Taxe d'Habitation: de discussie duurt voort

De afschaffing van de Taxe d'Habitation voor je résidence principale werd in 2017 gebracht als lastenverlichting voor de burger en als ondersteuning voor de koopkracht. Per 1 januari van 2023 ingevoerd. Vanaf die datum blijkt dat er tussen politieke beloftes en vergezichten nog steeds iets staat dat luistert naar de naam uitvoerbaarheid. Komt overal voor. Belangrijker nog: hoe wordt het gat op de begroting van de lokale overheden en het landelijke budget in Parijs nu precies, in welke mate en door wie, gefinancierd?

Lefigaro pakt die onderwerpen weer eens op en wijst op de volgende recente uitspraken:

Citaat: François Rebsamen, de Franse minister van Ruimtelijke Ordening, heeft in een interview met Ouest-France een terugkeer naar de taxe d'habitation uitgesloten. "We gaan de taxe d'habitation niet opnieuw invoeren, nee. De afschaffing ervan was een goede beslissing. De afschaffing was een goede beslissing, het creëerde een winst in koopkracht en daar gaan we niet op terugkomen", aldus de minister. De mogelijkheid van een “bescheiden bijdrage” aan “de financiering van lokale openbare diensten” wordt echter overwogen als een manier om “de band te vernieuwen” tussen lokale overheden en de burgers die er wonen. 

Wanneer je dat zo leest moet ik in ieder geval al één keer slikken.

Gaan we opgewekt door naar een ander artikel over hetzelfde onderwerp, hoe staat het nu eigenlijk met de financiering van dat in 2017 aangekondigde cadeautje voor de kiezer en tevens gat op de Franse begroting?  Ook hier een toelichting in Lefigaro:

Citaat:  Deze koopkrachtmaatregel, een campagnebelofte van Emmanuel Macron in 2017, is een kluif geworden voor de overheidsfinanciën. Zozeer zelfs dat een herinvoering van deze heffing weer terug is in het publieke debat. 

La suppression de la taxe d'habitation, ce manque à gagner de quelque 20 milliards d’euros qui n’a jamais été compensé.

In de praktijk van de uitvoering blijkt er helaas veel mis te gaan, met name voor de bezitters van een tweede woning. Automatische afschrijvingen die plotseling niet meer plaatsvinden en dan vervolgens wegens niet op tijd betalen een boze brief met boete in de brievenbus opleveren. Kadastrale gegevens en adressen die plotseling niet meer kloppen. Met een brede glimlach vertelde een behoorlijk nuchtere boerenzoon me dat zijn woonhuis tot maison secondaire werd verklaard en zijn grange aan de overkant, ander kadastraal perceel, tot zijn résidence principale. Storingen in de software van "het systeem" en verder alles dat je in een moderne gedigitaliseerde overheidsdienst tegen kunt komen. Voor alle duidelijkheid: het systeem maakt nauwelijks onderscheid tussen Fransen en buitenlanders.  De citoyens et citoyennes reageren over het algemeen vrij laconiek: zo gaat dat hier nu eenmaal bij de overheid. Il faut vivre avec....