Un maître du trompe-l'œil

NEDERLANDS ONDERAAN

Lorsqu’on parle de trompe-l’œil, on s’imagine le plus souvent une fresque, qu’elle se trouve à l’intérieur, comme celles ornant les villas des riches Romains de l’antiquité ou les palais des Italiens de la Renaissance, ou à l’extérieur, comme les grandes peintures murales extérieures couvrant de plus en plus souvent d’entières façades des villes d’aujourd’hui. D’autres penseront au travail d’artistes grandioses, à la limite de la folie des grandeurs, comme l’incomparable JR. Mais les trompe-l’œil de dimensions plus modestes sont tout aussi fascinants. Et c’est à un de ces artistes de la minutie que j’aimerais vous présenter aujourd’hui. Il s’appelle Bruno Logan, est né à Paris, est diplomé de la fameuse École des Gobelins, a maintenant 53 ans, et peut se concentrer pendant des mois sur une seule de ses compositions. Ses thèmes de prédilections : les pommes et les fraises, les vieux livres, le bon vin, quelques peintures célèbres de Vinci, Margrite et Vermeer… et les escargots. Je reste ébahi devant la finesse des détails, la transparence de la lumière, la profondeur de la perspective. Et ravi de son humour, évident dans son absurdité. C’est donc avec grand plaisir que j’accueille ce maître de l’illusion dans le petit Musée personnel – et digital – que je me construis au fil des années. Je lui ouvre de suite un salon particulier, où je viendrai de temps en temps me délecter de ses clins d’œil picturaux. Et si vous aussi aimez son art, voici quelques liens pour vous faire plaisir.

http://www.logan-art.com/eng-cadre.htm

https://www.facebook.com/loganbruno

Et pour les amateurs : un petit survol de l’art des trompe-l’œil à travers les siècles > https://www.beauxarts.com/grand-format/cultes-10-trompe-loeil-qui-v...

NL/ Bij trompe l'oeil denken wij meestal aan een fresco, of het nu binnenshuis is, zoals in de villa's van de rijke Romeinen in de oudheid, en in paleizen van de Italianen in de Renaissance, of buitenshuis, zoals de grote muurschilderingen die steeds vaker hele gevels van hedendaagse steden bedekken. Anderen zullen aan het werk van grandioze kunstenaars, grenzend aan grootheidswaanzin, denken, zoals de onvergelijkbare JR. Maar de kleinere trompe-l'oeil zijn net zo fascinerend. En het is aan een van deze minutieuse kunstenaars dat ik u vandaag wil voorstellen. Zijn naam is Bruno Logan, hij is geboren in Parijs, studeerde af aan de beroemde Ecole des Gobelins, is nu 53 jaar oud, en kan zich maandenlang concentreren op een enkele compositie. Zijn favoriete thema's zijn appels en aardbeien, oude boeken, goede wijn, enkele beroemde schilderijen van Vinci, Margriet en Vermeer... en slakken. Ik sta versteld van de fijnheid van de details, de transparantie van het licht, de diepte van het perspectief. En verrukt door zijn humor, duidelijk in zijn absurditeit. Het is dan ook met groot genoegen dat ik deze meester van de illusie welkom heet in het kleine persoonlijke - en digitale - museum dat ik in de loop der jaren heb opgebouwd. Ik open meteen een privé-salon voor hem, waar ik van tijd tot tijd zal komen om van zijn picturale knipogen te genieten. En als u ook van zijn kunst houdt, ziehier een paar links om ervan te genieten.

http://www.logan-art.com/eng-cadre.htm

https://www.facebook.com/loganbruno

En voor de amateurs: een klein overzicht van de kunst van trompe-l'oeil door de eeuwen heen > https://www.beauxarts.com/grand-format/cultes-10-trompe-loeil-qui-v...