Nederlanders.fr

Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!

Iedere toerist die naar Deyrolle is geweest, het grote rariteitenkabinet van Parijs, is weggegaan met het gevoel dat ze een geweldige ontdekking hebben gedaan. Een gevoel dat Parijzenaars al bijna twee eeuwen koesteren. Over de gehele wereld zijn slechts vijftien winkels te vinden die zich kunnen meten met Deyrolle, vijf zijn er te vinden in Parijs. Sinds de film Midnight in Paris van Woody Allen uit 2011 is Deyrolle helaas vervallen tot een toeristische trekpleister bij uitstek.

 

Over de gehele wereld zijn slechts vijftien winkels te vinden gespecialiseerd in taxidermie vijf zijn er te vinden in Parijs

Nog even de herinnering ophalen: De film is een prachtige ansichtkaartenode aan de toch al magische Franse hoofdstad en vertelt het verhaal over Gil, een aspirant schrijver, die met zijn verloofde Inez en haar ouders, een bezoek brengt aan de stad van de liefde. Hij werkt al jarenlang aan een boek over nostalgie, maar durft het niemand te laten lezen. Tijdens een nachtelijke wandeling wordt Gil op een wel heel bijzondere wijze meegevoerd in de bruisende geschiedenis van Parijs in de jaren twintig. De tijd van het modernisme, het surrealisme en de opkomst van de jazz. De film voert je langs prachtige en romantische plekken in Parijs. Geen decors, maar bestaande filmlocaties in Parijs. Te midden van alle kunstenaars die Gil, gespeeld door Owen Wilson, ontmoet is hij echter het meest gefascineerd door de mooie Adriana, gespeeld door de actrice Marion Cotillard,  die we ook kennen van haar rol als Edith Piaf in de film La Vie en Rose. Zij speelt de maîtresse van Picasso. In een van de scènes, tijdens een haast surrealistische bruiloft receptie, bevinden zij zich in een van de meest bijzondere en ongewone etablissementen van Parijs; La Maison Deyrolle aan de rue de Bac 46 in het 7e arrondissement. In 1831, zo'n 189 jaar geleden, opgericht door Jean-Baptiste Deyrolle, een bekend entomoloog. Deyrolle is een natuurhistorisch emporium met de look en feel van een museum, behalve dat zo ongeveer alles te koop is. Wanden gevuld met collecties van insecten en schelpen, een complete opgezette menagerie van zoogdieren van groot formaat en prachtige vogels. Woody Allen had een echte passie voor dit huis aan de rue du Bac 46 en had Deyrolle uitgekozen voor een van de mooie scènes uit zijn film. De opnamen vonden plaats in juli 2010.

 

Een nieuwe ontdekking in Parijs brengt mij naar de rue d'Aboukir vlakbij een van de oudste pleinen van Parijs, de place des Victoires

Sinds 2011 is een bezoek aan Deyrolle weliswaar de moeite waard, maar de desinteresse van het personeel, de onsympathieke  stem die je maant bij het maken van een foto plus de ongelofelijke prijskaartjes staan in schril contrast met de ontdekking die ik deed in het tweede arrondissement. Via een van de mooiste pleinen van Parijs kwam ik terecht in de rue d’Aboukir. Met een van de mooiste pleinen bedoel ik de Place des Victoires. Dit plein werd aangelegd in opdracht van François d'Aubusson de La Feuillade, een Franse maarschalk die zo op goede voet wilde blijven met de regerende koning Lodewijk XIV. Het enige doel van het plein was om een perfect decor te bieden voor een nieuw standbeeld van de koning zelf. In 1684 ontwierp Jules-Hardouin-Mansart, de hofarchitect die ook aan het paleis van Versailles werkte, de harmonieus gebogen gevels van de huizen rondom het plein. De verhoudingen van de huizen werden zorgvuldig ontworpen in relatie tot het standbeeld. Het eerste beeld, zo’n 12 meter hoog, toonde de koning triomfantelijk staande op een voetstuk. Aan de voet van de koning lagen gevangenen, allegorische voorstellingen van de landen die werden verslagen door Frankrijk: Spanje, het Heilige Roomse Rijk, Brandenburg en de Nederlandse Republiek. De bronzen beelden, gemaakt door Martin Desjardins waren verguld.

 

De beelden van de gevangenen hebben de Franse revolutie overleefd en zijn nu te zien in de Cour Puget in het Louvre

In 1792 trokken revolutionairen het standbeeld van de koning omver en smolten het om, om er kanonnen van te maken. In 1822 gaf koning Lodewijk XVIII opdracht aan François Joseph Bosio om een nieuw standbeeld van koning Lodewijk XIV te maken ter vervanging van het origineel. Bosio creëerde een bronzen beeld dat geen gelijkenis vertoont met het beeld dat als eerste het plein sierde De beelden van de gevangenen hebben de Franse revolutie overleefd en zijn nu te zien in de Cour Puget in het Louvre.

 

Anne Orlowska's Design et Nature aan de rue d'Aboukir nummer 4

Design et Nature

Excuus, ik dwaal een beetje af. Op nummer vier werd ik, juist door de Kerstperiode, toen ik in Parijs was, aangetrokken door de prachtige etalage van de winkel Design et Nature. Een etalage vol met maagdelijke witte opgezette dieren. In een winterlandschap tijdens de redelijk ‘warme’ Kerstdagen. Binnen een kleurrijke menagerie van groot wild; leeuwen Siberische tijgers, zelfs een witte tijger, zebra’s ijsberen, een giraf maar ook een prachtige albino pauw, sneeuwuilen en papegaaien, afgewisseld met de mooiste vlinders en insecten. Ja en ik hoor je zeggen dat zie je ook bij Deyrolle. Klopt, met een groot verschil: Je wordt vriendelijk ontvangen en te woord gestaan en als je het netjes vraagt is fotograferen ook geen enkel probleem. Tja de enige schoten die hier worden afgevuurd zijn die van mijn camera.

 

Je kijkt je ogen uit bij Design et Nature

Ik krijg uitleg van de sympathieke Marie Neubauer die mij vertelt dat Design et Nature eigendom is van Anne Orlowska die haar carrière in de taxidermie begon bij Deyrolle. Anne studeerde eerst rechten en begon vervolgens aan een vrij lange carrière in de reclame, voordat ze in 1994 de gelegenheid kreeg om het bekende Deyrolle over te nemen samen met haar zus Nathalie. In 2001 gingen de twee zussen hun eigen weg en verkochten Deyrolle aan de adellijke Louis Albert de Broglie (spreek je uit als de Bruij) die door zijn voorliefde voor tuinieren ‘Le Prince Jardinier’ wordt genoemd. Franse adel die nog wel de titel voeren maar de bestuurlijke macht verloor na de Franse revolutie.

Een kleurrijke menagerie van groot wild

Anne besloot om Design et Nature te creëren en zich te vestigen in de mode- en designwijk rond de place des Victoires. Vanaf het begin keerde zij de traditionele taxidermie de rug toe om zo het pad van de schepping te volgen. Op zoek naar een nieuwe esthetische benadering van deze unieke kunstvorm. De buitengewone collectie, hier verzameld, zijn een oneindige bron van inspiratie voor mode, sieraden of decoratie. Een weerspiegeling van haar liefde, passie en trots voor de dierlijke, plantaardige en minerale wereld. Alle dieren zijn op een natuurlijke wijze gestorven en afkomstig uit dierentuinen of circussen benadrukt Marie nog eens. Wij staan onder toezicht van het Verdrag van Washington inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier en plantsoorten.

 

Alle dieren zijn op een natuurlijke wijze gestorven en afkomstig uit dierentuinen of circussen benadrukt mijn gastvrouw nog eens

Beesten worden vaak gehuurd voor fotoshoots door modehuizen als Chanel en Dior

Voor het opzetten van een dier wordt de complete skeletconstructie nagemaakt, vroeger met hout en gips, tegenwoordig met kunsthars. De tongen zijn van plastic, maar de tanden zijn echt. Als allerlaatste worden de ogen van de dieren ingebracht. Gek genoeg willen mensen een dier altijd in een speciale houding zien. Zo wordt een jachtluipaard steevast liggend opgezet. De meer zeldzame dieren, zoals een ijsbeer, krijgen iedere keer een andere houding aangemeten. Zo zien ze er uit net zoals je ze in het wild zou kunnen tegenkomen.

Gek genoeg willen mensen een dier altijd in een speciale houding zien

Beesten worden vaak gehuurd voor fotoshoots voor modehuizen als Chanel en Dior. Iedereen van Louis Vuitton tot Harry Winston heeft de dieren van Anne Orlowska in modeproducten of etalages gepresenteerd en de winkel heeft een uitgebreide lijst van A-klanten van (Parijse) kunstenaars en beroemdheden. Ook dit jaar is Design et Nature weer te ontdekken op de Parijse Designbeurs ‘Maison et Objet’ 2020 van 17 t/m 21 januari.

 De beesten zien er uit net zoals je ze in het wild zou kunnen tegenkomen

En zo staat Parijs bekend als de stad met de mooiste taxidermie zaken:

  • Design et Nature, 4 rue d'Aboukir, 2e arrondissement
  • Deyrolle, 46 rue du Bac, 7e arrondissement
  • Claude Nature, 32 boulevard Saint-Germain, 5e arrondissement
  • ALD Entomologie, Cabinet de Curiosités, Art Ethiopien, 19 rue Frédéric Sauton, 5e
  • Galerie Chardon, rue des Filles du Calvaire, 21-23, 3e arrondissement

En zo staat Parijs bekend als de stad met de mooiste taxidermie zaken

Weergaven: 1759

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn. 

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200119, Korte Verhalen, Kunst en Cultuur, Parijs

Reactie van Hans op 19 Januari 2020 op 15.13

Een interessant verhaal Ferry, maar het ware voor eenieder duidelijker geweest als je de meer gangbare naam voor "taxidermie" had gehanteerd. Nu moeten de meesten (neem ik aan) eerst opzoeken om erachter te komen dat het hier om prepareren en opzetten van dieren gaat. Wees lief voor je lezers. Vergeet dit bericht als ik de enige ben die dit niet paraat had.


Overleden
Reactie van Theodora Besse op 19 Januari 2020 op 16.12


Nee Hans, je bent niet de enige. Ik dacht dat het over taxi's in Parijs ging in verband met de stakingen in het openbaar vervoer. Ik heb het daarom niet geopend, want ik heb m'n buik vol van die stakingen. Maar nu ik 1 commentaar zag staan wilde ik wel kijken wat die persoon erover te zeggen had.

Uiteraard heb ik het nu helemaal gelezen. Zoals altijd mooi beschreven en ik heb weer genoten van de foto's. Dankjewel Ferry! En deze keer ook: bedankt Hans!

Reactie van Ferry van der Vliet op 19 Januari 2020 op 17.50

Vaak moet een kopregel ook prikkelen. Zo in de trant wat wordt daar nu mee bedoeld. De titel toont interessanter als 'Het prepareren en opzetten van dieren in Parijs'. Ben je toch met mij eens Hans?

Reactie van wilsam op 19 Januari 2020 op 18.06

Taxidermie is geen alledaags woord, maar opgezette dieren zijn ook niet alledaags. Ik vind het een prima term, het geeft precies aan waarover het bericht gaat. De associatie met taxi is grappig, maar ook niet heel erg vreemd. De afkomst van taxi en taxidermie zijn beide van het Griekse taxis en komt ook voor in tax en taxatie. In taxidermie heeft taxis de betekenis van ordening (van de huid).

Reactie van Louise B op 19 Januari 2020 op 18.12

Dank Ferry, voor het mooie verhaal, zoals gewoonlijk. Perfecte titel (was ik mee bekend).

Reactie van Robert Naeff op 19 Januari 2020 op 19.06

Erg interessant stuk. Jammer dat Parijs zo ver voor mij is. Ik zoek nog een goede taxidermist (of preparateur) voor enkele gestorven vogels die ik in mijn vriezer bewaar en graag wil laten opzetten. Misschien weet iemand een adres in het Zuid-westen, zeg maar vanaf de Vienne tot in de Lot? 

Reactie van A.L. Longayroux op 19 Januari 2020 op 21.45

Bijzonder leuk dit iten voor mij als nieuwkomer.

Empailler is dacht ik het Franse woord voor opzetten of prepareren.

Zelf heb ik als jongen een verzameling vogelschedeltjes opgezet. Ik kookte de koppen buiten op een oliestel uit tot afgrijzen van mijn zussen die mijn hobby niet konden appreciëren.

Nu heb ik een bonte verzameling vogels zoals kluut bosuil en torenvalk. Ik moet oppassen dat mijn interieur geen rariteitenkabinet wordt en ik moet voortdurend strijden tegen al te actieve dames met stofdoeken. Ook de kat heeft al eens een mooi opgezet roodborstje 'gemold'.Tere zeeegelskeletten werden al eens door een stofzuiger verpulverd:(

Worries in Amsterdam en later Krikke waren Nederlandse preparateurs die zich overigens in een vereniging hebben aangesloten. Daar zijn adressen in Nederland te vinden.

Ooit zette ik zelf een mol op. Zie mijn verhaal onder 'Verhalen' bij de Historische Kring Bussum.

De arsenicum die ik dacht nodig te hebben bij het prepareren van de huid, deed de lokale apotheker verbleken ! Het maakte mij plaatselijk bekender als 'John de Mol' en zijn zus:)

Reactie van Robert Naeff op 19 Januari 2020 op 22.14

In Nederland weet ik verschillende goede preparateurs (ook een paar heel slechte, trouwens) Hopelijk vind ik een keer een goede hier in mijn buurt in Frankrijk.

Ik heb mijn collectie opgezette vogels in een hele grote vitrine staan. Erg decoratief en de hond kan er niet bij. Onderin die vitrine ook nog een opgezette witte mol...

Ambachtelijke preparateurs gebruiken inderdaad nog wel eens arsenicum!

Reactie van Jos van den Hout op 20 Januari 2020 op 8.37

Ferry.

Wederom bedankt voor het zoveelste "Pareltje" Het gaat weer naar mijn mapje over Parijs.

Groeten

Jos

Reactie van A.L. Longayroux op 20 Januari 2020 op 12.46

Een geweldig leuk en interessant artikel dat mij zeker naar deze winkels laat voeren.

in het stukje wordt een adelijke persoon genoemd die als ‘ Le Prince jardinier’ bekend is.

Kortgeleden scoorde ik een Frans boek over herkomst en soortenrijkdom van tomaten, geschreven door de genoemde Prince. Zo voert taxidermie mij weer Nasr het kasteel in het Loiredal waar de Prince een kasteelheren met een terrein waarop hinderden ( ! ) soorten tomaten worden geteeld en getoond. Het boek is al een aanrader, nu die tomaten nog proeven :)

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!

Wordt lid van Nederlanders.fr

GA DIRECT NAAR:

Booka.place - Webstudio 24

Laatste nieuws uit Frankrijk

© 2024   Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Privacybeleid  |  Algemene voorwaarden