WAO-er in Frankrijk en ziektekostenverzekering

Reactie van Ad van Krimpen op 14 December 2010 op 12.47

Hoofdbewoning en enige bewoning

Reactie van Arthur Bos op 14 December 2010 op 15.10

Ad van Krimpen moet mij toch eens uitleggen. In Nederland heeft hij zijn hoofdbewoning en enige bewoning en hij woont in Frankrijk?

Ik volg deze discussie nu vanaf het begin, maar denk dat een hoop mensen gewoon maar iets doen.

Zoals ik heel in het begin vanochtend al zei: de regelgeving, zeker in Frankrijk is er heel duidelijk over.

Meer als 180 dagen in Frankrijk wonen betekent verplicht belastingaangifte doen over het WERELD inkomen en vermogen.Punt.

Reactie van Ad van Krimpen op 14 December 2010 op 16.00

Ja, wij pakken elke avond de auto en rijden naar nederland. Nee, natuurlijk niet. Ik heb een Nederlandse hypotheek. Het huis staat in Frankrijk.

Reactie van Ad van Krimpen op 14 December 2010 op 16.05

Oh, Arthur. Meer dan 180 dagen in Frankrijk wonen betekent inderdaad verplicht aangifte doen in Frankrijk. Zeker, maar dat wil nog niet zeggen dat je daarna ook belasting betaalt in Frankrijk. Kijk eens op de site van de Nederlandse belastingdienst. Daar staat heel duidelijk dat je ieder jaar opnieuw het recht hebt om te kiezen waar je belastingen betaalt. In Nederland, of in Frankrijk. Dus niks punt. Inkomsten uit vermogen worden door de Franse belastingdienst belast en geind.

Reactie van Wonen en leven in Frankrijk op 14 December 2010 op 16.43

Die 180 dagen doen niet zo veel terzake. In het geval Van Krimpen heeft de Franse of de Nederlandse belastingdienst kennelijk zitten slapen.

 

Als je in Frankrijk permanent gaat wonen moet worden vastgesteld waar de fiscale woonplaats zal komen, dat wil zeggen: het centrum van het maatschappelijk en cultureel leven van de belastingplichtige. Een veelgehoord misverstand is dat je bij het opmaken van de aangifte zelf kunt kiezen waar de fiscale woonplaats ligt. De belastingdienst spreekt op zijn website over dit onderwerp verwarrend genoeg nadrukkelijk over een keuzerecht. Bedoeld is dat iedere EU-onderdaan het recht heeft om zich waar dan ook in de EU te vestigen en zich voor kortere of langere tijd te verplaatsen van het ene EU-land naar het andere land.

Formeel: Nederlanders die in Frankrijk wonen en Nederlands inkomen genieten, zijn namelijk ook belastingplichtig in Nederland en dan heet het ‘buitenlandse belastingplicht’. Van dit recht maken vooral Nederlanders gebruik die in de grensgebieden van Duitsland en België wonen. In de meeste andere gevallen is er echter geen daadwerkelijke belasting verschuldigd, aangezien het verdrag tussen Nederland en Frankrijk de belastingheffing over de meeste inkomsten toewijst aan het woonland, Frankrijk. Er hoeft dan ook geen aangifte te worden gedaan in Nederland. In theorie bestaat dat keuzerecht wel, maar in de praktijk is het vrijwel ondoenlijk om aan te tonen dat je Nederlands belastingplichtig bent (leuk om de hypotheekrente van je vaste verblijf in Frankrijk af te trekken) en toch je hoofdverblijf en centrum van levensbelangen in Frankrijk te hebben. Dat kan dus niet. Het is slechts mogelijk als je vertrek maar van korte duur is, bijvoorbeeld als uitwisselingsstudent of expat.

Reactie van Jan de Maat op 14 December 2010 op 18.56

Tjonge, al die reacties, maar niet terzake doende, wat mijn vraag betreft.

wel blijkt hier uit dat er veel onkunde en onbegrip is over belastingen en belastingkeuze-recht

 

Reactie van Josee buffart op 15 December 2010 op 14.54

alle informatie bij de Europese commisie , staat allemaal in de verdragen,

Reactie van Emile van der Sluijs op 15 December 2010 op 16.00

Wat is er met "Wonen en Leven in Frankrijk" aan de hand? Ik was van mening, dat deze site, Wim bavelaar, goed op de hoogte was van de regels en verschillen tussen Nederland en Frankrijk. De opmerkingen over de Belastingen en de keuze mogelijkheid verbazen mij nu zeer! Jammer, dat er zoveel wordt geschreven en men niet de kern van de vraag van Jan de Maat heeft gelezen!

Reactie van Ad van Krimpen op 15 December 2010 op 16.12

Beste Wonen en leven in Frankrijk, u heeft geen gelijk. De uitleg die de Nederlandse belastingdienst geeft is duidelijk en niet voor tweeerlei uitleg vatbaar. Lees maar:

"Keuzerecht voor buitenlands belastingplichtigen

Als u in een EU-land woont, of in een ander land waarmee Nederland een belastingverdrag heeft gesloten dat voorziet in gegevensuitwisseling (alle verdragslanden met uitzondering van Zwitserland), dan kunt u er ieder jaar opnieuw voor kiezen om volgens de Nederlandse belastingregels inkomstenbelasting te betalen. Deze mogelijkheid heet het keuzerecht. Dit betekent dat niet alleen uw Nederlandse inkomen, maar uw totale wereldinkomen telt voor de berekening van uw inkomstenbelasting. Als u een fiscale partner hebt, dan kan ook uw fiscale partner ervoor kiezen om om volgens de Nederlandse belastingregels inkomstenbelasting te betalen.

Gebruikmaken van het keuzerecht kan aantrekkelijk zijn als uw fiscale partner geen of weinig inkomen heeft of als u bepaalde aftrekposten hebt, bijvoorbeeld de (hypotheek)rente op een eigen woning, ziektekosten of studiekosten. Deze aftrekposten kunnen dan leiden tot een lagere belasting in Nederland. Het keuzerecht houdt niet in dat u kunt kiezen waar u uw belastingen betaalt. Dat wordt namelijk bepaald aan de hand van internationale regelingen. U blijft dus ook belastingplichtig in uw woonland. Voorzover in uw wereldinkomen per saldo positief buitenlands inkomen is begrepen, hebt u recht op aftrek in verband met dubbele belasting. U betaalt dus niet 2 keer belasting over hetzelfde bedrag.

Aangeven keuze

Jaarlijks kunt u voor de inkomstenbelasting kiezen voor een behandeling als binnenlandse belastingplichtige. Zolang de aanslag nog niet vaststaat, kunt u uw keuze herroepen. U maakt uw keuze in uw aangifte inkomstenbelasting. U moet ieder jaar opnieuw aangeven of u kiest voor een behandeling als binnenlandse belastingplichtige."

 

En ik verzeker u dat het niet zo is dat beide belastingdiensten in ons geval jaarlijks zitten te slapen.

Reactie van Rob van Schijndel op 15 December 2010 op 19.46

Beste allemaal,

 

Dit is mijn tweede bijdrage in deze discussie en mijn laatste.

 

Eerst een gedeeltelijke herhaling van de eerste bijdrage:

Als je in Frankrijk woont, moet je in Frankrijk belastingaangifte doen. Het gehele wereldinkomen moet je daarbij opgeven (al het inkomen).

Als je inkomsten uit Nederland hebt, wordt je in Nederland gezien als een buitenlands belastingplichtige. Het hangt van de soort inkomsten af of je ook daadwerkelijk een aangifte moet doen in Nederland. Met een WAO uitkering is dat niet het geval, omdat de belastingheffing over deze inkomsten zijn toegewezen aan het woonland. Frankrijk dus. Het is mogelijk om dit achteraf nog te corrigeren, in Frankrijk en in Nederland.

 

Als buitenlands belastingplichtige heb je de keuze om behandeld te worden als binnenlands belastingplichtige voor de berekening van de verschuldigde belasting. Dit heeft geen enkel gevolg voor de Franse belastingheffing. Ik herhaal: dit heeft geen enkel gevolg voor de Franse belastingheffing.

 

Nu weer verder met mijn tweede bijdrage: Als je in Frankrijk woonachtig bent, en je ontvangt een WAO uitkering uit Nederland, dan hoef je geen aangifte meer te doen in Nederland (er kan een uitzondering van toepassing zijn, als de WAO uitkering voortvloeide uit een ambtenarenverleden, maar laten we dat aub even vergeten in deze discussie). Je mag wel aangifte doen in Nederland: je geeft dan op dat je in het buitenland woont (C-biljet), je geeft de WAO inkomsten op en vervolgens geef je aan dat Nederland er geen belasting en premies volksverzekeringen over mag heffen. Per saldo dus niets verschuldigd. Als je in die aangifte opteert voor de binnenlandse belastingplicht, komt er per saldo nog steeds 0 uit.

 

In Frankrijk moet je hoe dan ook gewoon een aangifte inkomstenbelasting invullen. Als de Franse belastingdienst wat anders zegt, zeggen ze het fout. Daar kunnen ze later ook zelf achterkomen.

 

Terugkomend op de oorspronkelijk vraag: de aftrek van ziektekosten (de standaard aftrek van de circa 800 euro) heeft in een dergelijke situatie helemaal geen zin. Minder dan 0 betalen in Nederland kan nu eenmaal niet. Denk dat er in het verleden wat fout is gegaan.

 

Nu nog even de uitleg van het nut van het (voor veel mensen verwarrende) keuzerecht:

- Piet is 60 jaar en gaat in Frankrijk wonen. Hypotheek op het franse huis. Jaarlijks € 30.000  rente. Pensioen van € 80.000, voortvloeiende uit zijn ambtenarenverleden (gewerkt bij de belastingdienst). Ook nog een pensioen van 10.000 uit het bedrijfsleven.

 

Op basis van het verdrag is het ambtenarenpensioen in Nederland belast en het bedrijfspensioen in Frankrijk.

Hij woont in Frankrijk, dus moet hij aangifte doen in Frankrijk. Daarin geeft hij aan dat hij een ambtenarenpensioen uit Nederland krijgt en dat Nederland hierover belasting heft, conform het verdrag. Per saldo alleen belasting verschuldigd over het bedrijfspensioen.

Hij heeft inkomsten uit Nederland, woont in Frankrijk, dus is hij in Nederland buitenlands belastingplichtige. Hij moet aangifte doen, omdat hij belasting verschuldigd is (met een WAO is dat niet het geval). In Nederland betaalt hij als buitenlands belastingplichtige belasting over 80.000.

Als hij echter opteert voor binnenlandse belastingplicht, betaalt hij in Nederland slechts over 60.000 belasting, namelijk 80.000 + 10.000 - 30.000.

Voor Frankrijk verandert er niets.  

 

Als er mensen zijn die hier anders over denken: deze mogen rechtstreeks contact met me opnemen.

 

Met vriendelijke groet,

Rob van Schijndel

belstingadviseur  

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

• ‹ Vorige
• 1
• 2
• 3
• 4
• Volgende ›
• Pagina