Alors, c'est décidé: conformément à une promesse de campagne d'Emmanuel Macron, le ministre de l'Éducation nationale a officialisé qu'à partir de la rentrée des classe de septembre 2018, les téléphones portables seront interdits dans les écoles, non seulement pendant les heures de cours mais aussi pendant les pauses. Ce qu'on reproche officiellement au maudit appareil, c'est de distraire, et ce dans les deux sens du terme, c'est à dire à la fois de détourner l'attention et d'amuser. Et probablement aussi d'entraver la communication face à face. Personnellement, honnêtement dit, je doute que l'interdiction, mesure un peu 'y a qu'à' et plus facile à décréter qu'à mettre en œuvre, résolve quoi que ce soit. D'abord, parce que cela ne frustre pas que les enfants: bien des parents veulent que leurs enfants restent atteignables. Ensuite parce que la guéguerre qui va s'amplifier ne fera qu'épuiser un peu plus les enseignants, les détournant de leur but essentiel: enseigner. Pourquoi, je me demande dans mon innocence, n'ai-je entendu dans ce débat aucune voix suggérer de faire justement de ces téléphones dits intelligents un instrument... d'apprentissage, montrant aux jeunes comment rechercher, décoder, trier, assembler, reformuler l'information, en faire de la connaissance? Pourquoi? J'ai ma petite idée là-dessus...
NL:
Er is dus besloten: in overeenstemming met een campagnebelofte van Emmanuel Macron heeft de Franse minister van Onderwijs officieel aangekondigd dat zaktelefonen vanaf de schooljaar 2018-2019 op scholen verboden zullen worden, niet alleen tijdens schooluren maar ook tijdens de pauzes. De officiële kritiek op het vervloekte apparaat is dat het afleidt, en dit beide zinnen van het woord: het leidt de aandacht af en het vermaakt tegelijkertijd. En waarschijnlijk ook dat het de persoonlijke communicatie belemmert. Persoonlijk, eerlijk gezegd, betwijfel ik dat het verbod - een maatregel dat makkelijker geroepen wordt dan toegepast - gaat werken, zelfs in mindere maat. Ten eerste omdat het niet alleen de kinderen gaat frustreren: veel ouders willen dat hun kinderen bereikbaar blijven. Ten tweede, omdat het controleer-oorloogtje dat harder gaat wooeien de leraren slechts iets meer zal uitputten en hen nog verder zal afleiden van hun essentiële doel: opleiden. Waarom, vraag ik me in mijn onnozelheid af, waarom hoor ik in dit debat geen enkele stem suggereren dat deze zogenaamde smartphones juist gebruikt moeten als leerinstrument om de jongeren te laten zien hoe ze de informatie moeten opzoeken, decoderen, sorteren, assembleren, herformuleren en tot kennis transformeren? Waarom? Daar heb ik mijn eigen ideetje over......
Weergaven: 462
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Rubrieken,
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
20171221, Cursussen en Opleidingen, Kunst en Cultuur, Telecommunicatie
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr