Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
NEDERLANDS ONDERAAN
Vous connaissez tous le nom – et le visage – de Juliette Greco, muse de tant de poètes et philosophes du Saint-Germain-des-Prés dans les années d’après-guerre, interprète de tant de beaux textes, et active défenseuse des opprimés de tous bords. Et ce jusqu’à sa mort, en 2020, à l’âge de 93 ans. Mais qui connait vraiment son histoire ? Qui sait comment, résistante à 16 ans, elle a échappé d’un cheveu aux camps de la mort ? Comment elle s’est alors retrouvée seule à Paris, avec rien d’autre qu’un ticket de métro en poche et l’inspiration subite et salvatrice d’aller voir son ancienne prof de français, qui l’a accueillie comme une mère ? Et comment elle a, quelques années plus tard, dans le petit hôtel où Jean-Paul Sartre lui avait trouvé une chambre, rencontré celui qui resterait son grand amour, le trompettiste afro-américain Miles Davis. Ces deux-là se sont aimés follement. Mais quand Miles a dû retourner aux États-Unis, il n’a pas voulu infliger à sa Juliette les dangers d’une union interraciale à l’époque illégale. Ils se sont séparés par amour. Longtemps après, Greco allait chanter une petite ritournelle qui résume en un tour de mot l’absurdité des frontières imposées aux amants. ‘Un petit poisson, un petit oiseau, s’aimaient d’amour tendre, mais comment si prendre, quand on est dans l’eau…Je vous l’offre ci-dessous : elle fait partie de la vingtaine de poèmes chantés que je présenterai dans mardi qui vient dans ma soirée en ligne ‘Poètes, vos papiers !’
Le texte, avec traduction > www.talenvoortalent.nl/unpetitpoisson.pdf
La musique > https://www.youtube.com/watch?v=0IHid7vvsAk
NL/ U kent allemaal de naam – en het gezicht – van Juliette Gréco, muze van zoveel dichters en filosofen in het Saint-Germain-des-Prés van de naoorlogse jaren, vertolkster van vele prachtige teksten, en een actieve verdediger van onderdrukten van alle soorten. En dat tot aan haar dood in 2020, op 93-jarige leeftijd. Maar wie kent echt haar verhaal? Wie weet dat ze, als verzetsstrijdster op 16-jarige leeftijd, op het nippertje ontsnapte aan de concentratiekampen? Hoe ze toen alleen in Parijs terechtkwam, met niets anders dan een metroticket in haar zak en de plotselinge en reddende inspiratie om haar oude lerares Frans op te zoeken, die haar als een moeder opving? En hoe ze, een paar jaar later, in het kleine hotel waar Jean-Paul Sartre een kamer voor haar had gevonden, de man ontmoette die haar grote liefde zou blijven, de Afro-Amerikaanse trompettist Miles Davis. Die twee hielden hartstochtelijk van elkaar. Maar toen Miles terug moest naar de Verenigde Staten, wilde hij zijn Juliette niet blootstellen aan de gevaren van een toen illegaal interraciaal huwelijk. Uit liefde gingen ze uit elkaar. Lang daarna zou Gréco een klein deuntje zingen dat met één woordspel de absurditeit samenvat van de grenzen die geliefden worden opgelegd: Un petit poisson, un petit oiseau, s’aimaient d’amour tendre, mais comment si prendre, quand on est dans l’eau...
Ik bied het u hieronder aan: het maakt deel uit van de twintig gezongen gedichten die ik aanstaande dinsdag zal presenteren tijdens mijn online avond ‘Poètes, vos papiers !’
De tekst, met vertaling > www.talenvoortalent.nl/unpetitpoisson.pdf
De muziek > https://www.youtube.com/watch?v=0IHid7vvsAk
Weergaven: 128
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr