Woonlandfactor 2018

De Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport heeft bijlage 4 bij de Regeling zorgverzekering aangepast in verband met het vaststellen van de woonlandfactoren voor het jaar 2018.

De woonlandfactoren zijn van belang voor de berekening van de bijdrage als bedoeld in art. 69 Zvw. Dat is de bijdrage die het CAK aan een verdragsgerechtigde in rekening brengt in verband met de zorgprestaties die op grond van Verordening (EG) nr. 883/2004 of een socialezekerheidsverdrag voor rekening van Nederland komen.

De woonlandfactor 2018 voor Frankrijk wordt 0,9262 Detailinformatie vindt u op de VBNGB website.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20171129, Geldzaken, Overheid

Overleden Reactie van Theodora Besse op 30 November 2017 op 10.05: Wouter, de AOW gaat in 2018 iets omhoog. Zie deze website. De bedragen zie je wanneer je iets naar onderen scrolt. Maar ik ben bang dat een zo forse stijging van de woonlandfactor ervoor zorgt dat net als in het verleden het netto resultaat voor verdragsgerechtigden toch negatief zal uitvallen.

De enige hoop voor verdragsgerechtigden met een laag inkomen is dan nog de stijging van de zorgtoeslag. Zie de Zorgwijzer. Maar of deze stijging samen met de geringe stijging van de AOW voldoende is om de verhoging van de verdragsbijdrage te compenseren moet worden afgewacht. Temeer omdat ook de nominale premie per maand iets (ruim € 2) stijgt.

Reactie van Henri Bik op 30 November 2017 op 10.42: In 2017 is de inkomensafhankelijke bijdrage Zvw 5,4 % en de Landenfactor voor Frankrijk 0,8245 dus effectief 4,4523 % , hetgeen bij een inkomen van € 20.000 neerkomt op € 890
In 2018 wordt inkomensafhankelijke bijdrage Zvw 5,65 % de Landenfactor voor Frankrijk 0,9262
dus effectief 5,233303 % , hetgeen bij een inkomen van € 20.000 neerkomt op € 1.046

Overleden Reactie van Theodora Besse op 30 November 2017 op 12.05: Dank Henri, voor de cijfers, want inderdaad de inkomensafhankelijke premie komt er ook nog eens bij en die gaat dus ook al omhoog! Ik ben zo blij dat ik sinds 2012 niet meer verdragsgerechtigd ben. Toen was de woonlandfactor nog 0,76. Die is dus in 6 jaar tijd met 25% gestegen! Zo hard zijn de zorgkosten in Nederland niet gedaald, terwijl de zorgkosten in Frankrijk daarentegen flink zijn verminderd. Ze doen dus maar wat in Den Haag en ze weten het altijd weer recht te praten in fraaie bewoordingen. Als ze maar geld binnenkrijgen.

De zorgtoeslag gaat sinds 2012 aan mijn neus voorbij en ik moet in Frankrijk CSG betalen over mijn totale inkomen. Hoewel dat een fors bedrag is kom ik zelfs met de verhoging van de CSG met 1,7% in 2018 veel voordeliger uit dan wanneer ik verdragsgerechtigd was gebleven. Bovendien ontmoet ik door mijn chambre d'hôte d'étape allerlei leuke mensen, die een nachtje bij me doorbrengen en meestal genieten van mijn kookkunst (nou ja...). Ook verdien ik daarmee nog een paar centen.

Wouter, je moet het inderdaad allemaal maar positief bekijken, want overheden beslissen toch precies wat ze willen en meestal houden ze daarbij geen rekening met de kleine man, noch met ouderen.

Reactie van Janny O. op 30 November 2017 op 13.28: @Theodora, waar kun je vinden dat de zorgkosten in Frankrijk flink verminderd zijn?

Janny

Reactie van Jako op 30 November 2017 op 14.09: De zorgkosten dalen nergens, en ook niet in Frankrijk.

Wat in Frankrijk daalt is het jaarlijkse tekort op de zorgkosten, oftewel het deel wat de staat moet bijbetalen vanuit de algemene middelen omdat de uitgaven hoger zijn dan de opbrengsten vanuit de premies. En dat wordt vooral veroorzaakt door het verschuiven van zorgdekking van de publieke verzekering naar de private verzekeringen (mutuelles). Hierdoor stijgt de prijs van de mutuelles.

Reactie van Janny O. op 30 November 2017 op 14.27: @Max, bedankt dat je er de moeite voor gedaan hebt, maar het begrip woonlandfactor is me wel bekend. Ik ben benieuwd hoe de ziektekosten in Frankrijk zouden kunnen dalen, met een ook sterk vergrijzende bevolking. Jaco geeft een verklaring.
Janny

Overleden Reactie van Theodora Besse op 30 November 2017 op 14.46: Heremetijd Janny, ik lees zoveel, dat ook ik zou moeten googelen om het te vinden. Zeker is dat beide landen hun uiterste best doen om de kosten van de basiszorg die de pan uitrijzen zoveel mogelijk in te perken. Uit de dagelijkse praktijk weet ik zelf dat je tot vorig jaar recht had op 24 (!) paar (elegant dunne en mooie) steunkousen per jaar, wat een krankzinnig hoog aantal is. Dat is in 2016 verlaagd naar 4 paar per jaar, wat aan de krappe kant is. In Nederland heb je jaarlijks recht op 2 paar steunkousen, maar daar zijn ze beduidend dikker (en vies-bruin van kleur), dus veel steviger.

Verder is de franse regering bezig om apothekers ertoe te bewegen om net als in Nederland de medicijnen precies af te passen. Momenteel krijg je voor een kuur van bijvoorbeeld 14 dagen een vol doosje pillen mee voor een maand. In Nederland knippen de apothekers de overtollige pillen eraf en gebruiken ze voor een andere patiënt. Franse apothekers protesteren heftig tegen dit voornemen van de regering, maar eens zal het er van moeten komen, want Frankrijk is mede door deze verspilling grootverbruiker van medicijnen.

Ik wil nog even wijzen op twee dingen:

1. De "100% basisverzekering in Frankrijk" (Max) is geenszins 100%. Anders dan in Nederland bedragen de vergoedingen in het algemeen slechts 65% van tevoren vastgestelde lage tarieven, die in de praktijk meestal veel hoger liggen. Vergoedingen van 100% worden alleen uitgekeerd in geval van een ernstige én erkende chronische ziekte. In Nederland vergoedt de basisverzekering in het algemeen 100% van de gemaakte kosten, al betaal je daar een jaarlijks eigen risico. Ik had in Nederland dus voldoende aan de basisverzekering. Maar in Frankrijk was ik verplicht om er een dure mutuelle (premie naar leeftijd) bij te nemen. De premie was bijna net zo hoog als de verdragsbijdrage (na aftrek van de zorgtoeslag).
2. Verdragsgerechtigden hebben niet alleen recht op de voorzieningen van de franse basisverzekering maar ook op die van de nederlandse basisverzekering. Althans wanneer zij in Nederland zijn. Dat geldt niet alleen voor urgente zorg maar ook voor geplande zorg.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 30 November 2017 op 14.52: Intussen heeft Jako gereageerd. Ik ben het dus niet met hem eens. Ik wil er ook nog even op wijzen dat je sedert enkele jaren als patiënt verplicht bent om goedkopere merkloze medicijnen te accepteren in plaats van de dure merkmedicijnen.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 30 November 2017 op 16.30: Max, in de verdragsbijdrage zit ook een deel WLZ-bijdrage (vroeger AWBZ). Bij remigratie naar Nederland heb je daar als verdragsgerechtigde meteen recht op, zonder de wachttijd die voor niet-verdragsgerechtigden geldt. Maar alle verdragsgerechtigden die niet remigreren betalen deze bijdrage dus voor niks.

Pharmaceutische ondernemingen verpakken meestal medicijnen per 4 weken, al bestaan er uitzonderingen. Dat betekent voor mensen die om de drie maanden (=13 weken) naar de huisarts moeten, dat dat in de praktijk om de 12 weken wordt. Mijn huisarts schrijft me trouwens medicijnen voor voor 6 maanden (= 24 weken), het wettelijk toegestane maximum.

Wat betreft het CAK: die mensen zijn simpelweg de uitvoerders van een beleid dat door regering en parlement wordt gemaakt. En uiteraard weten ze in Den Haag dondersgoed dat we hier niet allemaal op financiële rozen zitten, maar ja, wij zijn de ver-van-me-bedshow. En met het handjevol Nederlanders in het buitenland dat de moeite neemt om te stemmen hoeven ze geen rekening te houden.

Reactie van Janny O. op 30 November 2017 op 16.58: Misschien veronderstel ik iets wat niet klopt, maar toch wil ik het gezegd hebben. Is het met het woonlandfactor niet zo dat Frankrijk aan Nederland hogere bedragen rekent dan voor hun eigen bevolking?

Een jaar geleden heb ik een CT-scan gehad. Kosten iets van 78 euro, waarvan zelf 26 euro moeten betalen. Maar voor 78 euro kan dat nooit uit. Receptioniste die me de weg moest wijzen. CT-apparaat dat toch ook betaald moet worden. Jongeman die de scan uitgevoerd heeft. Een orthopeed die de scan heeft moeten beoordelen en er een verslag van gemaakt heeft. Nog een typiste die het heeft getypt??. Dan nog een boekwerk van 8 blaadjes met allemaal foto's. De volgende dag spullen opgehaald, receptioniste die afgerekend heeft.

Ik kan me zo maar voorstellen dat de werkelijke kosten veel hoger zijn en dat er dus ook een "opslag" berekend wordt voor de verrichtingen voor buitenlanders die verdragsgerechtigd zijn.

@Piet, hoe weet je dat je 900 euro voor dat geheel had moeten betalen? Offerte vooraf gevraagd? Een kennis van ons betaalde voor een heupoperatie (gebroken) iets van 200 euro aan ziekenhuiskosten en daarna nog 80 euro voor de mevrouw die 3 weken lang een medicijn tegen trombose kwam injecteren. (In Nederland doe je dat in de meeste gevallen zelf).

Janny