Terug naar Nederland

Reactie van lidy nouris op 19 Oktober 2016 op 17.56

Wij zitten in een heel vergelijkbare situatie als U, en we hebben na lang wikken en wegen besloten om hier in Frankrijk te blijven. Niet alleen omdat oud worden overal moeilijk is, maar omdat wij tot nu toe onder de indruk zijn van de kwaliteit van de medische - en ouderenzorg in Frankrijk. We wonen op het platteland, maar er zijn 2 huisartsen, er is thuiszorg, ADMR, een assistante sociale etc. Alleen een bejaardenhuis zien we niet zitten, niet vanwege de kwaliteit, die m.i. niet slechter is dan in Nederland, maar vanwege de sterk verminderde kennis van het Frans. Er schijnen wel ouderen, van versch. nationaliteit, als alternatief voor het bejaardenhuis, samenwoon-projekten te hebben opgezet, o.a. in de Ardèche en meer in het zuiden...

Verder is dit allemaal natuurlijk heel persoonlijk en van allerlei factoren afhankelijk (familie, kinderen, buren, andere Ned. in de omgeving)

Sterkte met het vinden van een juiste beslissing!

Lidy Nouris

Reactie van Janny O. op 19 Oktober 2016 op 18.18

Riet, werd er in het blad Plus dan ook verteld waar die kosten vandaan kunnen komen? Of was het een stukje tekst zonder ook maar een verwijzing te geven?

@Lidy Ik heb vaak geprobeerd om wat info te vinden over samenwoon projecten, maar ik kom niet verder dan dat er ooit iets "bedacht" is, maar dat het bijna altijd strandt in goede plannen. Maar misschien zijn er mensen die wel projecten kennen waar het wel goed gelopen is. 

Ik vind het een interessante materie. Wij zijn er nog lang niet aan toe om weer terug te gaan, maar ik houd de optie wel altijd open.

Janny

Reactie van Roel op 20 Oktober 2016 op 0.25

Als je een gevoel wilt krijgen van de tarieven van diverse verzekeringen dan kun je zelf heel makkelijk je gegevens invullen op  www.independer.nl  (en dan bovenaan links in de menubalk Verzekeringen). 

Overleden Reactie van Theodora Besse op 20 Oktober 2016 op 7.41

Het is natuurlijk jullie eigen beslissing, maar net als Lidy heb ik (76) altijd gevonden dat de ouderenzorg in Frankrijk bijzonder goed is. Terwijl op de zorg in NL steeds meer wordt bezuinigd (wat betekent dat ouderen óf heel duur uit zijn óf nauwelijks hulp kunnen krijgen). Daarover wordt in NL steen en been geklaagd.

In FR ken ik diverse oude mensen op het platteland die nog steeds thuis wonen en daarbij allerlei hulp krijgen. Daarbij is per 1 januari 2016 een nieuwe wet van kracht geworden: la loi relative à l'adaptation de la société au vieillissement (wet aanpassing aan de veroudering van de samenleving). Meer daarover vind je hier.

In die wet wordt het voor ouderen (vanaf 60 jaar) nog gemakkelijker om zelfstandig thuis te blijven wonen, want dat is het voornaamste doel van de wet. De inkomensgrenzen voor thuishulp (APA = Allocation Personalisée d'Autonomie) zijn verhoogd. Vanaf een bepaald inkomen wordt wel een inkomensafhankelijke eigen bijdrage gevraagd. De APA omvat ook technische hulp, kortdurende opname in een verzorgingshuis en dagopvang. Bovendien kunnen mantelzorgers (waaronder de partner) een beloning krijgen voor hun zorg. En tijdens de adempauzes die mantelzorgers af en toe nodig hebben is er een regeling voor vervangende hulp.

Ook met ouderen die ondanks de hulp niet meer thuis kúnnen wonen wordt in de wet rekening gehouden. Maar feit blijft dat verzorgingstehuizen in Frankrijk zeer hoge prijzen rekenen (vergeleken met de inkomsten van het gros van de ouderen) en dat kinderen en schoonkinderen (in Frankrijk) moeten meebetalen wanneer de inkomsten van de oudere persoon niet voldoende zijn om het tehuistarief te betalen.

Maar juist vanwege de gevallen die ik hier heb gezien van oudere mensen die op hoge leeftijd nog thuis wonen, zou ik zelf nooit naar NL willen terugkeren vanwege hoge leeftijd. Tenzij ik geen Frans meer zou kunnen spreken en verstaan, wat bij sommige hoogbejaarde buitenlanders schijnt voor te komen.

Ook wij hebben hier wijkverpleegsters, apothekers die medicijnen aan huis brengen en mijn huisarts maakt onderdeel uit van een sociaal-medisch centrum, waarin alle soorten hulp zijn verenigd en waarin de lijnen tussen de verschillende hulpverleners kort zijn.

Reactie van Janny O. op 20 Oktober 2016 op 10.02

@Roel Ja, dat was ook mijn gedachte, maar daarom zou ik dat artikel in Plus graag kennen. Gaat het uiteindelijk niet om de gewone verzekeringen, maar om veel duurdere zaken?

Volgens mij was er voor de AWBZ een wachttijd als je terug kwam naar Nederland, dat was voor de thuiszorg erg bekostelijk. Inmiddels valt de thuiszorg onder de basisverzekering.

@Riet, Kun je nog vinden in welke Plus dit artikel stond? Dan ga ik proberen het nog te vinden.

Voor Frankrijk ga ik vrezen dat de inkomensafhankelijk bijdrage ook gestaag op zal lopen, net zoals in Nederland. 

Op dit moment zitten wij middenin de sores van onze ouder wordende ouders. Bijvoorbeeld de rekening van de thuiszorg van vorige maand: € 2300,-- voor mijn ouders. Twee keer per dag komen ze daarvoor bij mijn ouders, Die rekening wordt door de ziektekostenverzekering betaald. De kousen voor mijn moeder worden aangetrokken, er vindt wondverzorging plaats, ze worden 2 keer per week gedouched. Als het nodig is wordt de huisarts ingeschakeld. Worden ze slechter en kunnen ze de medicijnen niet zelfstandig meer innemen, dan komt de thuiszorg dat ook doen.Om nog een verpleeghuis in te komen is heel moeilijk, maar dat is in Frankrijk niet anders. 

@Theodora, Jij spreekt prima Frans dus zal het voor jou een minder probleem zijn, maar je probleem zou kunnen ontstaan op het moment dat je dus geen Frans meer kunt spreken. zoals jij je in Frankrijk geïntegreerd hebt, zullen er niet zoveel zijn die op oudere leeftijd naar Frankrijk gekomen zijn. (Wij niet, al doen we daar qua taal nog steeds flinke moeite voor). Ik zou hopen dat wij dat punt voor zouden zijn, en we in Nederland in een plaatsje zouden wonen waar we ook zelf nog eens de straat op kunnen.

Janny

Reactie van Lex op 20 Oktober 2016 op 10.03

Jaren geleden ontmoette ik jullie en was het altijd gezellig. Door verhuizingen ging het contact verloren. Ik kan jullie geen antwoord geven op de gestelde vragen, maar wens jullie wel alle geluk en nog vele fijne jaren toe in Nederland.

Reactie van JoJo op 20 Oktober 2016 op 11.37

Leuk gezegd dat het vaak de kinderen zijn die meer zorg voor hun ouders willen. Dit is erg kort door de bocht. Ten eerste moet je als kind(eren) gezond zijn. Dan wil Den Haag graag dat je je als vrouw ontwikkeld en ook werkt. Dan moeten we op onze gezondheid letten en dus sporten en/of andere hobby's uitoefenen. Ben je jong en heb je nog thuiswonende kinderen dan moeten die ook van alles (sporten, muziekles etc) en die moeten daar ook naar toe worden gebracht. Mijn oude buren met 3 kids. De oudste 2 voetbalden, ze trainende 2 keer per week en natuurlijk niet tegelijkertijd. Eten werd dus ergens tussendoor gedaan en in etappes. Als pa dan ook nog eens vertraging had kun je je voorstellen hoe daar en avond eruit zag, want de jongste moets om 19.00 in bed liggen. Heb je kleinkinderen wordt er ook verwacht dat je daar oppast want kinderopvang is onbetaalbaar of niet beschikbaar. Oja dan moet er af en toe ook nog een stofzuiger door het huis en je partner wil dat je er ook voor haar/hem bent. Ik weet niet hoe het met andere is, maar ik heb maar 1 lijf en 1 paar handen, ben ben niet gekloond en kan helaas maar 1 ding tegelijk. Weet het is fout. Het wordt tijd dat men eens na gaat denken. Er zijn mensen die een baan hebben en dat is mensen verzorgen, als die nou gewoon hun werk kunnen blijven doen, kunnen andere dat ook.

Reactie van Janny O. op 20 Oktober 2016 op 11.54

@JoJo Prima verwoord. 

We moeten van alles met zijn allen, met de overheid voorop, want als je als vrouw niet volledig werkt ben je een profiteur van de maatschappij. Wat ben ik blij dat ik gewoon een part-time baantje had in mijn werkzame leven.

@Simon, hoe zie je het voor je als je als stel 2 paar ouders hebt, die beiden hulpbehoevend zijn? En je op een afstand van laat ik zeggen 80km woont? Je hebt kinderen in de puberleeftijd en je werkt beiden 40 uur.

Janny

Overleden Reactie van Theodora Besse op 20 Oktober 2016 op 13.31

Janny en Kees, voor NL verdragsgerechtigden (die dat gedurende 12 jaar zijn geweest) en voor Nederlanders die gedurende hun verblijf in een EU-land (of ander verdragsland) daar basisverzekerd waren bestaat er bij terugkeer in Nederland geen wachttijd voor de WLZ (Wet Langdurige Zorg), die de opvolger is van de AWBZ.

Zó goed ben ik hier nu ook weer niet ingeburgerd, hoor! Ik kan me goed behelpen met de taal in een één-op-één gesprek (als ze tenminste niet ratelen), maar in frans gezelschap ben ik verloren. Fransen in gezelschap luisteren namelijk niet naar elkaar, ze praten allemaal tegelijk.

Daar staat tegenover dat ik hierheen ben geëmigreerd om dicht bij mijn twee oudste kinderen te wonen voor m'n oude dag. Anders was ik gewoon in Nederland gebleven en als ik dan op een dag niet meer op en neer naar Frankrijk had gekund (wat ik jaren heb gedaan), jammer dan. Oud worden is nergens gemakkelijk en overal kostbaar. Daar moet je niet over klagen, je moet het accepteren en er rekening mee houden. Ik ben alleen en ik geef daaraan mijn eigen invulling. Gelukkig ben ik (nog) gezond, maar ik bereid me er op voor dat dat niet altijd zo zal blijven. En wat maakt het dan nog uit waar je woont, behalve eventueel de taal?

Maar ik blijf vinden dat de gezondheids- en de ouderenzorg in Frankrijk prima zijn en dat het je hier meer dan in Nederland veel gemakkelijker wordt gemaakt om zelfstandig te blijven wonen. Je kunt natuurlijk de pessimist spelen en zeggen dat het hier ook allemaal minder en duurder zal worden, maar die nieuwe wet die ik hierboven noemde wijst in een heel andere richting. Namelijk dat de franse regering rekening wenst te houden met de vergrijzing en met de behoeftes van ouderen. De inkomensgrenzen voor gefinancierde hulp zijn flink verhoogd en allerlei faciliteiten zijn toegevoegd.

Natuurlijk, in NL wordt de zorgrekening van jullie ouders betaald via de WLZ (waar iedereen levenslang voor betaalt). Dat gebeurt in Frankrijk ook, maar alleen voor de allerarmsten (velen hebben minder dan 800 euro inkomen per maand). Wie meer inkomen heeft draagt iets bij en wie veel heeft, betaalt alles zelf. Het is het een of het ander, logisch. En ook in NL geldt voor de WLZ-zorg een eigen bijdrage (zie hier, onderaan).

Minder logisch is dat verdragsgerechtigden (meest gepensioneerden) door NL gedwongen worden om mee te betalen aan de WLZ, terwijl ze geen recht op deze zorg hebben. Tenzij ze er voor kiezen (lees: gedwongen worden!) om om voor die zorg naar NL terug te keren, waarmee ze de zorg en de wachtlijsten belasten. En zie op deze pagina wat je m.i.v. 2017 allemaal moet doen om úberhaupt in aanmerking te komen voor WLZ-zorg.

Reactie van Janny O. op 20 Oktober 2016 op 14.00

@Simon Ik vind ook helemaal niet dat alles moet kunnen, juist niet. Daarbij moet je aanpakken wat er aan te pakken is. Mijn ouders hebben lieve buren, veelal 70plussers die nog heel goed ter been zijn. Maar als die iets aanbieden, zeggen mijn ouders vaak: ach er komt binnenkort wel één van de meiden. Ik bedoel hiermee te zeggen, er zijn best veel "vrijwilligers", maar daar moet je wel gebruik van willen maken.

@Theodora Mijn ouders wonen nog thuis, vandaar dat ze thuiszorg hebben. Volgens mij valt dat niet onder de wet WLZ. Maar dat terzijde.

Ik vraag me echt af of je in Frankrijk beter af bent als je thuis wilt blijven wonen (in Frankrijk heb je die keuze meestal niet). Wil je in Nederland thuis blijven, dan kan de thuiszorg ook 5 keer per dag komen. Het probleem is juist als je niet meer thuis wilt wonen, omdat je bijvoorbeeld bang bent dat er iets ernstigs gebeurt. Dan kun je niet meer zo maar naar een verpleegtehuis of verzorgingstehuis. (Ook bij officiële instanties worden deze begrippen nog door elkaar gehaald).

Maar ik ben nog steeds benieuwd naar het artikel van Plus. 

Janny

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

• ‹ Vorige
• 1
• 2
• Volgende ›
• Pagina