Wazig...

NEDERLANDS ONDERAAN

Je me rappelle encore du temps béni de l’aventure, lorsque nous n’avions pas de GPS. Car vu que j’ai le sens d’orientation d’une girouette, il nous arrivait de nous retrouver dans les endroits les plus improbables, surprenants… et parfois délicieux. Mais voilà : ma chère épouse, bien plus au fait de la technique que moi, nous a un jour offert notre premier DOM-DOM. C’était alors un appareil des plus modernes, et j’ai cru pendant un certain temps qu’il nous suivait par satellite de son œil infaillible, et nous disait donc la vérité sur la route à suivre pour arriver à bon port. Hélas, j’ai vite dû déchanter, et compris que nous ne sommes qu’un point se déplaçant sur une carte. Or, la carte n’est pas le territoire, loin de là. Il nous arrive donc de traverser la campagne sur une route qui selon notre GPS n’existe pas ou, pire, de nous retrouver bloqués sur un sentier impraticable sensé nous mener droit au but, alors qu’une pittoresque route verte nous y aurait bien mieux conduits, pour 500 mètres de plus... Consolation: nous ne sommes pas les seuls. Amis Waziens indécrottables, croyez-moi : il est temps de revenir sur terre, d’ouvrir les yeux et de s’apercevoir que la ligne droite n’est pas toujours la plus courte, ni la plus belle (texte tiré de mon dernier ‘Bulletin des Cueilleurs de Mots’ : www.talenvoortalent.nl/CM136.pdf)

NL/ Ik herinner me nog de gezegende dagen van het avontuur, toen we geen GPS hadden. Omdat ik het richtingsgevoel van een windwijzer heb, kwamen we soms op de meest onwaarschijnlijke, verrassende... en soms heerlijke plekken terecht. Maar toen gaf mijn lieve vrouw, die veel technischer is dan ik, ons onze eerste DOM-DOM. Het was toen een ultramodern apparaat en ik dacht even dat het ons met zijn onfeilbare oog per satelliet volgde en ons daarom de waarheid vertelde over de route die we moesten nemen om goed en veilig bij onze doel aan te komen. Helaas werd ik al snel teleurgesteld en realiseerde ik me dat we gewoon een stipje waren dat op een kaart bewoog. Terwijl de kaart het gebied niet is, verre van dat. Dus soms gebeurt het dat wij door het platteland gaan op een weg die volgens onze GPS niet bestaat of, erger nog, vast komen zitten op een onbegaanbaar pad dat ons rechtstreeks naar onze bestemming zou moeten leiden, terwijl een pittoreske groene route ons daar zou kunnen brengen, voor 500 meter verder... Troost: we zijn niet de enigen. Onvoorwaardelijke Waze-liefhebber, geloof me: het is tijd om terug naar de aarde te komen, je ogen te openen en bewust ervan te worden dat de rechte lijn niet altijd de mooiste is (tekst uit mijn laatste ‘Bulletin des Cueilleurs de Mots’ : www.talenvoortalent.nl/CM136.pdf)