er geen kamers vrij zijn valt er niks te kiezen. Niet voor verzekeren, maar zelf kiezen om bij te betalen als je dat nodig acht op het 'moment suprême' is meestal voordeliger.
Met alle op- en aanmerkingen hierboven heb ik mijn (inmiddels) standaardantwoord als volgt aangepast (met dank aan alle reageerders):
"Om te beginnen moet je weten dat het zorgverzekeringssysteem in Frankrijk heel anders is geregeld dan in Nederland. Het franse basis-zorgstelsel is vastgelegd in de Wet PUMa (Loi de la Protection Universelle Maladie).
In het algemeen kun je stellen dat de basisverzekering vrijwel alles vergoedt. Maar niet volledig, zoals in Nederland. In de basisverzekering zijn voor alle medische verrichtingen en voor bezoeken aan artsen, specialisten en tandartsen en voor hun medische handelingen basistarieven vastgesteld. Die zijn laag. Van die lage tarieven vergoedt de CPAM (Caisse Primaire d'Assurance Maladie) in het algemeen 70%.
De CPAM gaat over de basisverzekering voor burgers in het algemeen. Voor agrariërs is dat de MSA (Mutualité Sociale Agricole). Ondernemers zijn verzekerd via de RSI (Régime Sociale des Indépendants), dat echter "in staat van ontbinding" verkeert. In 2020 zullen ook alle ondernemers (behalve agrariërs) onder de CPAM vallen. Voor mensen zonder (voormalig) arbeidsinkomen (werk, AOW/pensioen) bestaat de CMU (Couverture Maladie Universelle). Daarvoor kun je in aanmerking komen wanneer je minimaal drie maanden legaal in Frankrijk verblijft, bij aankomst een ziektekostenverzekering hebt en kunt aantonen dat je voldoende middelen van bestaan hebt om geen beroep te hoeven doen op de franse openbare kas.
Omdat de vastgestelde basistarieven zo laag liggen, rekenen veel specialisten en tandartsen véél meer dan het basistarief. Toch krijg je als patiënt maar 70% van het basistarief vergoed. Alleen wanneer je lijdt aan een erkende chronische ziekte (ALD = Affection de Longue Durée), krijg je 100% van de basisvergoeding terug. De overschrijdingen van de tarieven door specialisten komen dan nog steeds voor je eigen rekening. Ook voor hulpmiddelen, zoals bijvoorbeeld hoortoestellen en brillen zijn bijzonder lage basisvergoedingen vastgesteld waardoor je als patiënt heel veel moet bijbetalen. (Macron heeft beloofd dat in 2021 een einde komt aan de lage vergoedingen voor hoortoestellen, brillen en mondprotheses.)
Ziekenhuisopnames worden 100% vergoed, maar daarbij kunnen veel extra kosten komen en die komen dan (gedeeltelijk) voor eigen rekening.
Voor al die niet-vergoede ziektekosten kun je een aanvullende verzekering afsluiten. Die wordt in Frankrijk aangeduid met "complémentaire", hoewel vaker het woord "mutuelle" wordt gebruikt. (Voor CMU-verzekerden bestaat er de CMU-C(omplémentaire).) Ook deze aanvullende verzekeringen zijn anders geregeld dan in Nederland. Zij werken (behalve de CMU-C) met percentages. Je kunt je bijvoorbeeld voor 100% verzekeren, voor 200% of voor 300%. Dan vult de mutuelle de 70% vergoeding van de CPAM aan tot respectievelijk deze percentages. Wanneer een specialist bijvoorbeeld 2,5 keer de vastgestelde basisvergoeding vraagt, krijg je met een 300%-verzekering alles vergoed. Een voordeel van de meeste mutuelles à 300% is ook dat je in een ziekenhuis recht hebt op een eenpersoonskamer (voorzover beschikbaar). Bij sommige mutuelles kun je ook bij lagere verzekerings-percentages tegen bijbetaling kiezen voor het recht op een eenpersoonskamer.
Daarnaast bieden mutuelles vaak een verzekering aan die alleen geldt voor ziekenhuisopname. De premie daarvoor is uiteraard lager.
Maar... mutuelles (behalve de CMU-C) rekenen in Frankrijk premie naar leeftijd. Voor 65-plussers zijn deze premies niet mis. En wanneer de CPAM een bepaald medicijn of een behandeling niet vergoedt, vergoedt ook de mutuelle niets.
Je kunt je als verdragsgerechtigde (een Nederlander die AOW en/of pensioen of een uitkering uit Nederland ontvangt) ook in Nederland laten behandelen. Met de EHIC-kaart heb je recht op de voorzieningen van de NL basisverzekering. Maar eventuele bijkomende kosten moet je zelf betalen, want de CPAM vergoedt voor verdragsgerechtigden geen ziektekosten in het buitenland en de mutuelle dus ook niet.
Extra aandacht verdient de CMUNF (Club van Medische Uitvoerders voor Nederlanders in Frankrijk). Deze vereniging is opgericht door verzekeringskantoor Butet en De Jong (met enkele NL-sprekende medewerkers), met als doel om lagere premies te kunnen bedingen bij mutuelles. Bovendien geeft de CMUNF voorlichting over medische zorg aan Nederlanders die in Frankrijk wonen. Ook aan April-international.com, waar de CMUNF haar ziektekostenverzekering heeft ondergebracht, zijn diverse NL-sprekende medewerkers verbonden.
Deze gids biedt ook veel informatie voor NL verdragsgerechtigden, evenals de FANF-website."
Op- en aanmerkingen welkom.
In de alinea die begint met "Voor al die niet-vergoede ziektekosten..." heb ik CPAM vervangen door basisverzekering...
@Idzo:Je hebt zelf ervaren dat je verzekerd was voor een éénpersoonskamer en die niet kreeg. je bevestigd dus uit de praktijk mijn 'nutteloze bijdrage". Best wel cool eigenlijk, zo krom redeneren.
Dankjewel Kenneth, voor je reactie.
Je schrijft: "Er zijn collega's die bijvoorbeeld geen patienten behandelen die de CMU status hebben. Persoonlijk vind ik dat onbegrijpelijk maar het mag gewoon in Frankrijk." Volgens mij mag dat niet. Patiënten die CMU en CMU-C zijn verzekerd, hebben altijd recht op behandeling. Artsen en specialisten mogen hen niet weigeren alleen omdat ze CMU-verzekerd zijn.
Ik heb even gegoogeld om dit aan te tonen. Dan zie je dat het desondanks heel vaak voorkomt. Evenals bij patiënten, die niet legaal in Frankrijk verblijven en die een beroep kunnen doen op de AME (l'Aide Médicale de l'Etat). Maar het is bij wet verboden! Ook CMU-patiënten hebben recht op een volledige en goede behandeling door welke arts dan ook. L'Ordre des Médecins kan zelfs disciplinaire sancties opleggen aan artsen die zorg weigeren aan deze (inderdaad meestal arme) patiënten. Ook mogen aan hen slechts de vastgestelde lage basisvergoedingen in rekening worden gebracht (en er mag van hen geen (vooruit)betaling worden verlangd). Zie Conseil National de l'Ordre des Médecins, waar onder meer staat:
"... refuser de soigner un patient au seul motif qu’il est bénéficiaire de la CMU-C ou lui demander un dépassement d’honoraires est inacceptable, contraire à la déontologie médicale et à la Loi."
Ik heb de wet niet bekeken, maar wanneer het onwettig is zullen er ook sancties in de wet staan, neem ik aan. Maar... om (al dan niet disciplinaire) sancties te kunnen opleggen moeten de patiënten zelf de weigering wel melden, óf bij l'Ordre des Médecins óf bij de CPAM. En als ik afga op wat er op internet aan klachten staat, dan gebeurt dat niet of nauwelijks, "omdat het toch geen zin heeft".
(In dit forumonderwerp gaat het uiteraard om geïmmigreerde meestal niet-arme Nederlanders, die een behoorlijk inkomen móéten hebben om tot de CMU en CMU-C te worden toegelaten. Zij betalen, anders dan arme mensen, 8% van hun inkomen voor de CMU-verzekering.)
Overigens zag ik op internet dat er ook mensen zijn die vinden dat alle arbeid fatsoenlijk moet worden beloond. De lage basisbedragen die voor alle behandelingen zijn vastgesteld kun je niet een fatsoenlijke beloning noemen voor een specialist die jarenlang heeft moeten studeren en stage lopen om specialist te worden. Maar je zou het enigszins kunnen vergelijken met advocaten die arme mensen pro-deo juridisch bijstaan, zodat ze toch hun recht kunnen halen.
Wat de ALD betreft heb ik expres vermeld dat het moet gaan om "een erkende chronische ziekte", die op de lijst van erkende ALD's voorkomt. Dat laatste heb ik inmiddels voor de duidelijkheid aan het standaard-antwoord toegevoegd, nogmaals bedankt.
Ik lees net dat Macron vanmorgen zijn "plan de pauvreté" heeft bekendgemaakt. Een van de maatregelen is dat het aantal personen dat voor de CMU in aanmerking komt met enkele miljoenen zal worden uitgebreid, opdat meer mensen zullen beschikken over een aanvullende verzekering (CMU-C).
Meer vond ik er niet over, maar ik vermoed dat het inkomensplafond om voor de CMU in aanmerking te kunnen komen zal worden verhoogd.
Ingrid, op de website van l'ordre staat dat de orde ten dienste staat van artsen in het belang van de patiënten: "Être au service des médecins dans l’intérêt des patients: c’est l’engagement de l’Ordre des médecins."
Wanneer die belangen tegengesteld zijn, dan weet je het dus wel: artsen staan tegenover hun collega's en laten zich bijstaan door een dure advocaat. En daar staat de patiënt, zenuwachtig, onder de indruk van de hoge heren en hooguit vergezeld door een familielid of de buurman. Hij was bovendien alleen toen hij bij de arts was en kan niets bewijzen. Er is niet veel fantasie voor nodig om te bedenken dat de arts natuurlijk de patiënt niet heeft geweigerd omdat hij CMU-verzekerd was. Hij had het te druk, nam geen nieuwe patiënten aan, hij behandelt nooit de klachten waarvoor de patiënt kwam enzovoort. Dat gebrek aan bewijs én de redelijk klinkende argumenten van de arts vormeen een probleem in dergelijke gevallen, niet alleen voor de patiënt maar ook voor de orde.
Maar wanneer er regelmatig klachten binnenkomen van CMU-patiënten (of van verontwaardigde collega's!) over een bepaalde arts dan kan de orde er niet omheen. En wanneer het aantal CMU-patiënten met een aantal miljoen zal toenemen wordt de kans op klachten ook groter.
Wat de beloning betreft heb ik al gezegd dat die niet fatsoenlijk is, maar aan de andere kant verdienen specialisten meer dan genoeg, evenals advocaten die van tijd tot tijd pro-deo werken. En huisartsen krijgen ook niet meer dan de basisvergoeding. Ik krijg niet bepaald de indruk dat mijn huisarts onder de armoedegrens leeft.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr