Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Vooral ‘s nachts grijpt de angst me naar de keel. Dan hoor ik opeens door de muur heen buren stommelen. Dan is het grijs en druilerig en slaat onze loopse puberhond bij elke voorbijganger aan. In de nachtelijke paniek staan onverwachts allemaal bekenden op de stoep, vrolijk zwaaiend door het keukenraam, terwijl ik nog in de kluizenaarsstand sta. Dan grijpt het Hollandse me adembenemend naar de keel. Woelend in mijn bed zie ik mezelf in een volgepakte auto - man chagrijnig aan het stuur en overprikkelde zoon op de achterbank tussen kotsende hond en jankende katten - proberen de moed erin te houden veertien uur lang, om vervolgens in het donker doodmoe aan te komen in een leeg Uithoorns huis. Iedereen uit zijn vertrouwde Franse thuis gesleurd. Iedereen van streek.
Overdag gaat het wel weer. Overdag weet ik dat het goed is. Overdag schijnt het zonnetje op ons Nederlandse parket, want in Uithoorn schijnt heus ook weleens de zon.
Ik woon inmiddels ruim elf jaar in Zuid-Frankrijk met veel vreugde en genoegen, maar ook met gemis. Vooral de laatste paar jaar heeft de heimwee zich ergerlijk aanwezig onder mijn huid genesteld. Ik besloot vaker op en neer te reizen, minstens drie keer per jaar, dan logeerde ik bij mijn ouders en propte vier maanden gezelligheid in tien dagen. Het was niet helemaal waarnaar ik op zoek was. Het verlangen naar een pied-à-terre in mijn geboorteland werd steeds heviger, maar ook de wanhoop. De huizenprijzen in de randstad zijn absurd, ons Franse inkomen niet interessant voor Nederlandse banken en een Nederlands onderpand niet voor de Franse banken. Helaas pindakaas.
Aangemoedigd door mijn jongste deed ik nog een laatste offensief. Ik schreef mij lukraak op 'funda' in voor allerlei heel verschillende huurwoningen in een straal van vijftig kilometer rond Amsterdam. Van vrijstaande sluishuisjes aan een donkere kaarsrechte liquidatieweg in niemandsland tot aan kleine stadswoninkjes met minipatio’s op loopafstand van de kaasmarkt. Van tijdelijke verhuur in geclassificeerde monumenten, waar eigenlijk geen dieren welkom waren tot treurige nieuwbouw vlakbij het IJsselmeer.
De afgelopen drie weken fladderde de huizenfee met haar toverstokje goedgeluimd door mijn gezinnetje heen. Oudste zoon vond een appartement in Lyon, mijn dochter in Chambéry en ik bemachtigde met man en jongste zoon plotseling een huurwoning in Uithoorn. Een eengezinswoning in een rustige wijk naast de Amstel, grenzend aan het groene hart, op een paar minuten van de Albert Heijn en op een halfuurtje fietsen van mijn ouders vandaan. Ik kreeg er spontaan een huilbui van. Maar ook zenuwen, want nu het gelukt is, dringen de consequenties plots volledig tot mij door.
We gaan niet terug, bezweren we elkaar, we remigreren niet, we gaan van twee walletjes eten. Een pied-à-terre hier en een pied-à-terre daar. Het beste van beide. En bij de tijd dat we knettergek zijn geworden van deze spagaat, hoop ik dat ik erachter ben waar het gemis het minste is.
Anders zal ik voor eeuwig spartelen boven de poel van onrust, hangend tussen de wal van mijn wortels en het goddelijke schip van het zuiden.
Weergaven: 1535
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Ergo het Franse inkomen is kennelijk toch toereikend .
Uithoorn, aardig dorp, heb er jaren met tevredenheid gewoond.
Weet wel dat je geen twee résidences primair kunt hebben, o.a. voor zorgkosten.
Als je 11 jaar in FR woont ben je al 10 jr 4 mnd in overtreding! Na 8 maanden buitenland verblijf wordt je geacht je uit te schrijven uit NL, met alle gevolgen....
hoe heb je bijv. de scholing van je kinderen geregeld in FR, doe je aangifte IB in FR, of in NL? Hoe heb je je zorgverzekering geregeld, etc?
Ehhh dit is toch een verhaaltje dacht ik dus een dikke duim ?
Dank je wel Hilde, zo zou het zomaar ook bij mij kunnen gaan, al woon ik pas 11 jaar in Frankrijk.
Wat toevallig Ad, ook Uithoorn, zo groot is het daar niet. Verder ben ik mij bewust van de regels, geen zorg.
Het Franse inkomen werd voor een huurhuis wel geaccepteerd, mits we bereid waren een flinke borg te betalen Suus.
Oscar, ik weet niet precies waar je je op baseert, maar wij zijn nu ruim 11 jaar officieel inwoners van Frankrijk, met alle belastingen van dien.
Dank voor de reacties.
Tja maar al die jongeren die jaren moeten wachten om in aanmerking voor een huis , hoe vind je dat dan ?
Als dit verhaal echt waar is.
Susan, dat heet 'vrije sector' in Nederland. Daar komt iedereen voor in aanmerking die het kan en wil betalen. En eerlijk gezegd, wat een zure bemoeizucht.
Ha Dorine, je verhalen vormen voor mij altijd een moment van leesgenoegen en ook de manier, waarop je deze herkenbare ervaring NL<> FR beschrijft, zijn pakkend weergegeven. Even op de fiets voor een boodschapje is toch ook heerlijk! Geniet van de twee werelden.
Dank je wel Dienke, voor de uitleg. Veronka, dat vind ik leuk om te horen! En het is precies dat gevoel: ‘even op de fiets ...’
Veertig alweer! Veertig leuke, herkenbare en soms aangrijpende korte verhalen. Als gastheer van dit forum ben ik er trots op je steeds weer te mogen verwelkomen Dorine.
Voor de 40 bijdragen op het forum klik je hier: http://bit.ly/dovandermarel
Ook interessant!: https://www.atelier-do.com/
En je kunt Dorine ook volgen op deze blog: http://krabbelsvando.blogspot.com/
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr