Thibauld

NEDERLANDS ONDERAAN

Je n’ai qu’un vrai regret dans la vie : ne pas jouer de la guitare. Cet instrument m’envoute. Je m’y suis essayé, sur le tard, mais ai dû conclure que ce n’était malheureusement pas ‘dans mes cordes’, ou que je devrais alors y consacrer un tel temps que j’y sacrifierais trop d’autres choses, qui me sont chères. Il faut parfois faire de ces choix. M’est resté de ce flirt tardif le ressenti de ce corps vibrant contre mon ventre. Quel autre instrument permet une embrassade aussi intime que celle du guitariste à son aimée ? Enfin, parlons donc de Thibaud. Thibaud Covin. En 1989, il a 5 ans, et son papa, lui-même guitariste de rock et compositeur, lui donne sa première leçon. L’enfant est doué, et en veux. Quinze ans plus tard, il aura donné plus de 1000 concerts dans 120 pays différents, et remporté 36 prix internationaux. Il passe aujourd’hui pour un des meilleurs, sinon le meilleur, guitariste classique au monde, et, son instrument en bandoulière, parcours la planète avec un plaisir évident. C’est surtout un jeune homme tout à fait sympathique qui multiplie les projets et les collaborations novatrices. Des odes à toutes les villes qu’il aime (album ‘Cities’)… Des reprises sublimes des grandes musiques de films (album ‘Films’)… Des interprétations pleines de sensualité des plus belles compositions pour guitare (‘L’album bleu’). Pour les amateurs : tout ça se trouve sur Spotify. Mais le lascar n’a pas que la musique pour passion : il est aussi un surfeur chevronné, trouvant dans le chevauchement instinctif des flots le pendant idéal à l’attention – et à la tension – de longue durée qu’exige ses interprétations musicales. Un de ses amis, Matthieu Chedid, connu comme -M- et lui-même issu d’une autre grande famille musicale, a créé pour lui et avec lui cette chanson que je vous offre : ‘Le flot de l’âme’: https://www.youtube.com/watch?v=0TWoSAFoTQA . Et qui aimerait mieux connaitre Thibauld peut le rencontrer ici : https://www.youtube.com/watch?v=yUBCnO8QCYQ

NL/ Ik heb maar van één ding echt spijt: dat ik geen gitaar speel. Dat instrument betovert me. Ik heb het op latere leeftijd geprobeerd, maar moest tot de conclusie komen dat het helaas niet "in mijn straatje" lag, of dat ik er zoveel tijd aan zou moeten besteden dat ik te veel andere dingen zou opofferen die mij dierbaar zijn. Soms moet je van die keuzes maken. Van die late flirt is me het gevoel van dat vibrerende lichaam tegen mijn buik gebleven. Welk ander instrument maakt zo'n intieme omhelzing mogelijk als die van de gitarist met zijn geliefde? Maar laten we het nu over Thibaud hebben. Thibaud Covin. In 1989 was hij 5 jaar oud, en zijn vader, zelf rockgitarist en componist, gaf hem zijn eerste les. Het kind is begaafd, en wil het graag. Vijftien jaar later zal hij meer dan 1000 concerten hebben gegeven in 120 verschillende landen, en 36 internationale prijzen hebben gewonnen. Vandaag de dag wordt hij beschouwd als een van de beste, zo niet de beste, klassieke gitarist ter wereld, en met zijn instrument over zijn schouder, reist hij met zichtbaar plezier over de planeet. Bovenal is hij een zeer sympathieke jongeman die projecten en vernieuwende samenwerkingen vermenigvuldigt. Odes aan alle steden waar hij van houdt (album 'Cities')... Sublieme covers van grote filmmuziek (album 'Films')... Sensuele interpretaties van de mooiste gitaarcomposities ('L'album bleu'). Voor de fans: dit alles is te vinden op Spotify. Maar muziek is niet zijn enige passie: hij is ook een ervaren surfer, die in het instinctieve berijden van de golven de ideale tegenhanger vindt voor de langdurige aandacht - en spanning - die zijn muzikale interpretaties vereisen. Een van zijn vrienden, Matthieu Chedid, bekend als -M- en zelf afkomstig uit een andere grote muzikale familie, creëerde voor hem en met hem dit lied dat ik u aanbied: 'Le flot de l'âme': https://www.youtube.com/watch?v=0TWoSAFoTQA . En wie Thibauld beter wil leren kennen, kan hem hier ontmoeten: https://www.youtube.com/watch?v=yUBCnO8QCYQ