" Waarom de (betaalbaarheid van de) zorg de volgende pijler van de verzorgingsstaat is die zal gaan wankelen; en waarom wederom linkse partijen daar harder op afgerekend zullen worden dan rechtse. Waarom de Europese eenwording en uitbreiding prachtprojecten zijn maar tenonder dreigen te gaan aan een volstrekt gebrek aan democratie. Waarom we dan misschien toch maar een Nexit-referendum moeten organiseren. Maar in ieder geval nooit meer een referendum waarbij het onduidelijk is tot welke actie een 'ja' of een 'nee' eigenlijk zou moeten leiden.
Maar ja, ik heb er al eens over geschreven. Soms zelfs meerdere malen. En dus is deze eenennegentigste column mijn laatste.
En uiteraard dank ik u, mijn lezers. Die heel af en toe uit heel onverwachte hoek kwamen. Zo schreef ik eens een colum over het feit dat de Fransen er in Europa altijd mee weg komen als ze zich niet aan de begrotingsregels houden. Ik gaf het voorbeeld hoe in mijn tijd Christine Lagarde, destijds minister van Financiën en inmiddels gevierd topvrouwe van het IMF, groeicijfers van de Franse economie aanpaste om met haar (te ruime) begroting toch binnen de Europese normen te blijven."
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr