Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
NEDERLANDS ONDERAAN
Je me fais Néerlandais. Voici 42 ans que je vis et travaille aux Pays-Beaux et c’est décidé, réglé, plié : il y a deux jours, j’ai dépose ma demande en bonne et due forme à la mairie de ma ville d’adoption, La Haye. Est-ce à dire que je jette ma fameuse casquette aux orties, que j’abandonne la nationalité française, moi qui suis resté français jusqu’à la pointe de mes moustaches. Que nenni ! Maintenant que j’ai passé le cap des 65 ans, les lois combinées de deux pays m’offre la possibilité – accélérée, s’il vous plait – d’acquérir l’une sans perdre l’autre ! Ne me demandez pas pourquoi : je n’en vois moi-même pas la logique, et ne me hasarderai pas à la demander, des fois que le législateur se prenne à changer d’avis. Toujours est-il que, dans quelques mois, j’aurai l’honneur et l’avantage de prêter serment à l’état néerlandais. Je deviendrai un super-citoyen avec droit de vote dans les deux pays (et honnêtement dit, je le mérite !) Un bon moment pour me demander à moi-même pourquoi j’en suis tellement heureux. Parce que je me sens chez moi dans les deux pays, parce que j’aime les deux cultures, parce que je comprends les deux logiques. Et pour les petits plaisirs de la vie que je peux grapiller aux deux buffets : les harengs et le saucisson, les dunes de Meyendeel et les châteaux du Périgord, Heer Bommel et le petit Nicolas – tous deux dans la langue originale. Je suis un homme heureux – en een gelukkige man.
NL/ Ik word Nederlander. Het is nu 42 jaar dat ik in Nederland woon en werk en dit is besloten, geregeld, gedaan: twee dagen geleden heb ik mijn aanvraagdossier met alles derop en deraan naar het stadhuis van mijn adoptiestad, Den Haag, gebracht. Betekent dit dat ik mijn beroemde casquette in de ring gooi, dat ik de Franse nationaliteit opgeef, ook al ben ik tot in het puntje van mijn snor Frans gebleven? Nee, zeker niet! Nu ik de leeftijd van 65 jaar ben gepasseerd, bieden de gecombineerde wetten van twee landen mij de mogelijkheid – en versneld, alsjeblieft - om het ene te verwerven zonder het andere te verliezen! Vraag me niet waarom: ik zie er zelf de logica niet van in, en ik waag het niet te vragen, voor het geval de wetgever van gedachten verandert. Het blijft een feit dat ik over enkele maanden de eer en het voordeel zal hebben de eed aan de Nederlandse staat af te leggen. Ik word een superburger met stemrecht in beide landen (en eerlijk gezegd, ik verdien het!) Een goed moment om mezelf af te vragen waarom ik hier zo blij mee ben. Omdat ik me in beide landen thuis voel, omdat ik van beide culturen houd, omdat ik beide logica's begrijp. En vanwege de kleine geneugten des levens die ik van beide buffetten kan knabbelen: haring en saucisson, de duinen van Meyendeel en de kastelen van de Périgord, Heer Bommel en Petit Nicolas - beide in de oorspronkelijke taal. Ik ben een gelukkig man – et un homme heureux.
Weergaven: 794
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Ja Henri, dat weet ik dat het de Nederlandse wet is die het me niet toestaat. Dat staat ook in de link die ik hierboven al gaf
Ja Marielle het is onlogisch maar in jouw en mijn geval onmogelijk om de Franse nationaliteit aan te nemen zonder de Nederlandse te verliezen!
Dat had je inderdaad tijdens je huwelijk moeten/kunnen doen (hoewel dat ook diverse keren is veranderd in de laatste decennia), dan was er nu geen vuiltje aan de lucht geweest en had je ook de nationaliteit van je gezin gehad, zonder afstand te hoeven moeten doen van je geboortenationaliteit.
Het is een van de gevolgen van een onmenselijk liberaal beleid dat al decennia de boventoon voert in Nederland en dergelijke wetgevingen bedenkt met grote gevolgen voor mensenlevens.
Jeannette, ik heb het nooit tijdens mijn huwelijk van ruim 30 jaar kunnen doen. Dat kon toen niet. En 2 jaar na mijn scheiding kon het wel, maar was het voor mij te laat. Gewoon pech!
Ja pech, hoe dan ook: Sylvain gefeliciteerd met je nieuwe nationaliteit, laten we het er maar op houden dat ik jaloers ben!
Een DIKKE proficiat Sylvain!
Beste Sylvain,
Van harte, suis content pour toi.
Ik zit in de omgekeerde procedure, j'attends un avis favorable sur ma demande voor de franse nationaliteit (ma promise est française!) na 31 jaar France ; je hebt je gevoel goed omschreven, vive les 2 pays !!! Bon chance !
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr