Nederlanders.fr

Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!

Soms moet je hier weleens een beetje toneel spelen. Ik zag hem in de supermarkt aan het andere einde van een rayon. Ken ik hem? Zijn gezicht kwam me vagelijk bekend voor. Maar kennen? Nou, néé.

“Bonjour, Diecke! Gaat alles nog goed, in Le Marchais?” Hij kent mij dus wel. Noemt zelfs de naam van de negorij waar ik woon. Ik graaf diep, héél diep, in mijn geheugen. Maar ik vind er geen houvast. “Die kippen van jou, hè, die zijn nou bij ons, al een heel poosje.” Och gut… Maar ik heb al een tijdje geen kippen meer. De liepen wel altijd los. Vrije uitloop, en plein aire, zoals de reclamejongens dat op de verpakking van eieren verkondigen. Poeh!.... Mijn laatste kip hebben we zo’n maand geleden opgepeuzeld. Dacht ik. Kennelijk verkeerd. “Ze maken het goed, hoor. Leuke beesten. Net als die kalkoen van je. Die is ook bij ons.” Kalkoen? Ik heb, bij mijn weten, nooit een kalkoen gehad! Wie is deze vriendelijke man nou toch? Wordt mijn geheugen dan toch slecht? “Ze zien er allemaal goed uit. We hebben er veel plezier van. Leuke beesten.”

Wie-o-wie? – in vredesnaam! Hij heeft mij als een kennis begroet. Nu is het, beleefdheidshalve, te laat om te vragen wie hij is.

“Kippen zijn inderdaad leuke beesten. Net als de drie ganzen die ik heb gehad. Die waren echt grappig.”

“Mais oui, ganzen zijn ook leuk. En erg waakzaam.”

Mijn ganzen hadden alle drie duidelijk een eigen karakter. Een van hen maakte zich al schommelend snel uit de voeten zodra zij me zag. Nummer twee keek mij aan met de kop schuin en een blik van wat-die-jij-hier-eigenlijk? en ging dan ongestoord verder met grasgrazen. Nummer drie was de gezelligste. Als die mij zag, ging ze - vaste prik – onmiddellijk zitten en wachtte tot ik bij haar was. Dan moest ik haar eventjes over de kop krauwen. Na die dagelijkse ceremonie liep ze met me mee de tuin in.

M’n geheugen heeft me nog niet op het goede pad geholpen. Ik weet nog steeds niet wie mijn gesprekspartner is. Dus moet ik nu maar weer met mijn gebrekkig acteurstalent doorgaan.

“Je mag die kippen beest opeten, hoor!”

“O non!... Manger? Jamais et jamais - nooit en te nimmer. Je weet nu waar ze zijn en we zorgen goed voor ze, hoor.”

‘Merci beaucoup. Bonne journée et uh… au revoir!”

Over terugbrengen van de kippen en die kalkoen heb ik hem niet gehoord. Tant mieux.

 

 

Weergaven: 1101

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn. 

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20181201, Korte Verhalen, Kunst en Cultuur


Overleden
Reactie van Susan op 1 December 2018 op 18.43

gewoon het gesprek gaande houden en  door vragen misschien kom je er achter en anders tant pis

denkt die kennis misschien ff afwezig die kippenboer of gaat hij aan zichzelf twijfelen en denk "zit ik wel goed??


Overleden
Reactie van Theodora Besse op 1 December 2018 op 20.00


Ik zou gewoon gezegd hebben: "Ik weet ff niet meer waar we elkaar van kennen, sorry." Dat overkomt  toch (bijna) iedereen? Mij wel in ieder geval. Dan ben je meteen van het probleem af en wordt het vaak nog gezellig ook. Terwijl je nu steeds liep te piekeren: "Waar ken ik die vent toch van?" Niet echt bevorderlijk voor een gezellig gesprek.

Reactie van Henri Bik op 1 December 2018 op 22.30

Het overkomt mij ook wel en dan zeg ik direct: 'Sorry ik ben even je naam kwijt.' 

Reactie van Henk Blom op 1 December 2018 op 23.07

Nog makkelijker is het, variatie op Henri Bik, hoe heet je ook al weer? "Henri" , "ja dat weet ik wel, maar ik bedoel je achternaam". Weet je alles weer.

Reactie van Dick Dijs op 1 December 2018 op 23.21

@henk blom Die oplossing wordt al tientallen jaren toegeschreven aan president Eisenhower, en hij blijft leuk, die uitspraak, bedoel ik. Overigens dank voor deze vier adviezen. Alleen daarom al zou je Nederlanders.fr toch niet willen missen.... 

Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Dwight D. Eisenhower
Dwight David Eisenhower in 1959
Dwight David Eisenhower in 1959
Geboren 14 oktober 1890
Denison (Texas)
Overleden 28 maart 1969
Washington D.C.
Politieke partij Republikeinse Partij
Partner Mamie Eisenhower
Beroep Politicus
Militair (Generaal)
Religie Presbyterianisme
Handtekening Handtekening
Website eisenhower.archives.gov
34e president van de Verenigde Staten
Aangetreden 20 januari 1953
Einde termijn 20 januari 1961
Vicepresident(en) Richard Nixon
Voorganger Harry S. Truman
Opvolger John F. Kennedy
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Dwight David Eisenhower

Reactie van Bram op 4 December 2018 op 9.35
Wist je nog wel waarom je in de supermarkt was?
Reactie van Dick Dijs op 4 December 2018 op 11.29

 

Geloof het of niet, Bram-zonder-achternaam: telkens als ik een stukkie voor deze site heb geschreven, ben ik benieuwd naar uw reactie. Die is altijd zo to the point en ook nog zo leuk. Heerlijk om die te lezen. Hoe krijgt u ze verzonnen. En zo goed geformuleerd. Groeten aan uw knol. Kijkt die altijd zo droevig of alleen als hij u ziet?

 

Geloof het of niet, Bram-zonder-achternaam: telkens als ik een stukkie voor deze site heb geschreven, ben ik benieuwd naar uw reactie. Die is altijd zo to the point en ook nog zo leuk. Heerlijk om die te lezen. Hoe krijgt u ze verzonnen. En zo goed geformuleerd. Groeten aan uw knol. Kijkt die altijd zo droevig of alleen als hij u ziet?

Reactie van Bram op 4 December 2018 op 13.19
Meneer Dijs, heel bijzonder hoe uw reactie er uit ziet op mijn (zeker niet sarcastisch bedoelde) vraag. Dit zegt mij erg veel over uw karakter. Terugkomend op uw stukkie, waarin u beschrijft hoe iemand zijn armen in uw bijzijn onthaarde, mijn schoonmoeder zei na het lezen van deze kul: “ik heb een blauwe kanarie van een kilo thuis”. Met vriendelijke groet, Bram van Boven
Reactie van Dick Dijs op 4 December 2018 op 18.42

Verrek hé, dus toch een achternaam! Heel mooi! Niet sarcastisch bedoeld? Dan toch een beetje cynisch misschien? Vertelt u me maar eens wat mijn reactie op uw reactie volgens u over mijn karakter zegt. Ben benieuwd. Dat van die kanarie van uw schoonmoeder, dat geloof ik niet, hoor. Maar dat zij die niet heeft, wil niet zeggen dat mijn stukkie over ontharing kul is. GVD=Groeten van Dick  

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!

Wordt lid van Nederlanders.fr

GA DIRECT NAAR:

Booka.place - Webstudio 24

Laatste nieuws uit Frankrijk

© 2024   Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Privacybeleid  |  Algemene voorwaarden