Ik wil graag wonen en werken in Frankrijk

Beste Nederlanders in Frankrijk,

Om te beginnen schaam ik me dat ik op deze wijze een bericht moet plaatsen via deze website. Of het mag, weet ik niet. Per abuis kwam ik terecht op een forum en las dat deze website zich richt op Nederlanders in Frankrijk. Ik wil heel graag wonen en werken in Frankrijk.

Helaas heb ik een bijzonder moeilijke jeugd gehad in mijn geboorteland. Dit heeft mij getekend en ik heb helaas mijn opleiding recht niet kunnen afronden. Nu ik geen contact heb met mijn familie heb ik dit nooit gewild noch durf ik het (als ik even eerlijk mag zijn) om zo'n oproep te plaatsen, maar uit wanhoop moet het. Tijdens mijn studie heb ik drie jaren niet gestudeerd en ik heb volop mijn lening geleefd. Helaas zit ik met een wezenlijke studieschuld en ik loop soms met het gevoel rond alsof ik ga stikken. Ik zit heel erg hiermee. In 2006 ben ik voor het laatst in Frankrijk geweest en wat heb ik bijzonder veel rust gehad daar en het heeft me goed gedaan. Ondanks het feit dat ik geen Frans spreek, wil ik dan ook graag wonen en werken in Frankrijk.

Mijn probleem is dat ik qua financiën weinig heb. Mijn echte naam durf ik nog niet te plaatsen op deze website. Dat wil ik zeker wel doen als ik u persoonlijk ontmoet/ken. Mocht u dit lezen en u heeft werk en een woonplek waar ik (desnoods tegen huur) mag verblijven, wilt u dit mij laten weten?

Over mezelf kan ik vertellen dat ik een bijzonder respectvolle persoon ben. Ik ga amper uit huis en probeer thuis zoveel mogelijk te doen. Daarom kent vrijwel niemand mij in m'n huidige dorp waar ik op kamers woon. Daarom ben ik geen last voor een ander. Ik heb het helaas zo moeilijk op financieel gebied en ga het per februari niet meer redden. Op dit moment verkoop ik voor een appel en een ei mijn bezittingen om aan eten te komen. Voor mij zijn alle middelen uitgeput en ik weet dat ik naar alle waarschijnlijkheid via het Leger des Heils aan tijdelijk onderdak moeten komen. Nu ik dit bericht uittyp schaam ik me zo erg en besef ik in wat voor problemen ik terecht ben gekomen.

Van mij mag u verwachten dat ik bijzonder hard werk en ik zou u mijn hele leven dankbaar zijn als u mij kunt helpen. Helaas is mijn dankbaarheid één van de weinige kostbaarheden dat ik u mee kan geven. En mijn hoop is dan ook dat iemand mij serieus kan helpen. Ik heb echt alle routes al bewandeld, daar mag u op vertrouwen maar ik heb ook mijn persoonlijke eer en integriteit. Daarom hoop ik erg op de oprechtheid van iemand.

Mocht mijn bericht niet op deze website komen, spijt het mij zo erg. Maar ik hoop iemand te bereiken in Frankrijk.

Groet,

Ryan

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20141128, Werk Gevraagd

Reactie van La VV op 29 November 2014 op 12.49: Hallo Ryan, kun je aangeven wat je kunt doen? Waar liggen jouw talenten en/of affiniteit? Welke ervaring heb je of wat voor soort opleiding heb je gedaan, ookal niet afgerond? En welke ta(a)l(en) spreek je wel? Mvg Lie

Reactie van yolande kok op 29 November 2014 op 13.55: Ha Ryan , ik denk dat je veel moed nodig hebt om te doen wat jij juist hebt gedaan! Helaas kan ik je niets meer bieden dan mijn respect voor jou! Bij tijd en wijle zoeken ze mensen die op campings willen werken. Zoek maar eens op madeuxiemevie..

Reactie van Sander op 29 November 2014 op 13.59: Hi Rayan,

Stuur me een mail hollandais92@live.fr dan krijg je een word document met werk suggesties (ook juist voor niet Franstaligen in Parijs) en sites waar je je op kan inschrijven en werk zoeken.

Op sites als leboncoin.fr en vivastreet.com en anderen vind je aanbiedingen van wonen tegen service.

Een klassieke job is aupair dat is zelfs met een contract van het ministerie van arbeid beschermt en dan heb je woning, eten, een beetje zakgeld en kan je misschien een talencursus volgen.

Succès

Reactie van edith janzen op 29 November 2014 op 18.15: Waarom wil je juist naar Frankrijk om te werken? Heb je een franstalige achtergrond, ook al spreek je het zelf niet? Zou je nu in NL wonen, dan zijn daar vermoedelijk meer mogelijkheden voor mensen in jouw situatie. Succes verder met je démarche.

Reactie van marielle op 29 November 2014 op 18.49: Dag Ryan,Misschien zou je via Workaway in Frankrijk kunnen gaan werken of via couchsurfing in Frankrijk kunnen beginnen. je werkt dan wat, hebt mensen bij je in de buurt die Frankrijk kennen en je hebt kost en inwoning. Misschien krijg je dan ook weer vertrouwen in jezelf en kun je vandaar uit iets definitiefs in frankrijk zoeken en ook nadenken wat je graag zou willen.groet, mariëlle

Reactie van Ryan op 29 November 2014 op 22.19: Beste mensen,

Hartelijk dank voor de reacties. Ik zal jullie tips bekijken. Hieronder reageer ik op een ieder:

- LA VV/ Lie: ik studeer rechten en zit in het laatste studiejaar. Uiteraard zou je dan terecht opmerken om juist dan de opleiding helemaal af te ronden. Helaas zit het niet erg mee tussen de oren. Maar daar antwoord ik uitgebreid op bij de volgende lezers. Ik wil eerst jouw vragen beantwoorden. Ik heb zelf gewerkt als callcenter medewerker, in de winkel ook producten verkocht (KPN), 10 maanden stage gelopen bij de overheid en mijn Engels is boven niveau. Zelf hoopte ik ergens aan de slag te gaan waar Engels een pré is. Maar ook mijn juridische achtergrond is goed.

- Michael: Hartelijk dank voor jouw reactie. Dat gevoel van schaamte is helaas gebonden aan cultuur ondanks het feit dat ik goed ben ingeburgerd in Nederland. In mijn geboorteland Suriname wordt er terughoudend gereageerd over zulke uitlatingen (en het liefst maak je zulke opmerkingen niet, non existant bij wijze van). En zeker in de hindoestaanse cultuur dat gekenmerkt wordt door haar taboes.

- Yolande Kok: Ik zal zeker proberen te kijken op campings. Volgens mij is het handig om daar Engels te spreken. Ook dank voor jouw reactie.

- Sander: Ik stuur over enkele minuten een e-mail naar je. Hopelijk komt er wat uit.

- Nicole Gregoire: Ik verwijs naar mijn reactie aan Michael. Ik heb verschillende seminars bijgewoond over via linkedin solliciteren, personal branding en hoe het solliciteren succesvol kan verlopen met de STAR- techniek. Maar op internationaal gebied (en dus Frankrijk) ben ik een leek. Dat baart mij zorgen. Of ik zo oud wil worden, en in Frankrijk wil blijven, weet ik niet. Voor nu is het belangrijk dat ik mijn omgeving even verlaat en ergens moed kan terug vinden. Dan hoop ik als een sterker individu terug te keren. De capaciteiten om af te ronden heb ik, maar ik ben gediagnosticeerd met PTSS. Het begint al bij mijn slechte nachtrust. Ook hier heb ik veel wegen bewandeld: van het GGZ tot medicatie en malafide zorgverleners (die "speciale" cursussen hebben gevolgd en waar je contant moet afrekenen). Zo een schrijnende jeugd heb ik echt gehad dat ik alles wilde proberen. Mijn jeugd ging gepaard met fysieke mishandeling, maar ook geestelijk. Ook dank voor jouw reactie.

- Edith Janzen: Toen ik in Frankrijk was, voelde ik me echt gewild. Mensen keken mij vriendelijk aan i.p.v. afkeurend of met een nare blik. Mijn dorp waar ik nu verblijf is nogal conservatief en de kans is groter dat mensen ook afkeurende meningen hebben naar mijn individu. In Frankrijk was een ieder behulpzaam en vriendelijk. Dat had vast te maken met het feit dat ik een toerist was, maar dat derfde mijn pret niet om toch gewild te voelen. Dat gewild voelen ligt heel diep in mij: ik zei bewust in mijn oproep dat ik rustig ben, maar ook heel liefdevol. Omdat ik niet veel liefde heb gekend als kind, geef ik juist veel liefde en respect aan mensen om me zo ook geliefd te voelen. Dat laatste is zo fijn. In Nederland wonen kan ook, maar de vaste lasten zijn bijzonder hoog hier. Vaak is het in het buitenland minder prijzig. Frankrijk is echter een optie, niet dé optie voor mij. Het zou wel fijn zijn om een tijd daar te zijn en mezelf aan te sterken. Ook dank voor jouw reactie.

- Marielle: Hallo. Ik zal vanavond alvast kijken. Dat kost en inwoning spreekt mij al erg aan. Jouw reactie is bemoedigend, zeker nu jij door hebt dat ik aan mijn zelfbeeld en vertrouwen wil werken. Frankrijk is op dit moment een tool, maar niet de middel. Ik heb voor mezelf nog een lange weg te gaan. Daar ben ik me terdege bewust van. Het stukje (oprechte) contact met mensen mis ik vaak en dat gevoel van eenzaamheid is moordend. Dank voor jouw reactie.

- J.v. Trier G. d'Olivat: Ik kom zelf uit Suriname en ben op mijn dertiende hierheen gekomen. Achteraf gezien niet slim om op zo'n kwetsbare leeftijd vrienden, familie en een veilig gevoel te verruilen voor een onbekend land. In Suriname ben ik opgegroeid in armoede en in een landbouwersgezin komt het vaak voor dat de dominante vader zijn aanwezigheid kenbaar maakt. Ik wil hem niet als slecht afschilderen, want hij heeft ook veel goeds betekent voor mij. Helaas zijn de mishandelingen van zodanige aard geweest dat ik tot op vandaag erover droom en met de schrik wakker word. Als ik wakker ben, heb ik het bijzonder benauwd en moet ik zweten. Het probleem is dan om weer in slaap te vallen. Helaas, hoe erg je dat ook niet wilt doen, word je toch aan het verleden herinnerd. En ja ik pieker erover. Ik heb het gevoel dat ik sinds mijn dertiende niet meer op een normale manier ouder ben geworden. Dat brengt soms gebreke met zich mee en dat merk ik aan mijn studie bijvoorbeeld, maar ook mijn nachtrust. Niettemin heb ik voldoende intelligentie om mijn opleiding af te ronden. Helaas kan ik mijn huur tot februari betalen en ook mijn collegegeld. Daarom moet ik eerst deze puinhoop rond krijgen. Maar ik wil ook aan mezelf werken om met alle moed verder te gaan.

- De beheerder: Dank dat mijn oproep is goedgekeurd en geplaatst mocht worden.

Reactie van Marianne de Haan op 30 November 2014 op 11.36: Mail maar even prive. Marianne.de-haan@club-internet.fr

Reactie van edith janzen op 30 November 2014 op 12.12: Klopt helemaal. De fransen hebben een andere kijk op de medemens dan vele andere volken. Het feit dat je bestaat is een pre in hun ogen. Dat je je redt, door werk of door met pensioen in Fr je hoofd boven water te houden, is in hun beleving een echte Prestatie. Bijpassend uiten ze respect, bewondering, evt verbazing. Maar niet zoals nederlanders dat zo goed kunnen, "jij neemt plek in op aarde, jij ademt zuurstof in, kortom, wat mot je hier, door je bestaan pak je al een stukje van mij af." Hier kom je niet achter je vanuit nederland veel over Fr. leest, of er vaak op vakantie bent. Toen ik hier een poosje woonde, viel me dit verschijnsel op, inderdaad een verademing ten opzichte van een heel stuk leven wat ik in NL doorbracht. Als je dan daarboven nog iets doet, werk, in de plaatselijk muziekgroep zit, lid van een tennisclub bent etc etc, dan groeit de bewondering nog. Maar hoe dan ook, als je weinig hebt of bent, begin je in Fr. niet perse onder nul, kwa bejegening. In NL kun je best wat hebben en zijn, maar je blijft nog heel lang onder nul zitten in de ogen van de medelanders. Ervaringen van 1955-1990, in het westelijke deel van NL, Randstad, Zeeland.

Reactie van Wim Douw op 30 November 2014 op 14.04: Het gaat nogal erg veel over "financiele problemen"....niet een echte naam.......zie ik een addertje onder het gras?.....verkapt bedelbriefje......ik hoop het niet maar vrees het ergste....ik wens iedereen het beste..ook 'Ryan"

Reactie van Marianne de Haan op 30 November 2014 op 17.38: @ Wim Douw, Probeer een eens beetje positief te zijn. Waarom nou weer zo wantrouwend? Ryan geeft zichzelf bloot en brobeert zijn leven op de rit te krijgen. Wat is daar mis mee? Ik vind het heel goed dat hij dit durft en zijn nek uitsteekt. Kan best begrijpen waarom hij zijn echte naam niet geeft. Er zouden mensen in zijn omgeving kunnen zijn die dit lezen en dan problemen geven. Probleer het vanuit zijn perspectief te zien.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.