Vriend dochter woont bij ons staat ingeschreven bij zijn moeder en heeft uitkering: is dit geen fraude?

Beste leden van dit forum,

Ik ben sinds 1 juni 2017 samen gaan wonen in Frankrijk. Onze relatie is zeven jaar geleden ontstaan en ik heb de stap genomen om hier te gaan wonen. Ik sta sinds 1 januari van dit jaar ingeschreven als auto-entrepeneur. Samen kunnen we redelijk goed leven maar we zijn zeker niet rijk. Het huis is niet groot.

De oudste dochter woont nog steeds bij ons in en ik geloof niet dat ze aanstalten maakt om te vertrekken. Ze is 24 jaar en met haar studie op de Sorbonne gestopt toen ze haar vriend ontmoette. Nou is die vriend hier ook ingetrokken. Het is niet altijd makkelijk om in zo'n huis te wonen. Vooral omdat die kerel eigenlijk alleen de slaapkamer uitkomt om de oven aan te zetten en friet of pizza te bakken.

Nu leeft hij van een uitkering maar hij staat bij zijn moeder ergens in de buurt Saint Denis ingeschreven. Onze dochter is daar overigens nog nooit op bezoek geweest.

Nou weet ik dat als je in Nederland een uitkering krijgt je ook op het adres moet wonen waar je ingeschreven staat.

Mijn vraag is: hoe zit dat in Frankrijk? Moet je wonen op het adres waar je staat ingeschreven, zeker als je een uitkering krijgt?

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20190410, Geldzaken, Overheid

Overleden Reactie van Theodora Besse op 10 April 2019 op 18.17: Dan blijft dus het advies van El Burro over: een goed, maar vooral stevig gesprek van man (en vrouw) tot man: "Je kunt hier wonen, maar je betaalt mee aan het huishouden. En je betaalt huur. Ik werk om het hoofd boven water te houden, jij houdt je hand op. Dat had je ook zelf kunnen aanbieden. En bovendien stellen we een corvee op. Jij doet ook je deel, want je gebruikt het huis, de keuken, de badkamer en de wc. Wij zijn niet je slaven."

Zoiets dus. Je moet het wel eerst eens worden met je vriendin. Want je moet samen één lijn trekken en gezamenlijk jullie poot stijf houden. Niet mee eens? Dan kun je vertrekken.

En als dochterlief het er niet mee eens is, dan vertrekt ze ook maar. Waar ze moeten wonen is niet júllie probleem. Je moet het hard spelen, maar wel bereid tot overleg blijven. Dat is een kunst. Een goede voorbereiding (samen met vriendin) is heel belangrijk. Sterkte en succes.

Reactie van Herman op 10 April 2019 op 18.57: Juist Theodora, het was zo ongeveer het eerste wat ik dacht toen ik de vraag las. Maar ik vermoed dat hij de noodzakelijke actie zelf al overweegt en gewoon een zetje nodig heeft.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 10 April 2019 op 19.58: Klopt Michael. Daarom zou Richard ook eerst met de moeder moeten overleggen en zeggen dat dit zo niet kan doorgaan. Niet voor niets schreef ik: "Je moet het wel eerst eens worden met je vriendin. Want je moet samen één lijn trekken en gezamenlijk jullie poot stijf houden." En als de moeder dat niet helemaal voelt, moet zij het toch spelen. En overtuigend. Maar ja, ik geef toe dat dat niet iedereen is gegeven.

Voor Richard is dit geen leven. Hij gaat zich steeds meer ergeren, tot op een dag de bom barst. En dan is het te laat. Natuurlijk wil de moeder niet dat haar dochter wordt gedwongen om te vertrekken. Dat is logisch. Maar je moet je ook niet in je eigen huis door je kinderen laten dwingen, totdat je eigen relatie op de klippen loopt. Dus moet Richard de moeder ervan zien te overtuigen dat ze samen één lijn moeten trekken en het hard moeten spelen: de vriend moet kiezen of delen.

Want hoe fijn Richard het leven hier ook vindt, wanneer je je dagelijks dood loopt te ergeren aan een op jouw kosten rondhangende volwassen kerel, dan krijgt ook hij daar op een dag schoon genoeg van, hoeveel hij ook van zijn vriendin houdt.

Reactie van Yvonne van Wijk op 10 April 2019 op 20.57: Wat vind dochter er eigenlijk van en vindt zij het normaal om op ouders te teren?

Reactie van Gerard A. Suijkerbuijk op 10 April 2019 op 21.59: Een dochter van 24 jaar, studie gestopt en geen alternatief behoudens een extra mond meenemen.

Lijkt mij wat al eerder is geschreven een goed gesprek en een max stellen aan het slappe gedoe. Dochter werken en hij op zoek naar een kamer sturen of samen een woning elder betrekken. Mag rustig iets harder optreden gaan de kinderen niet dood van.

Overleden Reactie van Susan op 10 April 2019 op 23.06: tja met z'n allen door één deur dat gaat meestal niet , dus de deur op een kier of anders helemaal open en goed dicht !

Reactie van Jean op 11 April 2019 op 8.38: Inderdaad een goeie vraag, dat zou je administratief moeten nachecken, want Frankrijk is « rijk » wat het administratieve gedoe betreft.

Wat ik persoonlijk vreemd vind is dat je dochter nooit naar zijn moeders adres is gegaan.

De vragen die ik me stel:

Waarom gebruikt hij deze situatie? Is het voor hem een gratis oplossing en dat is alles?

Hij leeft niet met de familie, dat is vreemd.

Ik heb de indruk dat dit voor hem op de eerste plaats een gratis oplossing is (huur/eten/verzorging/wasgoed/enz).

Ik persoonlijk als ouder zou me zorgen maken betreffende de echtheid van deze liefdes relatie.