Student zoekt mensen voor documentaire

Hallo beste forumgebruikers,

Mijn naam is Wiedse Veenstra. Ik ben een student journalistiek uit Nederland. Ik studeer aan het Windesheim in Zwolle. Ik ben op zoek naar mensen die willen verschijnen in een kleine documentaire. Eerder had ik contact met een voormalig lid van dit forum, zij heeft me aangeraden om hier even te zoeken.

De korte documentaire die ik wil maken zal gaan over de houding van Franse mensen tegenover werken. Waarom is de pensioenperiode zo belangrijk voor hen. Hoe kijken zijn naar de manier hoe iemand moet omgaan met het besteden van tijd? De actuele haak is de ophef die is ontstaan rondom de verhoging van de pensioenleeftijden in Frankrijk.

Ik zoek iemand die mij kan uitleggen wat het verschil is in deze filosofie tussen Nederland en Frankrijk. Ik denk dat ik dan op dit forum dan ook wel aan het juiste adres ben.

Ook ben ik op zoek naar iemand die meedoet aan demonstraties in Parijs. Kunnen jullie me met zo iemand in contact brengen. Meer officiële organisaties bewijzen lastig om zo ver te krijgen mij te helpen.

Ik ben in Parijs tussen 9 mei en 16 mei.

Met vriendelijke groet,

Wiedse

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20230427, Contact Gezocht

Reactie van Jacques van HOUT op 30 April 2023 op 10.26: @Strobaal, dat is juist, ik vergiste me inderdaad in de hoogte van het bedrag. De l'ASPA is een bijstandsuitkering die deels teruggevorderd kan worden van erfgenamen. Dat is niet het geval met AOW dat wel degelijk een basispensioen is. De ASPA betekent bijvoorbeeld : als je partner inkomsten heeft (bijvoorbeeld huur als huishuiseigenaar of pensioen, of nog een baan) dan wordt die in mindering gebracht op je eigen uitkering.In Nederland is dat niet het geval met als gevolg dat de basisinkomens van gepensioneerden daar hoger liggen.

Wat de werkcultuur betreft : Augusta geeft daar een goed beeld van maar de verschillen zijn enorm. Ik heb altijd in redelijk horizontale omgevingen gewerkt waar de hogere kaders zich vaak van onderaf opgewerkt hebben (hoewel, dat wordt nu minder want voor die funkties heb je steeds meer gespecialiseerde kennis nodig).

Onze dochter werkt voor een amerikaanse firma bij Parijs waar je eigen inbreng gewaardeerd wordt en je hoger op kunt komen maar de belangrijke beslissingen komen toch op een autoritaire manier van (veel) hoger af.

In veel sectoren is het diploma inderdaad doorslaggevend voor een baan (en de "grandes écoles" zijn in de praktijk nog steeds vaak elite gebonden). Dat komt ook door de collectieve arbeidsovereenkomsten waarin de hoogte van je salaris deels gebonden is aan je diploma. Ervaring in meer salaris willen omzetten is niet eenvoudig maar het positieve is dat je als werknemer in veel sectoren (lang niet alle) redelijk beschermd bent (code du travail, CAO) in tegenstelling tot andere landen (kijk maar naar de USA).

Al met al wil ik zeggen : als je naar werkcultuur kijkt moet je vooral de concrete werkomstandigheden bestuderen, de manier waarop die tot stand kwamen, de ontwikkelingen, de wetgeving. Om maar niet te praten over de regionale stand van zaken. De meeste demonstraties tegen de pensioens hervormingen (en destijds de rode hesjes) werden in de kleinere steden georganiseerd, dus lang niet alleen in Parijs waar zich de politieke macht concentreert en de buitenlandse pers vooral naar kijkt.

Het vakbondslidmaatschap ligt in Frankrijk lager dan in Nederland maar dat maakt de Fransen niet minder slagvaardig als de verworvenheden in het gedrang komen. Ik zie trouwens ook dat er in Nederland de laatste jaren meer gestaakt wordt (vooral voor salaris). Dat heb je nu eenmaal als de werkloosheidspercentage laag is. En kijk maar naar Duitsland. Nee, Frankrijk is geen uitzondering.

Reactie van Janny O. op 30 April 2023 op 10.39: Jacques, door Oekraïne is overal alles anders. Ik geloof echt niet dat het staken in Nederland met de lage werkeloosheid te maken heeft, maar vooral de onrust die er is.

Nederland heeft natuurlijk ook heel veel collectieve afspraken in het bedrijfsleven. Dat betekent echt niet dat er niets boven die afspraken kan. Een collectieve afspraak iseen afspraak wat het minimum moet zijn. Je mag je personeel altijd beter belonen. Dat wordt in veel sectoren ook regelmatig gedaan.

Misschien heb je meegekregen dat het personeel van de FNV dreigt te gaan staken. Ze krijgen zelf veel minder salarisverhoging als dat ze bij de bedrijven eisen.

Reactie van Judith op 30 April 2023 op 12.22: Bravo Augusta!

Naast de religie, denk ik ook dat het cultuurverschil zijn oorsprong vindt in het feit dat Nederland vooral 'n handelsland is (rijk geworden door de VOC), openstaat voor dingen en invloeden van elders. Het is ook maar 'n klein landje. Het heeft het buitenland nodig. Frankrijk is van oudher agrarisch met herenboeren met grote domeinen en wonend in mooie kastelen. De boeren werkten voor de heer in het kasteel. De Fransen zijn dan ook zeer verbonden met hun grond. Er was nauwelijks contact met andere regio's laat staan andere culturen, behalve dan misschien door de elite. Dit resulteert nog steeds in argwaan voor dingen die niet Frans zijn.

Toen de maat vol was kwam de Franse revolutie. Dat heeft misschien de adel "opgeruimd" maar niet het verschil in klassen noch de elite-cultuur. Sterker nog, een president die zich teveel op hetzelfde niveau als het volk begeeft, kan rekenen op sterke kritiek.

Frankrijk is 'n democratisch land, maar dan alleen voor de wet. Je komt overal 't opkijken naar mensen in met positie tegen (macht, ambt, diploma..). Les élus, de dokter, de notaris, le curé, de baas. Werknemers houden angstvallig hun mond. Zelfs als overduidelijk is dat met kleine dingen veel efficiëntie, productiviteit of werkverlichting behaald kan worden. Men is bang voor z'n baan/promotiekansen. Ik mag hopen dat er in Frankrijk 'n keer 'n periode aanbreekt dat er net zoveel vraag is naar personeel (ook buiten de stedelijke gebieden) als nu in Nederland. Misschien dat dat ervoor zal zorgen dat de democratie ook zijn intrede gaat doen op de werkvloer en dat men de werknemer zal gaan zien niet alleen als iemand die gehoorzaamt en uitvoert maar als 'n mens die zich wil ontwikkelen, ideeën heeft die wellicht heel bruikbaar zijn (constructieve kritiek!) en meer heeft bij te dragen dan alleen wat op z'n diploma staat, of wat ie al 15 jaar lang gedaan heeft. Als je 'n mensen daartoe reduceert ontneem je 'm zijn plezier in zijn werk, want hij is monddood gemaakt, zonder perspectieven. Bij werkloosheid kan hij geen andere baan vinden, riskeert 'n slechte naam daar waar weinig werkgevers zijn (instabiel, opruikraaier, ongewenst) en zal daar in FR bovendien voor worden gestraft want dan begint hij (zelfs als is ie 55 is) weer bij de laagste salarisschaal. Hij kan pas weer 'n mens (of zichzelf) zijn op de dag dat ie met pensioen mag.

Reactie van Rob van der Meulen op 1 Mei 2023 op 11.35: @ Wiedse Veenstra, al geprobeerd voor nog meer filosofische uitleg contact te zoeken met Wilfred de Bruijn (Parijs) of de voor Franse begrippen zeer onafhankelijke journalist Stefan de Vries (Amsterdam)?

Reactie van Jacques van HOUT op 1 Mei 2023 op 13.16: Of naar Henri Salvador luisteren : "le travail c'est la santé, ne rien faire c'est la conserver" https://www.facebook.com/watch/?v=1009612875881607

Reactie van Alle Laversma op 3 Mei 2023 op 13.42: Het volgende sluit goed aan bij het verhaal van Augusta; Zelfs in de winkels valt het op dat personeel niets zelf mag beslissen (geen gedelegeerde bevoegdheid); een foute prijs op het artikel? een showmodel met korting? een fout geprijsde aanbieding? Voor alles, maar dan ook alles, wordt overlegt met een collega die hoger in de hiërarchie staat. Ik zie het als volgt; de relatie van Franse werknemers met hun meerderen is gebaseerd op wantrouwen waardoor slecht of nooit gedelegeerd kan worden. Werknemers hebben niet goed geleerd met verantwoordelijkheid om te gaan omdat het hen simpelweg niet (voldoende) gegeven wordt.

In Nederland is de situatie precies omgekeerd; de meerdere vertrouwt in principe ondergeschikten en delegeert dus bevoegdheden om zichzelf te ontlasten en om het werk voor zijn ondergeschikten interessanter/bevredigender te maken. Dat zou ook kunnen verklaren dat Franse ondergeschikten/werknemers veel minder voldoening van hun werk ervaren en waarom ze veel minder binding met hun werk hebben en waarom ze veel sneller staken; ze hebben veel minder te verliezen (ze lijken te denken: "voor dit "k%tbaantje" 10 andere "k%tbaantjes!!")

Reactie van Augusta op 4 Mei 2023 op 11.33: Het lijkt erop dat Wiedse genoeg materiaal heeft om zijn docu te vervaardigen :)

Reactie van Rob van der Meulen op 4 Mei 2023 op 11.55: Geen bericht is goed bericht...

Reactie van Augusta op 4 Mei 2023 op 12.12: Geduld is een schone zaak :)

Reactie van Rob van der Meulen op 4 Mei 2023 op 12.38: Een paar dagen geleden nog een opinie artikel in The Guardian, ik aarzelde, zal ik ook dat verhaal of de vele OESO pensioenstudies als link aanreiken, maar dreigt er dan niet een boekenkast om te vallen? Het hoeft immers geen proefschrift te worden. Vijf minuten lezen, in het Engels, dat kan er dan nog wel bij

Has France really gone to hell? Its catastrophist discourse is at odds with the facts.

Read all about it.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.