NEDERLANDS ONDERAAN
Voilà un violoncelle avec une drôle d’allure! Au lieu des habituelles formes arrondies de ses semblables, cet instrument-là est bien anguleux. Pourquoi une silhouette pareille ? L’histoire de ce violoncelle commence au début de la Première Guerre mondiale. Maurice Maréchal, un violoncelliste renommé de tout juste 22 ans, est mobilisé. Sur le front, deux copains de son régiment, menuisiers dans le civil, décident de lui fabriquer un instrument de musique. Mais il faut se débrouiller et faire avec les moyens du bord. Pour le bois, ils utilisent des restes de caisses de munitions allemandes et un bout de porte ! Malgré son aspect rudimentaire, le violoncelle sonne juste. Mieux : il produit un beau son, grave et chaud. Maréchal, séduit, ne quitte plus son instrument, qui le suit pendant toute la guerre au fil des combats. On le transporte dans le fourgon de ravitaillement, déguisé en quartier de bœuf dans un sac à viande, ou posé sur des boîtes de conserve… Le violoncelle est finalement surnommé ‘le Poilu’, comme les soldats dont il partage l’infortune. Entre les combats, Maurice Maréchal joue assis sur une pierre, avec comme public quelques soldats debout autour de lui... Son talent parvient jusqu’aux oreilles des haut gradés Foch, Pétain et Joffre, qui l’invitent au quartier général pour jouer. Ils vont même jusqu’à signer l’instrument ! Maurice Maréchal et son violoncelle-Poilu survivent à la guerre. Le premier poursuit une prestigieuse carrière jusque dans les années 1960. Le second, devenu trop fragile pour être joué, est conservé au Musée de la musique à Paris. Aujourd’hui, une copie fidèle permet d’avoir une idée de l’émotion que pouvait procurer un tel instrument, lorsqu’il résonnait au cœur des tranchées… Voyez comment il a été réalisé, et écoutez comme il sonne bien !
...et voici Maurice Maréchal jouant du chopin sur un 'vrai' violoncelle:
NL/
Dit is wel een er zeer vreemd uitziende cello! In plaats van de gebruikelijke afgeronde vormen van zijn gelijke, is dit instrument vrij hoekig. Waarom zo'n silhouet? Het verhaal dateert van het begin van de Eerste Wereldoorlog. Maurice Maréchal, een gerenommeerde cellist van slechts 22 jaar oud, wordt gemobiliseerd. Op het front besluiten twee vrienden van zijn regiment, timmerlieden van beroep, om voor hem een muziekinstrument te maken. Maar ze moeten het doen met wat zij kunnen daar vinden. Voor het hout gebruiken ze restanten van Duitse munitiekisten, en een stuk van een deur! Ondanks het rudimentaire uiterlijk klinkt de cello goed. Beter nog: het geeft een prachtig geluid, diep en warm. Maréchal, helemaal blij, heeft zijn instrument altijd bij zich, gedurende de hele oorlog, van slagveld naar slagveld. Het wordt in de bevoorradingswagen vervoerd, vermomd als stuk karkas in een vleeszak, of op voedselblikjes geplaatst... De cello wordt uiteindelijk ‘le Poilu’ gedoopt, net als de soldaten wier moeilijk leven hij deelt. Tussen de gevechten door speelt Maurice Maréchal zittend op een steen, me als publiek een paar soldaten die rond hem staan... Zijn talent wordt vernomen door de hoge officieren Foch, Pétain en Joffre, die hem naar het hoofdkwartier uitnodigen om te spelen. Ze gaan zelfs het instrument signeren! Maurice Maréchal en zijn Poilu-cello hebben de oorlog overleefd. De eerste zette een prestigieuze carrière voort tot in de jaren 1960. De tweede, die te kwetsbaar was geworden om bespeeld te worden, wordt nu in het Musée de la musique in Parijs bewaard. Een waarheidsgetrouwe kopie kan vandaag een idee van de emotie die zo'n instrument kon teweegbrengen, wanneer het in het hart van de loopgraven resoneerde... Ziehier hoe het gemaakt werd en luister hoe goed het klinkt!
Weergaven: 428
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Rubrieken,
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
20181028, Cursussen en Opleidingen, Korte Verhalen, Kunst en Cultuur
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr