Striptease in Parijs

 We zullen een jaar of 22 zijn geweest, toen een vriend en ik besloten een paar dagen naar Parijs te gaan. Tijdens een van onze zwerftochten, kwamen we op een pleintje, waar een klein theatertje gevestigd was. Toen we de vitrines aan de gevel bekeken, bleek, dat er een striptease show gegeven werd. Omdat we beiden, weinig ervaring op dit gebied hadden, maar wel erg leergierig waren, en omdat de show met een kwartiertje zou beginnen, besloten we kaartjes te kopen. We kochten de goedkoopste, voor het

balkon, en een beetje zenuwachtig, maar vol verwachting, gingen we het theatertje binnen.

In eerste instantie, was het precies, wat je van een Parijs theatertje verwachtte. Een sfeervolle verlichting en rood pluchen stoeltjes. Bij nader inzien bleek het verval hier en daar wel behoorlijk te zijn toegeslagen, want toen we gingen zitten bleken de stoeltjes erbarmelijk te piepen. Hier en daar stak het stro uit de gaten in de bekleding en bij één stoel viel de zitting op de grond, toen we die neer wilden klappen. Maar goed, uiteindelijk vonden we een redelijke zitplaats, en vol verwachting wachtten we op de dingen die komen gingen. Op het toneel, achter het gordijn, werd intussen heel wat af gebabbeld, en druk heen en weer gelopen. Af en toe, ging per ongeluk het gordijn een stukje open, waardoor ons een blik achter de coulissen werd gegund. Daar waren een aantal half ontkleedde meisjes bezig zich in een tot dan toe onduidelijk pakje te hijsen, waardoor het een beetje op een omgekeerde striptease leek. Na verloop van tijd, werd het wat rustiger achter de gordijnen en begon er een schuchter muziekje te spelen, waarna een koortje volgde.

Het gordijn ging open en daar stonden een tiental meisjes in matrozen pakjes. Op de achtergrond was een rondvaartboot geschilderd, die op de Seine voer. Onder leiding van een in kapiteinskleding gestoken dirigent, werd er een liedje gezongen, dat ging over de vrolijke matroosjes op de Seine of zo iets. De meisjes  bewogen zo'n beetje op de maat van de muziek mee, een enkeling probeerde nog een beetje te doen, alsof ze met het muziekbandje mee zong, maar de meesten waren zo te zien, meer bezig met het uitwisselen van recepten en wat ze die avond verder nog zouden gaan doen, dan waar ze voor waren ingehuurd Toch nog vrij onverwacht, en zonder enige aanleiding begonnen ze zich uit te kleden. De matrozenpakjes gingen vrij vlot uit, maar met de Bh's, wilde het niet al te best lukken. De sluitingen waren duidelijk een probleem, en op een gegeven moment, stond iedereen elkaar te helpen. Het was nog een heel gedoe, maar uiteindelijk waren alle Bh's gevallen, waarna het doek voor de eerste acte ook viel.

 Van de rest van de show kan ik me niet zo heel veel herinneren, behalve, wat als het klapstuk (excusez le mot)  van de avond werd aangekondigd. Het bleek een blonde, voluptueuze dame te zijn, die ook nog eens uit Nederland kwam. Het zou ons met trots moeten vervullen, maar wij waren toch meer, voor "Les Petites Parisiennes" gekomen. De zaal vond het allemaal prachtig, en nadat de betreffende dame, zelf wat kledingstukken had uitgetrokken, mochten een paar mensen in het publiek het karwei af maken. Met behulp van een dobbelsteen werd bepaald, wie welk kledingstuk uit mocht trekken. Het leek mij meteen al een beetje domme actie, omdat je in zo'n situatie de spanning op moet bouwen en die kan je moeilijk aan het lot over laten.

Dat bleek ook wel toen de eerste uitverkorene meteen een zes gooide. Wat betekende, dat hij de eer had, om het laatste en meest spannende kledingstuk uit te trekken. In zijn enthousiasme wilde de man meteen beginnen, maar dat was toch niet helemaal de bedoeling. Het was een buitenlander, die geen Frans sprak, en met veel moeite werd hem duidelijk gemaakt, dat hij nog even geduld moest hebben. Er moest natuurlijk wel een spannende opbouw in de act zitten. Hoe ze het opgelost hebben, weet ik niet meer precies, maar uiteindelijk is het gelukkig allemaal nog goed gekomen.

 Al met al, ontstond er mede door dit misverstand wel  een huiselijk en lacherig sfeertje. Het was allemaal van een dusdanig ontroerende knulligheid, dat ik tot op de dag van vandaag, nooit meer de behoefte heb gevoeld, om de gelikte shows van de Folies Bergères of de Moulin Rouge te bezoeken. Dat zou immers nooit aan deze bijzondere ervaring kunnen tippen.