Verbindingen op het Franse platte land. Over weggetjes, telefoon- en elektriciteitskabels

Geachte Forumleden,

Als ik over veerbindingen spreek bedoel ik de situatie in mijn departement . Wij bevinden ons op een kruispunt van departementen de Lot, de Correze en de Cantal.

Het is een heuvelig gebied met veel kleine dorpjes die allemaal door kleinen weggetjes met elkaar verbonden zijn. Het moet voor veel burgemeesters een hoofdpijn dossier zijn om als die kleine weggetjes te onderhouden. Dan is er het bovengrondse kabelnet van telefoon en elektra.

Regelmatig passeren wagens van het EDF om de verbindingen open te houden. Omgevallen bomen, afgebroken takken en omgewaaide palen en door loirs doorgeknaagde kabels vragen veel zorg.

Wie met de auto het binnenland induikt zal ook merken dat al die weggetjes geen namen hebben maar de adressen zijn naar het lieu dit genoemd.

Het berijden van al die kleine weggetjes, die vaak veel bochten en onoverzichtelijke situatie kennen, vraagt oplettendheid en stuurmanskunst. De weggetjes zijn veelal zo smal dat het enige moeite kost een tegenligger te passeren zeker als het om een tractor met aanhang gaat. In veel gevallen heb je de keus tussen een rotswand en een ravijn.

Opletten dus en niet in een fossé terecht komen. Een ander gevaar loert als het een tijd heeft geregend. Er ontstaan soms nare 'knikgaten' en diepe plassen die soms met een minuscuul bordje, Route inondée worden aangegeven.

Ons Franse huis bevindt zich in een diep dal , een cuvette, waar er geen bereik is met een mobieltje. een zone Blanche. Een goede, vaste telefoonverbinding is dan wel een eis ! Ook internet is daarop aangewezen..

Het komt wel voor dat tijdens een onweersbui de bliksem inslaat op en kabel of een transformator Gevolg : uren geen stroom.

De verbinding met het waterleidingnet verloopt via zwarte plastic leidingen die voeren naar een meterputje waarin een grote kraan de zogenaamde 'vane'

Elektriciteit- hoofdkabels worden afgetakt en verdwijnen in de bekende grijze elektriciteit- meterkastje die buiten aan het huis gemonteerd zijn.

Postverbinding bestaat uit de facteur , die overeen loper beschikt om je standaard( !) brievenbus te openen voor grotere pakketten. Het verschijnen van het gele postautootje te zien alseen soort diligence, is altijd een prettig moment ( Hoog boven berg en dal klinkt dan het hoorngeschal het is een blij signaal voor allemaal :) ).De postbode kent je en dat geeft een aardig gevoel.

Verbinding met een riolenstelsel bestaat hier niet en men is 'self supporting ' met een septic tank en een eigen hemelwater afvoer.

Een unieke verbinding wordt bij ons gevonden met een spoorlijntje die het lijntje Aurillac- Brive onderhoudt. Het is een klein dieseltreintje in vrolijke kleuren.dat men ziet passeren.

Verder openbaar vervoer ontbreekt maar men kan zich via een speciale taxiedienst, zittend van en naar het ziekenhuis laten vervoeren.

Autobezit is wel een voorwaarde om je op het platte land te handhaven.

Overigens zien wij om ons heen ( in het vlakke gebied , de plaine) steeds meer fietsers verschijnen al dan niet op een electrische fiets. Ook de jeugd heeft de fiets ontdekt en voert er soms risicovolle toeren op uit. Fietsenwinkels schieten als paddenstoelen uit de grond om deze nieuwe markt te bedienen.

Weet onze Hollandse Gazelle fabriek hiervan ? :)

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20220926, Korte Verhalen, Telecommunicatie

Reactie van Henri Bik op 26 September 2022 op 11.07: Een goed verhaal dat illustreert dat een mooie woonplek met ruimte, rust en uitzicht voor een betaalbare prijs ook een andere ‘avontuurlijke’ kant heeft. Wij prijzen ons gelukkig met ons huis aan de D613 op 8 km van de A9, op 20 km van TGV station Sète, op 40 km van Aéroport Montpellier, drie lokale buslijnhaltes voor de deur en de inmiddels ondergrondse kabelboel. Desondanks in onze tuin vogels, eekhoorntjes en egels, geen wilde zwijnen maar die missen we niet. Maar inderdaad ook hier is het zonder auto niet comfortabel wonen.

Vive la vie en Hérault.!

Reactie van A.L. Longayroux op 26 September 2022 op 20.11: Dank Henri Bik voor aardige reactie met fraai kaartje.

Je bent zeker een bofkont met zoveel verbindingen nabij. Blijf voorzichtig op de weg !

Reactie van Andreas Chatziantoniou op 27 September 2022 op 8.13: Wij komen oorspronkelijk uit Berlijn. In Nederland staat ons huis in Utrecht, wat ik nog steeds als een kleine, gezellige stad zie. Het dorp in la douce France, waar we nu ons tweede huis hebben, heeft iets van 5000 inwoners. Dus om de 25 jaar een schaal lager gegaan :-)

Gelukkig zitten in het dorp een aantal supermarkten, wat winkels, is er een markt, wat banken en verzekeringsmaatschappijen. Ook gezondheidszorg schijnt aanwezig te zijn, al hebben wij het nog niet nodig gehad. Wat er wel is: aansluiting op de A89, een eigen treinstation en naar de vliegvelden van Bergerac en Bordeaux kom je in ca. 45 tot 60 minuten. Ook is aan de doorgaande weg een busstation, al heb ik daar nog nooit een bus gezien.

Voor ons was dit wel één van de voorwaarden, dat we niet in the middle of nowhere gingen wonen. Oh ja, bij ons is alles op de riolering aangesloten. Ook een groot voordeel als je het mij vraagt.

Landelijk en rust is leuk, maar als de buren een kilometer verder op wonen lijkt het mij op het bestaan van een heremiet. Gelukkig is er in Frankrijk voor iedereen de perfecten plek te vinden.

Reactie van ineke blom op 28 September 2022 op 19.33: Wij hadden ruim 20 jaar een woning op het Franse platteland vergelijkbaar met de omschrijving van A.L. Nu wonen we sinds ruim 2 jaar in de 'grote' stad Albi, nog net binnen de commune . Hier ook bovengrondse fibre, telefoon en elektriciteit, een eigen microstation en geen vaste buslijn. Maar wel de mogelijkheid om, als we zelf niet meer kunnen rijden of fietsen, een taxi te bestellen en binnen 5 autominuten midden in de stad te zijn met theater en terrassen . Een mooi tussenstation, alvorens wij bejaarden echt in het centrum van de stad gaan wonen zodat we schuifelend met onze rollator van de cultuur kunnen genieten. Want dat Franse platteland is heerlijk, maar als je ouder wordt ...................

Reactie van A.L. Longayroux op 28 September 2022 op 19.37: Fijn Ineke dat je het zo hebt getroffen. Wij kennen het voor ons zuidelijker gelegen Albi van zijn bijzondere kerk en het Toulouse Lautrec museum. Mooie omgeving

Reactie van A.L. Longayroux op 28 September 2022 op 19.45: Dank Andreas voor je reactie. Alle Menschen werden Brüder :)

Ik ben nog vergeten dat een TV verbinding ook zicht geeft op de grote wereld.

We werken met een parabole en tvsat. Veel nieuws lijkt een ‘Ver van mijn bed show’

Genieten van stilte rust en ruimte doet alles vergeten zo lijkt het. Toch moeten we niet helemaal wegzakken in LDF :)

Reactie van Andreas Chatziantoniou op 29 September 2022 op 8.20: TV?

Er zit nog een oude schotel op het dak van de vorige eigenaar, maar op dit moment hebben we geen TV, niet eens een radio. En ik denk dat dit ook nog een tijd zo blijft. Anders ga je 's avonds voor de buis hangen. Zo is er, zeker in de zomermaanden, het buitenprogramma op Dordogne1 veel interessanter: vogeltjes, beesten, planten, enz.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.