Wat niet gezien is bestaat niet??

Afgelopen maand bezocht ik een Nederlander die werkt in de Franse geestelijke gezondheidszorg ofwel gehandicaptenzorg en/of psychiatrische zorg? Hij had er moeite mee dat de de pedagogische of gehandicanptenzorg lijkt te verworden tot psychiatrische zorg.

Voor mij als voormalig werkende in de psychiatrie een eyeopener om te horen over de geinstitutionaliseerde zorg in Frankrijk, omdat ik daar in het dagelijks leven niets van merk en helemaal niet wist dat die bestaat in de omgeving waar ik woon. De grote inrichtingen blijken echter verscholen in de bossen te bestaan volgens hem.

Hoe is dat voor jullie? Ik heb een beeld van Frankrijk als gegrondvest op spirituele tradities en met name als ik denk aan de Katharen in het zuiden van Frankrijk, die zijn vernietigd door de Katholieke dwangleer van het verleden uitgeoefend door bepaalde krijgsheren.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20161007, Gezondheid, Sport en Spel

Reactie van Natascha Terpstra op 7 Oktober 2016 op 16.06: Ik heb een autistisch zoontje met een verstandelijke beperking. Het is een grote strijd hier de hulp te krijgen die hij nodig heeft. De behandelend psychiater wou hem naar t hopital du jour, van een psychiatrische instelling hebben. Dit zag ik absoluut niet zitten. Omdat dit echt niet aansluit bij zijn behoeftes. Je ontzegt een kind van 5 jaar toch geen onderwijs om zich te kunnen ontwikkelen. Nu 3 jaar later is t nog verre van ideaal. Bij Gods gratie gaat hij 3 dagdelen naar school. Een aangepast klasje. Een uur rijden. Dichter in de buurt was er geen plek. En ik woon in ile de france. Kun je nagaan hoe dit in de minder dichtbevolkte gebieden zal zijn. We hebben privé heel veel therapieën betaald. Dit jaar na drie jaar wachtlijst zijn we begonnen met ambulante begeleiding. 3.5 uur per week. Daarnaast heeft hij nog twee keer per week logopedie, 1 keer muziektherapie en 3 uur een privé Educatrice. Ik prijs me nog gelukkig want ik ken om mij heen heel veel gezinnen met kinderen die nooit naar school hebben mogen gaan, thuis zitten zonder hulp of in eennhopital du jour zitten. Of in een instituut medico educatif. Wat op zich niet erg is, maar de meesten zijn niet ingesteld op autisten. En daarnaast ken ik helaas ook gezinnen die omdat ze geen hulp kunnen krijgen in Frankrijk hun kinderen in België in een instelling hebben zitten. Kinderen die hun ouders maar 1 keer per drie weken zien. De hopitals du Jours liggen erg afgelegen in de bossen inderdaad. Je ziet vrijwel nooit een gehandicapte op straat en daardoor weten mensen ook niet te reageren als ze eens iemand met een beperking zien. Ik heb sterk de indruk dat gehandicapten in Frankrijk worden verstopt in de bossen. En dat vind ik verdrietig.

Reactie van Evert van der Weide op 7 Oktober 2016 op 17.17: Natascha dat is inderdaad erg dat alles wat afwijkend lijkt zo wordt verstopt in de bossen. Ik heb zelf de indruk dat autisme te maken kan hebben met een hoge gevoeligheid en dan vergelijk ik het met eigen ervaringen uit het verleden van geblokkeerd kunnen voelen als er veroordelende woorden gebruikt worden. Ik ga er dus vanuit dat er normaliteit aanwezig is en dat er iets mis gaat in de wisselwerking met de omgeving. Voor zover ik weet is er ook bij autisme een hoge intelligentie aanwezig.

Reactie van Natascha Terpstra op 7 Oktober 2016 op 17.24: Beste Evert, bij autisme kan er een hoge intelligentie zijn maar dit is in de meeste gevallen echt niet zo. Alleen asperger autisten zijn vaker hoogbegaafd. Helaas heeft mijn zoontje zoals zoveel autisten een verstandelijke beperking. Hij is 8. Kan niet praten, is niet zindelijk en functioneert op t niveau van een kind van 3.

Reactie van Evert van der Weide op 7 Oktober 2016 op 17.33: Dat komt er dus op neer dat hij stil staat in zijn ontwikkeling en dan is dit wel een zware klus die je hebt

Reactie van Natascha Terpstra op 7 Oktober 2016 op 17.37: Nee hij staat niet stil, maar hij ontwikkeld zich heel langzaam. Met soms een terugval. Maar hij leert heel langzaam meer dingen. Hij heeft veel meer tijd nodig. Maar je hebt gelijk. Het is best pittig.

Reactie van Ingrid de Eerste op 7 Oktober 2016 op 18.49: Problème met autisme Is dat veel kinderpsychiaters In Frankrijk erg psycho analytisch opgeleid Zijn. Autisme Is nog steeds één infantile psychose waar niks aan te doen Is. Niet de moeite waard om In te investeren. De jonge generatie pedopsy verandert wel.
Ook ben Ik Als pediater vaak betrokken bij psychiatrische moeders Die gaan bevallen. Wat mij opvalt Is dat de as moeders geinfantiliseerd worden. Bv één moeder waarschijnlijk na de bevalling haar kind niet goed kan verzorgen. Probleem Is dat de moeder niet goed voor geld het wordt over de situatie na de bevalling. Men durft niet van te voren te zeggen dat het kind na enkele dagen In één pleeggezin geplaatst gaat worden want men Is bang dat ze In één andere plaats gaat bevallen of misschien wel zonder hulp thuis om het kindje maar te kunnen behouden. Dus de baby wordt op néonatalogie opgenomen zodat er één zeker et bewaking Is. Dan op dag drie komt de maatschappelijk werkster met de inspectrice van de kinderbescherming en de moeder wordt verteld dat ze het kind niet mag houden. Dan Is de knuppel In het hoederhok gegooid en moeder decompenseert en wordt weer opgenomen of ze sluit zich af en probeert via één advocaat haar kind weer terug te krijgen.
Er Is één chronische tekort aan psychiatres In de ´hopitaux specialises'. Heel veel buitenlanders Die vanuit hun cultuur Anders tegen dingen aankijken en dat zijn echt geen noord west europeanen. De verpleging werkt allemaal In het wit. Veel medicatie. De gedragsmatige psychothérapie begint één beetje In gang te krijgen. Goed maar weer. Voor Evert, In bijna iedere stad préfecture om sous préfecture Is één psychiatrische ziekenhuis wat hier heet hopital spécialisé wat één eufemisme. Ook zijn er klinieken, vaak Klein, Die zeker meer richten op de Minder zware problématique maar dat is privé en daar moet je voor betalen. Wel vind Ik dat de verpleging erg goed opgeleid Is en heel zelfstandig één patient kan onderzoeken zoals je dat ziet bij SPV'ers.

Reactie van Evert van der Weide op 7 Oktober 2016 op 20.23: Zoals ik tot nog toe lees loopt de geestelijke gezondheid achter en dat staat dan in schril contrast met de lichamelijke gezondheidszorg. Wat zou daar aan te doen zijn?

Reactie van Ingrid de Eerste op 7 Oktober 2016 op 22.01: In de Franse gezondheidszorg Is men '. Autocentré ' . Men kijk alleen maar naar zich zelf. En waar om: de taal. Het over grote deel van de Franse artsen, zelfs op universitaire niveau, spreekt slecht Engels. Dat betekent Als de prof geen Engels spreekt de rest van de périphérie ook niets mee krijgt. Willen Nederlandse artsen In grote perifere ziekenhuizen graag op congres gaan In het buitenland, Hoi er niet. Daar hEb je vaak ook het geld niet voor want de scholingsbudgetten zijn heel laat. Of je moet je laten verleiden door de labo's, de farmaceutische industrie.

Reactie van Olive op 8 Oktober 2016 op 8.20: Ja----- ,verstopt in de kastanje bossen,in mijn dorp, (weliswaar aan een doorgangsweg liggend), met één aftanse épicerie,en de invasie van nederlandse toeristen iedere zomer op nog geen 12 km afstand,daar staat het instituut voor Autistische jongeren!

Zij werken in de locale werkplaats/gites verhuur/repas à la ferme/fabrication produits du terroir

Af en toe staat er een groepje bij de bushalte, om weer opgehaald te worden denk ik

Af en toe kom ik een groepje tegen op een boswandelingetje vergezeld van mijn buurvrouw die vroeger de verpleegster was en nu in dat instituut werkt!

Af en toe kopen ze wat van hun eigen producten in de epicerie

Vraag mij af of er ook een psychiater of arts in dat instituut werkt?

Het loopt daar geloof wel goed denk ik,veel merk je er niet van!

Rustig en discreet

In een dorp vlak bij zit een jonge man de hele dag op de stoep van' le temple' wat voor zich heen te staren

In het toeristendorp op 12 km loopt de hele dag een jonge man luidkeels overal en tegen ieder een te praten en te schreeuwen ook in de supermarkt

En velen maken af en toe een gezellig praatje met hem en niemand die zich er aan stoort!

Frankrijk ligt op dit gebied nog minstens 30 jaren achter

Reactie van Evert van der Weide op 8 Oktober 2016 op 11.13: Ingrid, ik heb voor de zekerheid maar even opgezocht wat pediater betekende en ik vond kinderarts. Ik begrijp dat je dan werkt binnen de Franse structuur van de gezondheidszorg en dan loop je tegen heel wat beperkingen aan lijkt mij qua ondersteuning van moeders die voor hun eigen kind willen zorgen. Hoe ervaar je dat? Ik heb begrepen dat in de ziekenhuizen ook bezuinigingen aan de gang zijn.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.