Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Volgens het CBS zijn er in 2020 aanzienlijk minder Nederlanders geëmigreerd dan de voorgaande jaren. Het aantal emigranten is al jarenlang min of meer stabiel; economische crisis of voorspoed in Nederland heeft altijd weinig grip gehad op emigratiebeslissingen. Maar de coronacrisis heeft dan toch zijn tol geëist op de emigratiecijfers en dat is natuurlijk heel begrijpelijk. Als ik al die veranderende eisen (per land en per maand) zie m.b.t. lock-downs, confinements, quarantaines, winkelsluitingen, avondklokken enz, dan kan ik me heel goed voorstellen dat emigratie even niet bovenaan de wensenlijst staat. Toch denk ik dat we de komende jaren een opleving zullen zien, als ik naar klanten luister met hele prille of al vergevorderde emigratieplannen naar Frankrijk. Bijna iedereen praat over uitstel, bijna niemand praat over afstel.
Alweer een aantal jaren geleden heb ik hier eerst een lijstje gepubliceerd met de tien belangrijkste redenen waarom Nederlanders naar Frankrijk emigreren. Ik heb dat lijstje nog eens bekeken en heb ze nu samengevat in vijf redenen (in willekeurige volgorde). En ook drie redenen om juist niet naar Frankrijk te emigreren.
1. Ga eens midden in de polder staan in Noord Groningen, Zeeuws-Vlaanderen of de Noordoostpolder en kijk eens om je heen. En als je dan denkt: Jeetje, wat is het hier druk en vol en lawaaierig en aangeharkt, dan wordt het tijd om emigratie serieus te overwegen. Nergens in Nederland zul je dan nog een plek vinden die minder druk en vol en lawaaierig en aangeharkt is. Frankrijk heeft die plekken in overvloed, vaak nog gelardeerd met prachtig uitzicht en ook nog eens op gemakkelijke reisafstand van Nederland.
2. Nee, een Franse familie die al zeven generaties op een dorp woont, zit niet te wachten op een familie uit het hoge Noordelijke moeras, die raar praat en raar eet en er raar uitziet. Maar Nederlanders brengen in de regel iets mee, waar in Frankrijk een groot tekort aan is, en waar veel bewondering voor bestaat: initiatief en ondernemerszin. Nederlandse ondernemers staan heel goed bekend in Frankrijk, al moet die reputatie natuurlijk door elke nieuwe emigrant weer worden waargemaakt.
3. Frankrijk kent nog altijd een hele goede, solide, verzorgingsstaat, ook voor ondernemers. De zorg is er uitstekend geregeld, ondernemers krijgen een arbeidsongeschiktheidsverzekering van de overheid (tegen een hele redelijke, omzetafhankelijke premie), het onderwijs is goed en nagenoeg gratis en heel veel burgemeesters, zeker op het platteland, zien oprecht het welzijn van de inwoners (alle inwoners!) als hun allereerste taak. Natuurlijk, dit vind je ook allemaal in Zweden. Maar het is niet moeilijk om te begrijpen waarom Frankrijk dan toch vaak de voorkeur krijgt: de meeste Nederlanders hebben ergens in hun hoofd nog de basiskennis Frans van de middelbare school, de winters zijn in elk geval een stuk korter in Frankrijk en de cuisine is er een stuk beter (OK, dat laatste punt is puur mijn persoonlijke mening).
4. Frankrijk is goedkoop, ook al denken passanten dat niet, die de prijzen bij de Intermarché vergelijken met die van de Jumbo thuis. Maar het gaat er niet om of een bos uien in Nederland goedkoper is dan in Frankrijk, het gaat om het hele financiële plaatje. Emigratie naar Frankrijk leidt bijna altijd tot lagere kosten: de huizenprijzen liggen aanzienlijk lager dan in Nederland, zeker als je kijkt naar het Franse platteland en dat is nog altijd het geval ondanks de stijgende huizenprijzen van de laatste twee jaar. In Nederland zijn de huizenprijzen nog veel harder gestegen dan in Frankrijk. Maar ook autorijden is goedkoper, de ziektekostenverzekering is voor de meeste Nederlanders goedkoper en als je wat geld op de bank hebt: Frankrijk kent nauwelijks vermogensbelasting. En zeker emigranten die slim inkopen bij hun emigratie kunnen erg veel geld besparen: het heeft geen zin om een aannemer uit Nederland te laten komen voor de verbouwing van je Franse huis, het heeft wel zin om nieuwe bedden in Nederland te kopen.
5. Frankrijk is veilig en niet corrupt. OK, dat is Zweden ook, zie mijn opmerkingen hierboven.
En dan de drie redenen om juist niet naar Frankrijk te emigreren:
1. In Frankrijk spreekt men Frans. Voor sommige emigranten die gewoon in het Engels beginnen tegen de makelaar of de notaris of de buren komt dit klaarblijkelijk als een schok. Maar Frans is een redelijk goed gestructureerde taal, helemaal niet zo moeilijk om te leren, en de meeste Nederlanders hebben al wat basiskennis Frans is huis. Waarom is het Frans dan een reden om niet naar Frankrijk te emigreren? Dat is de manier waarop Fransen spreken. Ik heb eens een onderzoek gelezen naar conversatiegewoontes in Europa. In Finland zegt iemand wat, daarna valt er een kleine pauze, daarna zegt de ander wat, daarna valt er een kleine pauze, daarna zegt de eerste weer wat. In Nederland zegt iemand wat, daarna zegt de andere wat, daarna zegt de eerste weer wat. In Frankrijk kakelt iedereen door elkaar, iemand laten uitspreken is niet een typisch Franse gewoonte. Een groot deel van mijn werkzame leven heeft zich afgespeeld in het Frans en ik kan er nog steeds niet aan wennen. Het is niet voor niets dat zoveel Nederlandse emigranten, zelfs na tien of twintig jaar in Frankrijk, nog altijd heel veel moeite hebben met gesprekken met de Fransen, niet alleen aan de telefoon, maar zelfs met de buren. Overigens: de beste manier om wel Frans en Franse gespreksgewoontes te leren is de liefde (mogelijk de beste reden om naar Frankrijk te emigreren). Nergens leer je de taal zo snel en zo grondig als in bed met een Fransman of Française.
2. Nederlanders die weg willen vanwege alle regeltjes en alle bureaucratie in Nederland en dan voor Frankrijk kiezen…komen van een koude kermis thuis. Ik weet niet of er landen zijn met minder regeltjes en minder bureaucratie dan Nederland, maar Frankrijk is dat in elk geval niet. Ik sprak laatst een potentiële emigrant die tien jaar lang had gevochten voor een bestemmingsplanwijziging in Nederland en het helemaal zat was. Ik moest helaas bekennen dat in Frankrijk een bestemmingsplanwijziging ook gemakkelijk tien jaar kan duren en ik heb Frankrijk afgeraden als emigratieland..
3. Je bent helemaal klaar met Nederland: de manier waarop de samenleving functioneert, de politiek, het emigratiebeleid, de huisvesting en al die andere onderwerpen waar Nederlanders zo intens ontevreden over kunnen zijn. Als dat je hoofdreden is voor emigratie, zoek dan een ander land, maar emigreer niet naar Frankrijk. De kans is heel groot dat je precies dezelfde ergernissen tegenkomt in je nieuwe woonland.
Ik wens iedereen veel wijsheid toe, of emigreren naar Frankrijk nu een vage droom is of al een heel concreet plan.
Wim
Weergaven: 5898
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Merci Wim,
prachtig gebalanceerd verhaal, en onderschrijven met plezier de pro's en contre's nadat we twintig jaar geleden onze emigratie deden. Twee decennia die ons veel geleerd hebben over het verschil tussen Amsterdam en een kleine gemeenschap in de Corrèze, en waar in het begin er vraagtekens waren, bij de Franse buren, bij vrienden en familie waarom nu juist hier, blijft er van die onzekerheid nier meer over dan ons sluimerende wantrouwen; wanneer komt de rekening voor al dit moois...
paul & carin
Op het Franse platteland waar wij woonden hebben wij erg moeten wennen aan het langdurig naast elkaar staan, over het land uitkijken en vervolgens niks zeggen. Met argwaan (jalouzie?) werden onze activiteiten bekeken. Onder de rook van de stad waar we nu wonen stopt iedere passeerende buur om een praatje te maken en te zeggen dat ze zo blij zijn dat het huis weer bewoond is en maken complimenten dat het zo mooi wordt. Verschil platteland - stad misschien?
Tijdens de theaterlessen die ik gaf kon ik de adolescents niet volgen als ze door elkaar ratelden. Mijn "Anglais par jeu de rôle"-élèves van 60-plus, klaagden dat Engelsen zo snel spraken. Als na afloop van de les de dames met elkaar de laatste nieuwtjes van het dorp uitwisselden ............. Waarschijnlijk had ik met beide leeftijdsgroepen het bed moeten delen.
Er bestaat een groot verschil tussen emigranten die een inkomen moeten verwerven in Frankrijk en zij die zonder deze zorg in Frankrijk neerstrijken. De laatste groep, op dit forum denk ik ruim oververtegenwoordigd, heeft veel meer mogelijkheden, minder zorgen en is vaak (onbewust) koploper in de “roze bril” waarbij vaak de appels en peren rijkelijk vergeleken worden. Vaak zijn daar twee oorzaken van: a. men heeft de drukke STAD verruild voor het Franse PLATTELAND en b. men heeft het WERKZAME leven verruild voor het PENSIOEN. Dan krijg je opmerkingen zoals laatst op dit forum: “in Nederland is het nooit meer ergens stil (!?), in Nederland sta je altijd in de file, in Nederland heb je geen bossen en nauwelijks platteland”. Allemaal absolute ONZIN. De verschillen tussen Nederland/Nederlanders en Frankrijk/Fransen is/zijn helemaal niet zo groot. Behalve als je met appels en peren jongleert. Dan krijg je ook opmerkingen van: “Hier (in mijn dorp) zijn de mensen veel aardiger (dorpsgemoedelijkheid is niet aan landgrenzen gebonden), hier in mijn supermarkt hebben ze alle tijd voor een praatje (geen Lidle, Leclerc maar de dorps 8ÀHuit) hier hebben de mensen veel meer geduld (dat gevoel krijg je snel als jezelf alle tijd hebt) kortom veel gemopper op Nederland en het prijzen van Frankrijk ontstaat maar al te vaak uit onzin en borrelpraat. Trouwens heb je van de overwaarde van je Nederlandse huis een hypotheekvrij optrekje in Frankrijk gekocht en bezit je niet over voldoende geldstromen dan kan een plotselinge (noodzakelijke) remigratie en de daarbij horende zoektocht naar betaalbare Nederlandse huisvesting (kent Nederland eigenlijk niet) voor zeer grote problemen zorgen zelfs dat terugkeer praktisch onmogelijk is. Geen borrelpraat, toch goed om bij een dergelijke emigratie rekening mee te houden Dat is dan wel weer het verschil tussen de reus en klein duimpje.
Simon, ik snap je verhaal, maar toch ben ik het niet met je eens. Ik heb in NL steeds om en om de ongeveer 5 jaar zowel in een stad als in een dorp gewoond. En ja er is veel platteland en er is ook veel bos, maar het is toch niet te vergelijken met de enorme ruimte die FR te bieden heeft. Verschil tussen dorp en stad is er zeker, zowel in NL als in FR. Toen mijn ouders 50 jaar geleden van Rotterdam naar bruisend Vaassen op de Veluwe verhuisden merkten we dat al. Eerlijk gezegd vind ik grosso modo in NL de winkeliers meer klantgericht dan hier in FR. En dan heb ik het niet over het meisje of de jongen aan de kassa, maar wel over de patron van een bijvoorbeeld familiebedrijf. Niet de klant is koning, maar de klant mag blij zijn dat de patron even tijd voor de klant neemt.
De dorps mentaliteit is anders dan de stadse. Hier en in NL. Ik vind het ook heerlijk om nu weer in de buurt van een stad te wonen. En zelfs af en toe in de file maakt me niet uit. Maar ga niet zeggen dat er in NL net zoveel stilte is als in Frankrijk De verschillen zijn WEL heel groot.
Brilliant Wim, chapeau!
Je hebt het weer mooi weergegeven Wim. Vooral punt 1 van de tegenwerpingen kan ik onderschrijven. Doe je best om vóóraf Frans te keren of op zijn minst een basis te hebben. Je maakt maar 1 keer ( voor het eerst) kennis met je buren, de burgemeester enzovoort. Het is zoveel leuker en beter om dat in je nieuwe landstaal te doen.
Ik ben na 19 jaar hier in Frankrijk dagelijks reuze blij hier te wonen en niet meer in NL. Nu als retraité, tot voor kort als gastheer in een chambre d'hôtes, dus actief om vooral Fransen over de vloer te krijgen.
Vragen die Fransen me weleens 'Jacobus waarom ben je hier in FR komen wonen ?' Mijn antwoord is dan altijd even kort als snel: 'Om de kwaliteit van het leven'. Dit, zoals Wim dat zo mooi beschrijft.
Na 18 jaar hier realiseer ik me ook nog dagelijks En voor de schone lucht en de stilte. Voorheen in Den Haag leefde je letterlijk onder de rook van de Botlek en volgens een toenmalig onderzoek ook onder die van Londen en de verouderde industrie uit Zuid-Oost Engeland. In die jaren aan chronische bronchitis geleden dat hier binnen aan half jaar als sneeuw voor de zon verdwenen was. Immers tussen de Atlantische kust en 150 Km. oostelijker daarvan in de Deux-Sèvres zijn er geen grote steden en is er geen grote vervuilende industrie.
Met een grote grijns op m'n gezicht nog vermeld de eerste nachten hier haast niet in slaap kunnen vallen omdat het zo oorsuizend stil is. Overdag hoor je in de verte af en toe een auto, vrachtauto, een tractor in de verte of rakelings lang m'n huisje, want dan passeert de buurman die altijd aan het werk is. Daarna hoor je weer alleen de vogels of een haan, een koe of het ezeltje van een andere buur.
Logeer ik weer eens in Den Haag, is het nu daar moeilijk om in slaap te vallen. Politie en ambulancesirenes, rondscheurende brommertjes- autoverkeer, muziek, gelach en stemmen van buren.
Juist voor de ondernemende, jonge, werkende Nederlanders is Frankrijk een uitstekende keus. In heel veel departementen kun je met eigen spaargeld en onder de €50.000,- nog een leuke vrijstaande en vrij gelegen (opknapper) starterswoning kopen met een halve hectare grond of meer. Zo'n zelfde stuk als bouwgrond met cu kost je hier zelfs minimaal 50 maal minder dan in Nederland met een beetje zoeken.
De kansen en mogelijkheden voor de ondernemende Nederlander zijn ook schier oneindig, er zijn nog zoveel markten waar de Fransen of geweldig achter lopen of die simpelweg nog nauwelijks bestaan.
Natuurlijk snap ik ook dat het niet fijn is als je zoals Rene regelmatig in de banlieu's moet zijn voor werk of om te daten, als je moet huren en je wil graag met onvoldoende inkomsten in een duur departement wonen dan begrijp ik ook dat dit frustratie geeft. Als je zeer regelmatig over de autoroute moet dan is autorijden hier zeker niet goedkoper als in Nederland, maar....
Er zijn dus genoeg Nederlanders (waaronder wij) voor wie Frankrijk wél een fantastisch en goedkoop land is om te wonen en werken, dat mag toch ook? Voor gefrustreerde mensen is er in elk land legio om over te zeiken, overal moet je er zelf iets van maken.
Zo is dat Sequoia, het gaat natuurlijk vooral om je laatste opmerking. Wij leven hier al 14 jaar met groot genoegen, werkend en wel, met vallen en opstaan, met het hoofd omhoog. Het is hier heerlijk!
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr