Wie wil dit eigenwijze hondje adopteren?

Buren van me hebben al jaren een enorm kalf van een hond, die nooit hun tuin verlaat. Inmiddels is hij al een jaar of tien en door gebrek aan beweging is hij door zijn poten en zijn heupen gezakt. Vorig jaar zijn zijn bazen op het onzalige idee gekomen om hem "gezelschap" te geven en "iets leuks" voor hun twee zoontjes te doen. Ze schaften een piepklein jong teefje aan.

In het begin was dat natuurlijk prachtig, maar al gauw werd er net als naar de oude hond totaal niet meer naar omgekeken. Met het gevolg dat de ondernemende Melba, zoals ze het hondje hebben gedoopt, haar eigen gang ging. Iedere keer weer wist ze een gat in de omheining te vinden en zwierf ze rond op straat. Dat is best gevaarlijk, want de buren wonen aan de hoofdstraat, waar veel verkeer doorheen dendert.

Omdat het echtpaar de hele dag werkt en hun kinderen op school zitten, wisten ze niet beter te doen dan Melba aan de lijn te leggen. Daar zit de stakker nu al een paar maanden vastgebonden, zonder enige aandacht of verzorging. Buurman Michel gaat er één keer per dag naartoe en brengt de twee honden dan een paar brokjes en vult zonodig hun water bij. Ook ik ben begaan met Melba's lot en heb daarom aan haar baas gevraagd of ik haar 's morgens mag meenemen op mijn ochtendwandeling. Dat mocht. En, voegde hij er aan toe, als ik iemand wist die haar zou willen hebben, dan deed hij haar graag cadeau. Ze is hem te "polisson" (ondeugend). Hij vindt het ook niet leuk om haar vast te binden, maar het goed afmaken van de omheining van zijn tuin heeft voor hem "geen prioriteit", zei hij.

Melba is een ontzettend leuk en eigenwijs hondje, ruim een jaar oud en ik zou haar meteen hebben genomen, als mijn poes die ik anderhalf jaar geleden heb geadopteerd, niet zo verschrikkelijk bang was voor alles wat vreemd is. Bovendien is Melba nogal fel en karaktervol. Toen ze een keer na de wandeling bij me binnenkwam en de poes zag, wilde ze er meteen achteraan. Gelukkig had ik haar aan de lijn, maar de poes is de hele dag niet meer thuis gekomen.

Melba is heel intelligent, leert snel en ze begint al goed te luisteren. Samen met Pico rent en springt ze door de oude open mijn waar we altijd gaan wandelen. Ze is vrij dominant en ze verdraagt niet dat Pico voorop loopt. Op smalle paadjes springt ze dan óf over hem heen óf ze probeert hem in de achterpoten te bijten tot hij haar voor laat gaan.

Kortom, dit toch bijzonder lieve en aanhankelijke hondje zoekt een nieuw tehuis, waar ze wél aandacht, liefde en verzorging krijgt. Liefst bij mensen die niet de hele dag van huis zijn. Ze is afkomstig uit een nestje dat een oude dame van haar hondje had. Ze is gewend aan kinderen en andere honden. Melba is ingeënt, maar niet gesteriliseerd. Wij wonen in de gemeente Portes (Gard).

Wie o wie?

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20170330, Dieren, Languedoc-Roussillon

Reactie van Ron op 31 Maart 2017 op 7.20: Ja, Karin............... dat vroeg ik mij ook af............. had verwacht daar ook nog iets over te lezen in je verhaal Theodora.............

Overleden Reactie van Theodora Besse op 31 Maart 2017 op 8.01: Wat valt er verder te vertellen over Frisby? Ik heb hem ook wel eens meegenomen op een wandeling, maar hij loopt zo slecht, dat ik op een gegeven moment niet meer verder durfde, want je moet ook nog terug. Ik ga iedere ochtend naar hem kijken en geef hem iets lekkers. Michel doet dat 's middags ook.

Bovendien zal het voor hem een opluchting zijn wanneer Melba is vertrokken. Want ze valt de oude man voortdurend lastig en bijt speels in zijn neus, waarvan hij de sporen draagt. Frisby ligt in ieder geval niet aan de lijn en kan door de hele tuin lopen. Hij is van jongs af aan gewend om alleen te zijn en vanuit de tuin ziet hij genoeg voorbij komen. Zijn bazen zijn ook best op hem gesteld, omdat hij een goeiïge lobbes is. Aan Melba hebben ze een hekel omdat ze last bezorgt en aandacht eist.

Ik kan alleen maar hopen dat deze mensen nu niet alsnog een andere jonge hond gaan aanschaffen. Ik heb ze daar wel van proberen te overtuigen, maar ja, sommige Fransen snappen niets van dieren en denken dat het een soort planten is: als je ze te eten en te drinken geeft hebben ze niets te klagen. Buurman wil beslist geen andere hond meer (zei hij), maar buurvrouw deed iets aarzelender. Enfin, we zullen zien. Melba wordt gered, dat is nu het voornaamste.

Reactie van Coco Dubbelboer Phoelic op 31 Maart 2017 op 9.18: Wat goed Ilja , als ze een beetje dominant is vooral consequent zijn !
Ik heb mijn hele leven honden gehad ,en nog, heb nooit mijn stem hoeven verheffen want ze horen alles maar nee is nee en ja moet. Heeeel moeilijk in het begin omdat ze zo schattig zijn
Maar van het resultaat zul je jaren plezier van hebben !
Gefeliciteerd en veel geluk met Melba ! Fantastisch dat Theadora deze advertentie heeft geplaatst !

Overleden Reactie van Theodora Besse op 31 Maart 2017 op 9.50: Net als Coco is mijn ervaring met honden in het algemeen en met Melba in het bijzonder dat schreeuwen en kwaad worden weinig helpt. Een gecommandeerd "Kom hier!" schrikt honden af, maar een vriendelijk "Kom eens hier" trekt ze aan. Als ze ongeveer twee jaar oud zijn begrijpen ze als vanzelf precies wat je wel en niet wilt en hoef je vrijwel niet meer te corrigeren.

Tijdens de wandelingen roep ik de honden ook vrijwel niet, zelfs wanneer ze ver vooruit lopen of ver achterblijven of hellingen op en af rennen. Ze sluiten zich van nature weer bij "de meute" of bij "de leider" aan en het geeft ze de gelegenheid om even keihard te rennen om zich weer aan te sluiten. Als je niet zo vaak roept luisteren ze ook beter wanneer het echt noodzakelijk is.

Uiteraard heeft Melba een verleden en het zal even duren eer ze gewend is aan haar nieuwe huisgenoten en haar nieuwe bestaan. Ze zal allerlei dingen moeten aan- en afleren, want ze heeft geen enkele opvoeding genoten, behalve die van mij. Dat had Pico ook niet toen ik hem als éénjarig hondje uit het asiel haalde. Dat vergde dus wat tijd, geduld en begrip, maar nu heb ik er al jaren een super hondje aan!

Reactie van Ilja Campos-Hendriks op 31 Maart 2017 op 10.09: Wij kunnen alle tips en adviezen goed gebruiken want het is voor ons helemaal nieuw.. we kijken wel al heel lang naar Cesar Milan en hopen dat we daar genoeg van hebben opgestoken om Melba goed te begeleiden ;)
Mogelijk dat ik jullie in de toekomst dus nog wel ns om advies zal komen vragen..:)

Overleden Reactie van Theodora Besse op 3 April 2017 op 22.18: Vandaag is Melba opgehaald door Ilja en haar twee kinderen, Timo en Lisa (13 en 11). Gevieren hebben we eerst een wandelingetje met haar gemaakt. Toen we voorbij het huis van Michel kwamen kreeg ze voor de laatste keer iets lekkers van hem. Na de wandeling brak het afscheid aan. Ik zette Melba achterin de auto, terwijl Timo en Lisa een oogje in het zeil hielden. 't Was even een moeilijk moment, maar ook een opluchting. Melba heeft het super getroffen in een fijn gezin met leuke kinderen.

Ilja liet al spoedig weten dat alles goed was gegaan tijdens de autorit. 's Middags zijn ze meteen met Melba naar de hondencoiffeur geweest en daarna naar de dierenarts. Ze heeft alle behandelingen goed doorstaan en is nu superschoon en prachtig wit. Ilja stuurde me diverse foto's, onder andere enkele waarop Lisa en Melba in de tuin met een bal spelen. Na maanden aan een riem op een houten vlonder te hebben gezeten rent Melba nu door het gras achter een bal aan. Niet te geloven. Mijn grote dank aan Ilja en haar man en aan Timo en Lisa!

Overleden Reactie van Theodora Besse op 22 April 2017 op 9.39: Afgelopen woensdag gingen mijn dochter en ik naar de markt in Goudargues. Dat ligt niet al te ver bij Ilja vandaan. Het leek ons dus een goede gelegenheid om eens te kijken hoe het met Melba gaat. Dat vond Ilja ook.

Toen we aankwamen was toevallig de hele familie thuis. We werden gastvrij ontvangen met thee in de tuin. Melba herkende me eerst niet. Ze gromde. Maar even later wist ze het kennelijk weer en kwam ze bij me zitten. Ze was superschoon en héél rustig. Zo kalm heb ik haar nog nooit gezien. Het nerveuze en opgewonden hondje bleek een zelfverzekerd dametje te zijn geworden. Ilja vertelde dat Melba vanaf het allereerste begin 's nachts rustig in haar mandje blijft liggen. Tot mijn verbazing was ze ook vanaf het begin zindelijk, ze had in huis nog nooit iets gedaan. Best bijzonder voor een hond die altijd buiten heeft geleefd.

Als Timo en Lisa met haar spelen rent ze de hele tuin door. Hun vader Didier neemt Melba mee wanneer hij gaat rennen en ook Ilja en de kinderen gaan graag met haar wandelen. De familie is duidelijk supergelukkig met de nieuwe huisgenoot. En Melba heeft helemaal haar draai gevonden in dit gezellige gezin. Eindelijk is ze thuis.

Reactie van Ron op 22 April 2017 op 9.46: Top!

Dank voor de update................

Reactie van jaap op 22 April 2017 op 10.00: kijk, das voor alle betrokkenen en met name voor Melba een mooi einde van het verhaal (wat ongetwijfeld nog verder gaat)