Verhalen over de 2CV

Beste forumleden,

Er zijn vast onder de lezers van Nederlanders.fr velen die een 2CV hebben (gehad). Dat bleek al tijdens de WebT@lk op vrijdagavond, toen er een aantal van ons ervaringen met dat illustere voertuig, deelden.

“Zou het niet leuk zijn om forumleden te vragen hun ervaring op te schrijven in een bericht?” was de vraag die opgeworpen werd. Vandaar mijn eerste verhaal over onze 2CV, de Cocorico, die we een aantal jaren gehad hebben.

De bedoeling is dat jullie met een commentaar op dit bericht, verhaaltjes delen. Als het kan met een foto van de 2CV. Mijn eerste bijdrage komt hieronder als commentaar.

We zijn benieuwd naar de commentaren!

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20210420, Kunst en Cultuur, Vervoer

Reactie van Peter Jan op 22 April 2021 op 10.20: Dapper om aan zo'n restauratieproject te beginnen....

Mijn Mathilde is officieel een AC4f. De serie C4 en C6 is de eerste die op de lopende band werd vervaardigd. Na een bezoek aan de Ford fabrieken in de VS lanceerde André Citroën dit in Frankrijk. Hij was echter vergeten dat de T Ford 1 model was in 1 kleur. De C serie bestond uit bijna 20 verschillende modellen, met lange en korte chassis en ook verschillende breedtes. Het werd bijna de ondergang van het merk.

Overleden Reactie van Koos Dulfer op 22 April 2021 op 13.29: @ Peter Jan; Ja pfffff, neem alleen het basistype 1930. Bij de ene zit de startmotor links, bij de ander, rechts.Gewoon een simpele waterpomp kent wel 10 verschillende modellen door de jaren heen. Dan heb je de ouderwetse verticale carburateur en de iets modernere horizontale, die kunnen van brons zijn, of van gietijzer. De bobine kan van merk X zijn, maar ook van Y. De remkabels van de '30 zijn heel anders dan die van de '32 en zo kunnen we nog wel even doorgaan om te besluiten met de ene heeft 4 wielbouten op het wiel, d'ander 5.

En dan terecht zoals jij zegt, plus al die verschillende modellen!

Reactie van Henri Bik op 22 April 2021 op 14.05: Aan de 2CV is veel geknutseld: LINK

Reactie van Juna op 22 April 2021 op 21.32: Ik mis de gezellige verhalen over de eend! Zijn er nog meer liefhebbers/bezitters van een 2cv hier op het forum?

Reactie van Cornelis (Kees) Vonk op 23 April 2021 op 13.56: Mijn moment of glorie!

@Juna, ja laat ik nog eens een 2CV verhaaltje vertellen.

Zoals in de eerste eigen reactie op mijn oproep al door mij werd uitgelegd, mijn vrouw Jenny had een 2CV Cocorico. Ik reed daar ook af en toe wel eens in, als bijvoorbeeld mijn eigen auto naar de garage moest. Onze dochters bracht ik 'morgens naar de Intrernationale School, hier in Sophia Antipolis, het CIV. Op een dag dat ik de 2CV gebruikte, haalde ik onze oudste dochter van school. De volgende dag kwam ze met een mooi verhaal. Één van de onderwijzeressen had haar gisteren gezien toen ik haar ophaalde en vroeg "Zo Priscilla heb je een nieuwe vriend met een 2CV!". Dat was ik dus, en al ruim in de veertig op dat moment, kon mijn dag niet meer stuk!

Wat ik nog aan dit verhaal wil toevoegen is een foto van twee cocorico's, een collega van mij kocht ook een 2CV en dat was dus ook zo'n blue/blanc/rouge geval! Tijdens een vergadering in St.Paul de Vence, hebben we ze samen op de foto gezet. Geen idee of ze beiden nog ergens rondrijden. Ik denk eigenlijk van niet. Deze 2CV's werden in Portugal (meen ik) gemaakt, en waren zeer gevoelig voor roest, zelfs hier in de Côte d'Azur!

Reactie van Juna op 23 April 2021 op 14.11: haha wat leuk Kees! Dank je wel en wat een schoonheden die zusjes...

De mijne was vanonder rot,had me daaraan verkocht,maar toch veel plezier van gehad en met verdriet voor weinig van de hand gedaan uiteindelijk...

Reactie van Cornelis (Kees) Vonk op 29 April 2021 op 11.54: Jonge meisjes en de 2CV

Nu vooruit dan, nog één verhaaltje over de 2CV, geschreven door mijn vrouw Jenny. Daar gaan we!

Zo ongeveer 32 jaar geleden had ik een 2CV in de kleuren rood, wit, blauw, of eigenlijk bleu, blanc, rouge, de cocorico! Ik vond het een heerlijke auto en haalde er ook de kinderen mee van school hier in Zuid-Frankrijk.Onze oudste dochter zat hier op de Internationale school en op een dag zei ze: "Kom je alweer met de 2CV, dat vind ik niet zo leuk!". Ze vond het maar niks zo'n simpele auto, de meeste kinderen werden door hun ouders (of chauffeur!) opgehaald in grote chique auto's, zoals Rolls Royce etc. Zo ook de ouders van haar beste Nederlandse vriendin Ilse.

De ouders van die vriendin moesten eens voor lange tijd naar Nederland en toen is ze bij ons komen wonen. Dat was leuker voor haar dan in het Internaat te verblijven.

Ik haalde hun beide van school, natuurlijk in mijn 2CV. Het was heerlijk warm weer, dus het dak van de 2CV had ik opgerold en onze dochter met haar vriendin zaten achterin. Die vriendin werd helemaal enthousiast "Wat vind ik dit een heerlijke en leuke auto, en zo comfortabel! Lekker achterin met het dak open, fantastisch!"

Ik moest in mijzelf hard lachen, ik vond die opmerking zo leuk!

En...... sindsdien was de 2CV de favoriete auto van onze oudste dochter!

Jenny Vonk - van den Berg

Reactie van Cornelis (Kees) Vonk op 29 April 2021 op 12.19: Verkoop van de Cocorico

Na ongeveer 10 jaar, vonden we het tijd om een wat robuustere auto te kopen ter vervanging van de Cocorico. We hadden al wat reparaties gehad, o.a. een las in het enigszins gescheurde chassis! Mocht eigenlijk niet, maar in Frankrijk kan alles niet?

Het was indertijd al een beetje gewoonte om een advertentie op Internet te zetten. Dat stond nog in de kinderschoenen, maar omdat ik bij een computerbedrijf werkte, lukte het en zowaar, ik kreeg al gauw een geïnteresseerd persoon aan de lijn.

“Ik woon in Toronto, en wil die auto als verjaardagscadeau voor mijn vrouw kopen kan dat?”

Natuurlijk, alles kan als de prijs maar goed is! Die was goed, we kregen de aanschafprijs van 10 jaar geleden terug. Daar word je als Nederlander blij van nietwaar?

“Dan kom ik over 2 maanden met mijn vrouw naar jullie toe, kun je de auto zo lang bewaren, ik stuur je alvast 50% van de prijs toe. Dan maken we een proefrit over 2 maanden en als de auto bevalt, betaal ik de rest. Mocht ik er dan vanaf zien, dan kun je die 50% en de auto houden.”

Kijk, dat is nog eens een goede deal. Ook leuk dat de auto naar Canada gaat. Dat heeft nog wel wat voetjes in de aarde gehad. Daar kom ik zo op.

De twee maanden gingen voorbij en daar kwamen ze de auto ophalen. Omdat het een verrassing voor zijn vrouw was, hebben we een mooie grote strik om de Cocorico gedaan (helaas geen foto gemaakt, stom!). Ze was verrukt, en die proefrit hoefde niet meer. Ze hadden een weekje vakantie, reden met de Cocorico hier rond en vroegen toen of het mogelijk was dat we die zolang op onze parking konden laten staan. “Ik betaal je parkeergeld voor de tijd dat de Cocorico hier nog moet blijven”. Alweer een goed deal!

Dus daar stond de nu werkeloze 2CV op onze parking. Hoe lang, 6 maanden! Het papierwerk om de 2CV uit te voeren, nam nogal wat tijd in beslag. Na 6 maanden moest ie naar Marseille gereden worden, om daar te worden verscheept. Het moment was aangebroken, maar wat gebeurde er? De nieuwe eigenaar had besloten om van Canada naar Zuid-Frankrijk te verhuizen! Alle papierwerk moest weer opnieuw worden gedaan, nu om de auto van Canada naar Frankrijk om te zetten! We weten niet hoeveel tijd dat in beslag heeft genomen, maar we vermoeden ook wel weer 6 maanden. Al die tijd reed er dus hier in Frankrijk een 2CV met een Canadees nummerbord. We zijn de Cocorico uit het oog verloren, misschien rijdt ie nog wel steeds ergens rond. En wie weet, nog met de Canadese nummerbord!