Wordt de Route du Soleil een route solaire?

De franse pers kondigde het trots aan: de eerste Route Solaire ter wereld ligt in Frankrijk. In Normandië, in het plaatsje Tourouvre. Op 24 oktober jl. legde Ségolène Royal, de franse minister van milieu en energie, het eerste zonnepaneel op dit proefstuk van de D15 en vandaag opende zij officieel deze eerste route solaire. De "Wattway" heeft een lengte van 1 kilometer en een totale oppervlakte van 2800 m2. Daarmee kan volgens de ontwerpers van het project, Colas en CEA Tech, genoeg electriciteit worden opgewekt voor een stadje van 5000 inwoners. Maar de opgewekte stroom kan desgewenst ook dienen voor de wegverlichting en de verkeerslichten.

Dat Tourouvre de primeur heeft is niet toevallig. Daar staat namelijk de SCOOP SNA (Société COopérative Ouvrière de Production*) die de zonnepanelen produceert. De franse regering heeft 5 miljoen in het project geïnvesteerd. Met een wegennet van bijna een miljoen kilometer hoopt zij op de langere duur een onafhankelijke electriciteitsvoorziening voor het hele land tot stand te brengen. Dat zou al bereikt kunnen worden wanneer slechts een kwart van het wegennet zou worden voorzien van zonnepanelen.

Eigenlijk heeft Frankrijk niet echt de wereldprimeur van de zonneweg. Al in 2014 werd in Nederland het allereerste proefstuk zonnefietspad, de SolaRoad, geopend door minister Henk Kamp. Na een half jaar was de conclusie dat het fietspad véél meer electriciteit opwekte dan tevoren was voorzien. Op de video (in het Nederlands) onderaan het artikel worden alle mogelijkheden maar ook de eventuele problemen van een zonnewegdek helder uit de doeken gedaan.

Langs het proefstuk van het fietspad zijn de woorden "Deze weg zet zonlicht om in electriciteit" geplaatst. Op basis van de nederlandse ervaringen is in oktober van dit jaar in Polen ook een proefstuk zonnefietspad geopend. Daar wordt de opgewekte energie gebruikt om het fietspad 's nachts te verlichten.

Er bestaan ook fervente tegenstanders van routes solaires. Zij wijzen er op dat de horizontale zonnepanelen op wegen veel minder zonlicht kunnen opvangen dan de schuingeplaatste panelen op daken van gebouwen. De wegpanelen zijn bovendien veel duurder in aanschaf, omdat ze de belasting van het zwaarste wegverkeer en klimaatinvloeden moeten kunnen weerstaan. Ook vergen zij veel meer onderhoud dan de dakpanelen. Om die redenen bestempelen de tegenstanders routes solaires tot luchtfietserij, omdat ze financieel niet haalbaar zijn. De voorstanders verwachten echter dat de prijs van de wegpanelen binnen een paar jaar net zo'n scherpe daling zal ondergaan als de dakpanelen een paar jaar terug.

Een van de tegenstanders is David L. Jones, een australische electrotechnische ingenieur die met verschillende Youtube-filmpjes (het EEV Blog) de strijd heeft aangebonden tegen te hoge verwachtingen van alternatieve energie. Dit filmpje toont een van zijn one-manshows in zijn verbeten strijd tegen SolaRoad en soortgelijke projecten, zoals Wattway. Hij noemt ze "BULLSHIT!" en rekent de kijker voor dat zonnepanelen op daken vijf keer zoveel energie leveren voor de helft van de prijs van wegpanelen. Het is aan te bevelen om direct in het begin van het filmpje te klikken op "Click here to jump to the final conclusion". Want het duurt ruim een half uur en in de slotconclusie vat hij in enkele minuten samen wat van belang is. Tot hij walgend van de dommigheid van "gelovigen" en autoriteiten hoofdschuddend van het scherm verdwijnt.

*Een SCOOP kan je in het Nederlands omschrijven als een productiecoöperatie van al dan niet gespecialiseerde arbeiders, waarbij ieder gelijkwaardig is wat de besluitvorming betreft (one man, one vote).

Bronnen: Midi Libre, Wikipedia en diverse andere media