Wat je echt moet weten over orgaandonatie!

Het blijkt dat veel mensen zich niet bewust zijn van wat er met hun lichaam gebeurt als ze b.v. hersendood zijn verklaard of een ongeluk hebben gehad. De regels in NL zijn anders dan in FR en daarom is het erg belangrijk je eens te verdiepen in dit onderwerp. Liefst voor het te laat is en je zelf geen zeggenschap meer hebt over wat er met jouw lichaam gaat gebeuren.

Het is deze week in NL donorweek. Dat is je vast niet ontgaan. Op radio en tv wordt hier uitgebreid aandacht aan besteed. Wie het allemaal een beetje volgt, ziet misschien ook dat er voornamelijk aandacht is voor de ontvanger van een donor. Wat heeft de donortransplantatie met hem / haar gedaan? Hoe uitzichtloos was zijn / haar situatie voor de transplantatie? Allemaal zeer indrukwekkende verhalen van mensen die hun leven weer terugkrijgen nadat hen een orgaan werd afgestaan. Echter kent ook deze medaille twee kanten.

Worden wij wel volledig genoeg ingelicht wanneer ons gevraagd wordt ons in te schrijven in het donorregister? Kennen we het verhaal van de donor zelf eigenlijk wel? Want om vitale organen als hart, lever of pancreas te transplanteren, is een levend lichaam nodig waaruit de organen ' geoogst' kunnen worden. Voordat over transplantatie overgegaan mag worden, dient de donor eerst 'hersendood' te zijn verklaard. Wat is hersendood eigenlijk en wat is het verschil met 'gewoon dood'? Hoe zit het met al die mensen die toch ontwaakt zijn na eerst hersendood te zijn verklaard? Waren zij soms 'bewusteloos'?

Allemaal zeer prangende en legitieme vragen waarop de wetenschap nog steeds geen waterdicht antwoord heeft gegeven. Toch wordt er ondanks deze essentiële vragen een sterk (emotioneel) beroep op ons gedaan om orgaandonor te worden.

Donorschap in Frankrijk

Engeland, Turkije, Duitsland en Ierland hanteren, net als Nederland, een nee-tenzij donorsysteem: je bent geen donor, tenzij je je registreert als donor. Landen die een ja-tenzij systeem gebruiken zijn bijvoorbeeld Frankrijk, België, Oostenrijk, Spanje, Finland, Zweden, Italië en enkele Zwitserse kantons. Bij dit systeem is in principe iedereen donor, tenzij je hiertegen schriftelijk bezwaar maakt.

http://www.transplantatiestichting.nl/donor-worden/hoe-registreren-...

Ger Lodewick, auteur van het boek “Wat je over orgaandonatie zou moeten weten”, vertelt hierover in het volgende interview: http://www.earth-matters.nl/5/11661/gezondheid/wat-je-nog-niet-wist...

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20151016, Gezondheid, Sport en Spel

Reactie van Ada op 19 Oktober 2015 op 18.10: Dat vind ik nogal cru, Boudewijn van D66. Ik heb gelukkig een codiciel gemaakt, al jaren geleden.

Hoe zou dit in Frankrijk zijn? Telt dit codiciel hier ook?

Reactie van Wim van Teeffelen op 19 Oktober 2015 op 18.15: Ja, je Nederlandse codicil is in Frankrijk erkend en omgekeerd.

Ik vind het een zeer zinnig voorstel van D66, maar iedereen begrijpt dat dit geen wet wordt, tenzij de meerderheid van de tweede kamer (en dan ook nog de eerste kamer) een dergelijk initiatief steunt. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat in de redelijk nabije toekomst gaat gebeueren. En iedereen die om wat voor reden bezwaren heeft tegen het donorschap, kan dat als zodanig laten registreren. Een zinnige en ook voor de tegenstanders eerlijke maatregel, lijkt mij.

Wim

Reactie van Fre@ op 19 Oktober 2015 op 19.59: Voor mij staat de wereld dan wel op z'n kop, hoor, met zo'n wet. Wat van mij is is van mij, zeker als dat mijn eigendomsrecht is en voor mij ook zinvol voelt. Zo simpel is dat. Maar door zo'n wet pikken ze gewoon mijn beschikkingsrechten in en beslissen ze over mij - mocht ik vergeten hebben, of geestelijk niet meer in staat zijn mijzelf eraan te herinneren dat ik een speciaal formulier moet invullen - en dat ze zich het recht toe-eigenen om mijn organen te oogsten. En dan heb ik het nog niet eens in wat voor enorm risico de artsen mijn lichaam gaan plaatsen door mij zo te behandelen als omschreven is, zodat ik misschien wel als hersendood word bestempeld maar nog een volledig werkend bewustzijn heb dat alles registreert wat ze met mijn lijf aan het doen zijn (vandaar het vastbinden van de ledematen)!!! Die beleving wil ik absoluut niet ervaren, inclusief dus de manier van omgaan met mijn lijf wat ik als schending ervaar. Dus voor mij is het echt de wereld op z'n kop.

Reactie van Steven Verbeek op 19 Oktober 2015 op 21.31: Ja, zo kunnen we nog wel even doorgaan.
Er is maar één vorm van wetenschap. Dat is geen kwestie van voelen, maar van het bewijzen van zaken. Met reproduceerbare en toetsbare uitkomsten.
Er is maar één vorm van geneeskunde. Zgn. "Alternatieve geneeskunde" hoort daar niet bij.
Frea, als je dood bent, ben je geen eigenaar meer van je lichaam. Want je bestaat immers niet meer. Een dode kan nergens eigenaar van zijn. En erfgenamen kunnen ook geen lichaam erven. Dus kun je m.i. niet claimen dat het uitnemen van organen niet zou mogen.

Maar ik houd erover op. De discussie is een herhaling van zetten. Ieder blijft op haar/zijn standpunt en emotionele argumenten hebben de overhand over rationele.

Reactie van Fre@ op 19 Oktober 2015 op 22.19: Met deze visie van jou, Steven, kan ik me met geen mogelijkheid prettig voelen, omdat die veel te star en derhalve te schadelijk is voor mij. Zo iemand zou ik als arts nooit willen hebben en heb ik gelukkig ook niet. Ik schrik telkens van de arrogantie van artsen die zeggen dat er maar één geneeskunde is. Toevallig komt die geneeskunde, althans wat wij tegenwoordig geneeskunde zijn gaan noemen (want dat was vroeger heel anders en nu vervalt het meer en meer in het verstrekken van giftige middelen, die men nog medicijn noemt ook), wel voort uit Hippocrates, die het nooit in zijn hoofd heeft gehaald om de rede boven het gevoel te plaatsen. Juist hij was alert op wat patiënten voelden en hoe hij ze daarin kon ondersteunen. De eed van Hippocrates (heb ik zelf ook afgelegd) is daar een perfect voorbeeld van: het welzijn van de patiënt staat voorop, maar houdt niet meteen op na zijn dood. Staat niet direct in die eed, maar wel in zijn levensverhaal. Hippocrates beschouwde de mens als veel meer dan alleen een lichaam, hij wist af van de ziel, van de levensloop en uitdagingen van de mensen in een leven op deze planeet, en van belevingen die men tegenwoordig als paranormaal zou kwalificeren. Hij respecteerde die en hield daar altijd rekening mee. Hij was arts in de ware zin van het woord.....

Reactie van Fre@ op 19 Oktober 2015 op 22.21: En als mensen het ook goed vinden, kunnen we dit draadje wel sluiten. Of er moet nog iets bijzonders binnen rollen, dat kan natuurlijk ook. Ik zal nog even afwachten....

Reactie van Ada op 19 Oktober 2015 op 22.42: Ja sluit het maar, het was interessant.

Warme groet Ada

Reactie van Loup op 19 Oktober 2015 op 22.45: Frea, het probleem met mensen die alleen 'ratio' in hun leven hebben, is dat ze toch altijd overtuigd zijn van hun eigen gelijk. Dat is juist het negatieve van rationeel denken. Daarbij komt nog dat niemand met zekerheid kan zeggen dat de wetenschap de waarheid is.... Laat ze maar. Maar je hebt in ieder geval goed in woorden omgezet wat ik ook voel. Merci!

Reactie van Fre@ op 19 Oktober 2015 op 23.03: Zo voel ik het ook Loup, precies zoals jij het beschrijft. En het zotte is dan ook dat wij, andersdenkenden, op ons stoepje krijgen dat wij zo star zijn. Projectie heet dat, toch? Daarom voelt het ook goed om het draadje nu te sluiten, en het is ook prima als een onderwerp in een soort patstelling terecht komt. We hoeven het immers niet met elkaar eens te zijn. Heerlijk, die vrijheid! Nog heerlijker is het als dat zonder verwijten kan.

Dank jullie allemaal voor alle bijdragen. Ik heb het opnieuw heel interessant gevonden en een aantal opmerkingen als leerzaam ervaren. Welterusten straks en slaap lekker!

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.