Voor diegenen die graag een Frans boek lezen: Les enfants après eux

Leurs enfants après eux.

Ik heb de afgelopen week de tijd aangenaam doorgebracht met het lezen van dit boek. Mij aangeraden door een Nederlandse lerares Frans, die ik deze zomer op een camping tegen kwam.

Het boek speelt zicht af in Noord Oost Frankrijk in een plaats als Florange waar eind jaren tachtig de hoogovens een voor een werden gesloten en daarmee voorlopig de voornaamste economische activiteit ten einde kwam.

In vier episodes komt het tijdperk 1992 - 1998 aan de orde, waarin de hoofdpersoon Antony opgroeid van veertienjarige tiener tot jong- volwassene. Het boek is doordrenkt van sigaretten, alcohol, tienersex zo nu en dan en ook nog eens erg expliciet.

Je komt verschillende milieus tegen, varierend van bobo tot eenzame gescheiden ouder bijna in de goot. Drugs, de gastarbeiders die zijn afgedankt, maar desondanks ouder.

Ik denk dat het boek een prachtig beeld geeft van het leven van tieners in Frankrijk, maar ook van de ouders. Vraag mij af of de huidige tijd voor hen, die in een dergelijke omgeving opgroeien veel veranderd is. De schrijver, Nicolas Mathieu, kreeg voor dit boek in 2018 de prijs Goncourt.

Het is in vlot en goed leesbaar Frans geschreven. Je moet even wennen aan de passé simple, die je in de krant niet meer tegenkomt ( elle se precipita). Ook woorden als teuf ( feest) meuf (vrouwtje) behoren niet tot mijn dagelijkse vocabulaire, hoewel ik teuf vandaag nog in Le Figaro tegenkwam in verband met illegale feesten. Ikzelf heb de gewoonte om woorden die ik niet ken of niet kan plaatsen, even op te zoeken. Zo leer ik iedere dag weer wat bij...

Ik herneem de samenvatting achterop het boek en in het Frans -))

Août 1992. Une vallée perdue quelque part dans l'est, des haut- fourneaux qui ne brûlent plus, un lac, un après-midi de canicule. Anthony a quatorze ans, et avec son cousin, pour tuer l’ennuie, il décide de voler un canoë et d'aller voir ce qui se passe de l'autre côté, sur la fameuse plage des culs-nus. Au bout, ce sera pour Anthony le premier amour, le premier été, celui qui décide de toute de suite.

Avec ce livre, Nicolas Mathieu écrit le roman d'une vallée, d'une époque, de l'adolescence, le récit politique d'une jeunesse qui doit trouver sa voie dans une monde qui meurt. Quatre étés, quatre moments, de " smells like teen spirit" à la coupe de monde 98, pour raconter des vies à toute vitesse dans cette France entre- deux, des villes moyennes et des zones pavillonnaires , de la cambrousse et des ZAC bétonnées. La France du Piconet de Johnny Hallyday, des fêtes foraines et d, Intervilles, des hommes usés au travail et des amoureuses fanées à vingt ans. Un pays loin de la mondialisation, pris entre la nostalgie et le déclin, la décence et la rage.

Kortom van een leven ver vandaan van dat van de meesten op dit Forum. Zeer lezenswaardig en van harte aanbevolen.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20201210, Kunst en Cultuur

Reactie van Frans Scheen op 10 December 2020 op 15.53: En voor de liefhebbers van echte literatuur: Jonathan Littell, Pierre Lemaitre of David Founkinos

Reactie van Gert Snijders op 10 December 2020 op 16.04: Ter informatie voor diegenen, die het boek (eventueel óók c.q. eerder) in de nederlandse taal willen lezen: Meulenhoff heeft dit boek in een vertaling van de hand van Reintje Ghoos en Jan Pieter van der Sterre uitgebracht onder de titel "De uitzichtlozen"

Reactie van Peter Jan op 10 December 2020 op 16.12: Zonder polemiek: vanwaar de opmerking " echte litteratuur" ? De prix Goncourt voor Jonathan Littell heeft een andere waarde?

Overleden Reactie van Theodora Besse op 10 December 2020 op 16.40: Wat een mooie recensie heb je geschreven, Peter Jan!

Reactie van Ingrid van der Heide op 10 December 2020 op 20.48: Ik heb m zelf in het Nederlands gelezen, inderdaad een heel mooi boek. Fraai tijdsbeeld, ik herkende zelf de lange, lome, verveelde zomers uit mijn jeugd, voordat er schermpjes waren.

Grappig Frans, de leesclub van mijn man heeft m ook gelezen, mede dankzij mijn aanprijzingen. Twee van hen vonden dit het beste moderne boek uit de afgelopen 7 jaar leesclub, en er zaten nogal wat gerenommeerde bij...