Zak 's lekker door

Van de week hoorde ik een sirene. Dat is niet zo bijzonder in ons dorp, want de route départementale die door L'Affenadou loopt, verbindt het noorden van de Gard met Alès. Af en toe gebeurt er een ongeluk. Ik ben dus gewend aan het geluid van sirenes, ook al woon ik zelf niet direct aan de hoofdweg.

Maar toen ik de volgende dag met Pico voorbij het huis van buurman Michel kwam, kwam hij opgewonden naar buiten. Michel is ons wandelende dorpsblad. “Laurent en de kinderen zijn gisteren door de vloer van de badkamer gezakt”, vertelde hij. "Ze zijn een verdieping lager in de woning eronder gevallen." Ze hadden dus een verschrikkelijke smak gemaakt! De verwondingen vielen gelukkig mee. Laurent wist de brandweer te bellen die de deur van de benedenverdieping, die al jaren leegstaat, openbrak en Laurent en zijn twee zoontjes van 6 en 8 jaar bevrijdde. Ze werden door de pompiers met de ambulance naar de eerste hulp van het ziekenhuis in Alès gebracht, waar ze werden verzorgd. Toen konden ze weer naar huis. Laurent, die zes weken geleden aan zijn rug is geopereerd en nog steeds herstellende was, heeft opnieuw pijn in zijn rug. Zijn vrouw Isabel was toen het gebeurde naar haar werk. Nadat ze was opgebeld kwam ze naar huis.

De wastafel en de wc zijn ook naar beneden gekomen en het water stroomde vrij uit de gebroken leidingen. Het werd door de pompiers afgesloten. Gelukkig was de zware douchebak blijven hangen. De piepkleine etage waar het gezin woont is totaal onbewoonbaar geworden, want er is geen stromend water meer en geen toilet. Bovendien staat volgens Michel de vloer in het slaapkamertje van de twee jongetjes ook op instorten. Bij de kinderen zit de schrik er goed in en ze durven er in ieder geval na hun valpartij niet meer te slapen. Laurent en Isabel, die zelf in de woonkamer slapen, hebben de burgemeester gebeld voor vervangende woonruimte, maar die zei dat er in de gemeente niets beschikbaar is. Nu slapen ze om beurten bij de vader van Isabel en bij de moeder van Laurent in Alès. De kinderen gaan niet naar school, maar gelukkig is het binnenkort vakantie.

Het trieste van het geval is dat Laurent en Isabel al lang proberen om de leegstaande woning beneden te kopen, omdat ze veel te krap wonen. Maar de eigenaresse ervan die in Marseille woont en er nooit is weigert om de een of andere reden te verkopen. "Om te pesten", zegt Michel.

Michel gaat er evenals Laurent van uit dat de verzekering van de benedenbuurvrouw de schade moet vergoeden, al houden ze er rekening mee dat het maanden kan duren eer ze een cent zien. De buurvrouw heeft volgens Michel 50 jaar lang niets aan het onderhoud gedaan. Ze had ook al eens waterschade gehad, dus alles komt door vochtproblemen en het is allemaal haar schuld, vinden ze. Daarom moet haar verzekering betalen. Ik waagde dat te betwijfelen. Want van wie zijn de steunbalken waarop de vloer van Laurent rust? En wie is verantwoordelijk voor het onderhoud ervan? Bovendien doen verzekeringen altijd alle (on)mogelijke moeite om onder hun verplichtingen tot schadevergoeding uit te komen.

Ik ben dus maar eens gaan googelen hoe zoiets in Frankrijk is geregeld en wie ervoor verantwoordelijk is wanneer iemand door zijn eigen vloer en door het plafond van zijn onderburen zakt. Het blijkt in Frankrijk regelmatig voor te komen. Wanneer je er in Nederland naar zoekt, vind je nauwelijks dergelijke gevallen. Kennelijk zakken mensen daar niet door vloeren van hun bovenwoning. Maar in Frankrijk lijkt het nogal eens voor te komen. En wat blijkt? Wanneer het een kwestie is van slecht onderhoud betaalt de verzekering niet uit. Eigen schuld, dikke bult. Verder wordt de ruimte tussen plafond van de benedenbuur en de vloer van de bovenbuur door rechters gezien als "gemeenschappelijke ruimte", waarvoor in het geval van copropriété de vereniging van eigenaren verantwoordelijk is.

Daarvan uitgaand lijkt het mij dus een kwestie van gezamenlijke verantwoordelijkheid van Laurent en zijn buurvrouw. Maar omdat geen enkel geval hetzelfde is, valt er over de uiteindelijke afloop niets te zeggen. Er zullen experts van beide verzekeringsmaatschappijen komen om de schade op te nemen en de eventuele oorzaken vast te stellen. De gendarmes hebben al een proces-verbaal opgemaakt. Wanneer de verzekering van een van beide partijen moeilijk gaat doen, zal er moeten worden geprocedeerd. Tussen de beide verzekeringen of tussen Laurent en Isabel en de buurvrouw. Voor er een rechterlijke uitspraak in hoogste instantie ligt, zijn we jaren verder en tegen die tijd is het hele pand onbewoonbaar geworden.

't Klinkt niet erg aardig, maar om de een of andere reden heb ik sinds deze gebeurtenis voortdurend de carnavalsschlager "Zak 's lekker door" in m'n hoofd...

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20180707, Bouw, Geldzaken

Reactie van Olive op 8 Juli 2018 op 7.05: vloer weer laten repareren ,dan kunnen er nog vluchtelingen in wonen!

Reactie van Jeannette op 8 Juli 2018 op 8.50: Ik heb zomaar het gevoel Olive, dat je niet het hele verhaal gelezen hebt...

Leuk geschreven Theodora, en nog leerzaam ook!

Overleden Reactie van Susan op 8 Juli 2018 op 9.26: leuk geschreven niet leuk om door te zakken en al zeker met een slechte rug ja dan de verzekering tja ......

want wie is er verantwoordelijk de een het plafond en de ander de vloer ergo alle beiden

Reactie van Olive op 8 Juli 2018 op 9.44: moet dat dan?

Reactie van Ferry van der Vliet op 8 Juli 2018 op 9.45: In Nederland gebeurt zoiets alleen in reklamefilmpjes.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 8 Juli 2018 op 10.48: Ferry, in reclame voor verzekeringmaatschappijen?

Daarnet tijdens de ochtendwandeling kwam ik Laurent tegen. Hij loopt nog met een verband om z'n arm, maar de wonden aan voeten en benen waren weer bijna genezen. Van z'n rug waren foto's gemaakt en alles bleek in orde. Ook met de kinderen ging het weer een stuk beter. Over de verzekeringskwestie ben ik maar niet begonnen...

Inmiddels is het gezin verhuisd naar een mobilhome op de camping in Le Martinet, een dorpje op 4 km afstand van hier. De jongetjes genieten, want het gemeentelijke zwembad is "à côté", zei Laurent.

"Bonnes vacances!" zei ik ten afscheid. Laurent grijnsde.

Reactie van Marjon op 8 Juli 2018 op 11.02: Goh wat een toestand zeg! Gelukkig zijn de mensen er goed afgekomen. Het gaat dus als ik het goed begrepen heb om een co-propriété die zelf een verzekering heeft (of moet hebben) voor de gemeenschappelijke ruimtes, muren en vloeren en het lijkt me dat dit geval hierbij hoort. Ik hoop het van harte voor ze!

Reactie van Ferry van der Vliet op 8 Juli 2018 op 11.26: Je bedenkt dat alles je kan overkomen tijdens je leven maar door de vloer zakken is toch niet iets wat ik zou kunnen bedenken.

Overleden Reactie van Koos Dulfer op 8 Juli 2018 op 11.39: In de loop der eeuwen zijn sommige huisjes in ons gehuchtje organisch aan elkaar gegroeid. Om na ieder overlijden van de ouders verdeeld te worden onder kinderen, neven en nichten. Zo ook werd het zogenaamde 3e huisje dat met zijn cave en ingang van de 1e verdieping aan de keuken en bijkeuken-broodoven aan mijn 2e huisje gebouwd is netjes verdeeld onder de toenmalige nabestaanden. De 'cave' viel toe aan de eigenaar van wat nu mijn 2e huisje is, de verdieping daarop aan een neef die de rest van het '3e huisje' toebedeeld gekregen had.

Juist om 'zak eens lekker door lalala' te voorkomen en toch al jaren niets met die cave doe, kortgeleden dat aan de nieuwe eigenaars van dat huisje aangeboden het te verkopen voor een luttel bedrag dat me andersom erg veel geld en gedoe zal besparen als aan de situatie door één of andere reden na een honderd jaar ofzo een einde komt en we de brokken bijelkaar kunnen vegen.

Grappig hè? Zo Frans om een nalatenschap zo te hebben kunnen verdelen.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 8 Juli 2018 op 17.47: Dag Koos, het is inderdaad zo dat in Frankrijk allerlei huizen verkrotten, doordat ze aan tig neven en nichten worden vermaakt. Vervolgens krijgen ze ruzie en wordt het huis nooit verkocht.

Aan jouw verhaal kan ik geen touw vastknopen. Ik begrijp het volgende. Jij woont in huisje no 2, dat je hebt gekocht van neef A, die behalve huisje 2 ook de cave van huisje 3 had geërfd. Neef A doet al jaren niets met de cave van huisje 3. Nu heb jij aangeboden aan neef A en aan neef B, die de bovenste verdiepingen van huisje 3 heeft geërfd om het hele huisje 3 van hen te kopen. Dit om te voorkomen dat "we over 100 jaar de brokken bij elkaar kunnen vegen."

Maar Koos, over 100 jaar zijn jullie allemaal dood. En wij ook.