Tegeltjeswijsheid op het Franse platteland ook geldig

Beste Forumgenoten,

U kent ze vast wel die aloude gezegden die nog altijd van toepassing zijn.

"Vrienden kies je, familie heb je".

Eentje die ik eens onder de aandacht wil brengen voor Nederlanders woonachtig in LDF is:

"Een goede buur is beter dan een verre vriend ".

Ik ga uit van mijn eigen situatie/ ervaringen. Door de ligging van ons Franse huis heb ik niet veel buren.

Van buren die boven aan de helling van de vallei wonen heb ik alle steun en bijstand. Ze vangen bij onze afwezigheid de post op, houden een oogje in het zeil en staan met raad en daad bij als er weer eens geen telefoonverbinding is of andere malheur ( accu plat) regelmatig eten wij met en bij elkaar en zo maken wij kennis met speciale gerechten zoals die met paddestoelen !

Minder prettig is het met de relatie met een directe buur. Nadat hij de bouwval naast ons had gekocht , kregen wij plots een brief van een 'geometre", Of wij op een bepaalde datum en moment aanwezig wilden zijn.

Er was vooraf niet even gecommuniceerd over dit bezoek , met kennis van zaken waarbij wij min of meer verplicht aanwezig moesten zijn. Wij konden niet aanwezig zijn maar een dorpsgenoot hielp ons uit de brand.

Er werden piketpaaltjes geslagen en even later werd de communale weg als ingangsweg gebruikt. Daarna volgde een waslijst van onhebbelijkheden zoals geluidsoverlast ( lawaaiige sqwad en allerlei werktuigen voor de beroeps bouwvakker) stank van vette dieselrook, een nabijgelegen strook werd een 'casse' van de vele voertuigen die al of niet afgedankt waren. Het onderhoud van de lauries op de erfscheiding blijken bij de buur steeds een steen des aanstoots. Ook de afwatering is een punt van aandacht. Gericht graafwerk van de buurman ( hij beschikt over diverse tracor pelle) heeft geleid tot een diepe plas voor mijn huis waar passerende auto's induiken ( zie fig . ). De burgemeester laat ons in de steek.

Ik maakte tenslotte zelf maar een waarschuwend verkeersbord ! Zie verderop.

Het bleek moeilijk om met deze , alom bekende, 'tête brulée' een zinnige conversatie aan te gaan. Wij vroegen ons wel af , hoe vervelend wij het met zo'n figuur hadden kunnen treffen. Gepaste afstand bewaren lijkt/ leek ons de beste optie.

Het gedrag bij de vuilcontainers is wel een soort maatstaf voor saamhorigheid, burgerplicht en normbesef.

Bepaalde figuren in en nabij ons gehucht gooien regelmatig de containers plotseling helemaal vol met verpakkingsmateriaal en andere troep di eze feitelijk zelf naar een décharge moeten brengen. ik lijk de enige persoon te zijn, die wel eens met een bezem het emplacement van de containers schoonveegt.

In Nederland ziet men in het programma "de Rijdende rechter ' vele voorbeelden van uit de hand gelopen burentrammalant . Voorkomen is beter dan genezen, maar hoe ver moet je met je tolerantie gaan ?

Weet U dat ?

Hieronder; Er rest gelukkig nog slechts een kleine plas, maar bij regen bedekt de diepe plas helemaal het wegdek. Niet leuk voor passerende auto's en de bedrading ! De cantonnier zette er heel leuk wel een bordje bij en ik voegde het onderschrift toe.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20211010, Korte Verhalen

Reactie van A.L. Longayroux op 10 Oktober 2021 op 17.19: Beste Paul S,

wij hebben wel overwogen de ruïne te kopen maar het bouwsel was te ver heen. De koper werd een jonge kerel die maçon bleek te zijn en over materiaal en werktuigen te beschikken, voor ons totaal onverwacht. Het is hem dus gelukt het huis te restaureren en wij zitten dus met de gebakken peren :( Het weggetje tussen onze percelen in bleek een route de service te zijn voor vroegere bewoners van de helling van de vallei en ook als waterafvoer te dienen. De maçon pikte deze g in en legde voor de ingang ervan met koud asfalt een ‘dijk’ waardoor het hemelwater nu het laagste punt opzoekt voor mijn huis met alle gevolgen voor het verkeer en de troep door opspuitend water.

Klachten die ik neerlegde bij de buur werden terzijde geschoven, De burgemeester in ons kleine dop is een ‘primus inter pais oftewel in het land der blinden is éénoog koning. Ik heb sterk het idee dat de man landgenoten voortrekt. De klacht die ik bij hem neerlegde over deze zaak werd geseponeerd. Deze maire heeft het voor elkaar te krijgen dst in ons gehucht de lantaarnpalen niet meer branden zelfs de lamp bij de spoorwegovergang is gedoofd. Hoe dom kan je zijn. Het is denk ik een Frans probleem dst kleine dorpen soms een niet capabele leider hebben. Een visie , zeker op lange termijn ontbreekt veelal en leidde bij ons dorp tot een volledige neergang ook in de sociale cohesie !

Reactie van Peter Jan op 10 Oktober 2021 op 19.29: Het is bijzonder vervelend buren te krijgen, die maar wat aanrommelen. Geen goed Nederlands, maar de lezer begrijpt vast wat ik bedoel.

Sommige problemen kun je oplossen, soms met wat hulp, zoals het water onderaan de weg. Met wat graafwerk komt het vast in een fossee.

Als het erf echt een dump wordt, dan zou je op departementaal niveau de zaak kunnen aankaarten. Dechetterie sauvage is de term die soms veel mensen in beweging brengt.

Ik ken u niet, maar denk dat u in staat bent om in overleg met uw buurman te gaan. Niet alleen klagen, maar ook met voorstellen komen om uw verblijf ook in de toekomst leuk te houden. Dat is niet gemakkelijk, want tussen onze definitie van troep en die van uw buur lijkt nogal wat verschil te zijn.

Ik zag - per ongeluk- verleden week een aflevering van de rijdende rechter. Een nieuwe, die in een Landrover kwam aanrijden. De klacht, de wijze van omgaan met de buren en de kleinzieligheid van 2 partijen was met geen pen te beschrijven. Brrrr.

Maak je niet te druk over het onfatsoen van je medemensen. Het containervoorbeeld komt bij iedereen voor. Het zijn voorbeelden van incivisme die je helaas te vaak en overal voorkomt.

De Maire heeft in kleine dorpen de onmogelijke taak het iedereen naar de zin te maken. Je hebt geluk om iemand te treffen die zaken wèl weet te regelen... Met 32000 dorpen van minder dan 1000 inwoners, maar met burgemeester en raad kun je het niet leuker maken.

Ik hoop dat ik deze bijdrage iets van de zorgen heb kunnen wegnemen.