Succesierechten Frankrijk/Nederland

Reactie van Bram van Zanten op 12 Februari 2015 op 17.53

Theodora, als je in Frankrijk iets wil nalaten aan een stiefkind, dat je beschouwd als een eigen biologisch kind, moet dat kind 60 % over de nalatenschap aan successierechten betalen. Als dat bv een huis betreft, dan is dat kind meestal gedwongen het huis te verkopen, want bij 60 % van de marktwaarde aan successierechten zijn die middelen bijna nooit aanwezig .In Nederland mag je een stiefkind  erfrechtelijk behandelen als een eigen kind. Daar blijft er ondanks de successierechten nog voldoende over voor de begunstigde. Over het vermogen dat de erflater achter laat is al tig malen belasting betaald ( inkomensbelasting, en afhankelijk van het betreffende land jaarlijks vermogensbelasting) Het is niet voor niets dat in veel landen er geen erfbelasting ( successierechten ) bestaan. Daarom noem ik successierechten gelegaliseerde diefstal.

Reactie van Matty Willigenburg op 12 Februari 2015 op 18.24

Je hebt helemaal gelijk, Bram van Zanten! Gelegaliseerde diefstal is het! Ik moest betalen over vermogen en bezittingen die pas NA mijn dood, als ze er nog zijn, overgaan naar de erfgenamen van mijn man, t.w. zijn en mijn familie. Toch te zot voor woorden? Niemand van de erfgenamen krijgt wat uitgekeerd op dat moment, ik was pas 48 dus nog een heel leven voor me, vruchtgebruiker met alle rechten omdat we samen alles opgebouwd hadden door hard werken, veel belasting betaald gedurende zijn en mijn leven ( nooit over geklaagd want er bleef ook veel over waar we uitbundig van genoten hebben) en de enige die hier casht is de belasting! Belachelijke regeling!

Reactie van michiel peterson op 12 Februari 2015 op 18.57

Helemaal gelijk Matty daarom volgens mijn idee een stichting maken is niet verkeerd

Reactie van michiel peterson op 12 Februari 2015 op 19.08

Ik wil duidelijk benadrukken dat het oprichten van een stichting niet van mijn komt maar van zeer gedegen en onderlegde adviseurs op dit gebied

Reactie van michiel peterson op 12 Februari 2015 op 19.08

Ik wil duidelijk benadrukken dat het oprichten van een stichting niet van mijn komt maar van zeer gedegen en onderlegde adviseurs op dit gebied

Reactie van ineke blom op 12 Februari 2015 op 19.20

ARGAN
Voilà une coutume bien impertinente, qu'un mari ne puisse rien laisser à une femme dont il est aimé tendrement, et qui prend de lui tant de soin! J'aurais envie de consulter mon avocat, pour voir comment je pourrais faire.

LE NOTAIRE
Ce n'est point à des avocats qu'il faut aller, car ils sont d'ordinaire sévères là-dessus, et s'imaginent que c'est un grand crime que de disposer en fraude de la loi: ce sont gens de difficultés, et qui sont ignorants des détours de la conscience. Il y a d'autres personnes à consulter, qui sont bien plus accommodantes, qui ont des expédients pour passer doucement par-dessus la loi, et rendre juste ce qui n'est pas permis; qui savent aplanir les difficultés d'une affaire et trouver des moyens d'éluder la coutume par quelque avantage indirect. Sans cela, où en serions-nous tous les jours? Il faut de la facilité dans les choses; autrement nous ne ferions rien, et je ne donnerais pas un sol de notre métier.

ARGAN
Ma femme m'avait bien dit, monsieur, que vous étiez fort habile et fort honnête homme. Comment puis-je faire, s'il vous plaît, pour lui donner mon bien et en frustrer mes enfants?

LE NOTAIRE
Comment vous pouvez faire? Vous pouvez choisir doucement un ami intime de votre femme, auquel vous donnerez en bonne forme, par votre testament, tout ce que vous pouvez; et cet ami ensuite lui rendra tout. Vous pouvez encore contracter un grand nombre d'obligations non suspectes au profit de divers créanciers qui prêteront leur nom à votre femme, et entre les mains de laquelle ils mettront leur déclaration que ce qu'ils en ont fait n'a été que pour lui faire plaisir. Vous pouvez aussi, pendant que vous êtes en vie, mettre entre ses mains de l'argent comptant ou des billets, que vous pourrez avoir payables au porteur.

Reactie van ineke blom op 12 Februari 2015 op 19.34

Naast de scène uit Le malade Imaginaire waar ik aan moest denken (nog steeds actueel) een ervaring die mijn dochters meemaakten en die duidelijk aangeeft dat je kunt denken het goed te doen, maar dat het in de praktijk zo tegen kan vallen. Het is een geeehl NL situatie, maar illustreert naar mijn mening uitstekend dat het kan verkeren:

Mijn ex schoonouders droegen hun huis 30 jaar geleden over aan hun kinderen mijn (ex)man en zijn zus. Zodoende zouden zei geen succesierechten hoeven te betalen. De schoonouders hielden vruchtgebruik tot aan hun dood! Opa streft, oma verkoopt het huis en heeft een flinke som geld op de bank waar ze vruchtgebruik van heeft. De kinderen kunnen er niet aan komen. Nu komt ie: Mijn ex overlijdt! Mijn dochters moeten successierechten betalen over een bedrag dat bij oma op de bank staat en waar ze niet aan kunnen komen. Veel geld voor een student (die een beurs hebben wegens te weinig inkomsten van hun ouders) . Er was geen rekening gehouden met het feit dat het kind eerder zou kunnen overlijden dan de ouder! 

Reactie van ineke blom op 12 Februari 2015 op 23.54

Vader had ook nog een huis met enige overwaarde! De fiscus wilde wachten (en de bank ook met maandlasten voor de hypotheek) tot het huis verkocht was. Toen het huis uiteindelijk verkocht was hielden ze er niet veel aan over. Oma is onlangs overleden (7 jaar later) de meiden hebben nu wel een erfenisje zonder kosten :) Kunnen ze hun studieschuld aflossen! 

Reactie van michiel peterson op 13 Februari 2015 op 21.06

Sterkte stadsgenoot

Reactie van jan serne op 14 Februari 2015 op 8.09

winterblues... heb ik ook erg last van. Vandaar waarschijnlijk dat ik met mijn erfenis bezig ben. Sterkte!

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

• ‹ Vorige
• 1
• 2
• 3
• 4
• Volgende ›
• Pagina