Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
NEDERLANDS ONDERAAN
«Si par hasard, sur l’pont des Arts, tu croises le vent, le vent maraud, Prudent, prend garde à ton chapeau! Si par hasard, sur l’Pont des Arts, tu croises le vent, le vent fripon, Prudence, prend garde à ton jupon!...» J’étais, il y a une dizaine de jours, sur le fameux pont si lestement chanté par Brassens, et qui relie le Musée du Louvre à l’Institut de France, où siège de l’Académie française. C’est à vrai dire plus une passerelle qu’un pont, car nulle voiture ne peut l’emprunter. Seulement les piétons, et une prédilection pour les couples amoureux: pas seulement parce qu’on y a la meilleure vue de Paris sur le romantique square du Vert Galant, à la pointe de l’Île de la Cité, mais surtout car, jusqu’à il y a peu, les tourtereaux pouvaient y fixer un ‘cadenas d’amour’ gravé aux leurs noms et en jeter d’un grand geste théâtral la clé dans la Seine… Symbole charmant, sans nul doute, mais qui, répété des millions de fois, pesait son poids, tant et si bien que les balustrades y succombaient... Quarante-cinq tonnes d’acier, c’est ce que les services municipaux ont récupéré quand on a remplacé les garde-fous grillagé par des vitres… incadenassables. Serait-assez pour stopper les serments d’éternité ? J’en doute, et ce premier ‘Love’ (au rouge à lèvres, j’espère), que j’y ai pris en photo, est peut-être l’avant-signe d’une nouvelle tendance… moins pesante!
‘Le vent’, de Brassens : https://www.youtube.com/watch?v=vT1-2qt1Aq0
NL/ «Si par hasard, sur l’pont des Arts, tu croises le vent, le vent maraud, Prudent, prend garde à ton chapeau! Si par hasard, sur l’Pont des Arts, tu croises le vent, le vent fripon, Prudence, prend garde à ton jupon!...» [Als je ,toevallig, op de Pont des Arts, de wind tegenkomt, die bandiet van een wind, Prudent, pas op je hoed! Als je toevallig, op de Pont des Arts, de wind tegenkomt, de ondeugende wind, Prudence, pas op voor je onderjurkje!] Zo'n tien dagen geleden stond ik op de beroemde brug die door Brassens zo lichtzedelijks werd gezongen, en die het Louvre Museum verbindt met het Institut de France, waar de Franse Academie gevestigd is. Het is eigenlijk voetgangersbrug, aangezien geen enkele auto er gebruik van kan maken. Alleen tweevoeters, met een voorliefde voor jonge paren; niet alleen omdat je daar de beste uitzicht van Parijs hebt op het romantische pleintje van ‘Le Vert Galant’, op het puntje van het Ile de la Cité, maar vooral omdat tortelduifjes tot voor kort een met hun namen gegraveerd ‘liefdehangslot’ eraan konden bevestigen en met een groot theatraal gebaar de sleutel in de Seine konden gooien... Een charmant symbool, ongetwijfeld, maar dat, miljoenen malen herhaald, ging zó zwaar wegen dat de balustrades eraan gingen bezwijken... Vijfenveertig ton staal, dat is wat de gemeentelijke diensten moesten weghalen toen ze de hekken vervingen door… hangslotonvriendelijk glas. Zou het genoeg zijn om eeuwige beloftes te doen ophouden? Ik betwijfel het, en deze eerste Love (met lippenstift geschreven, hoop ik), waar ik een foto van heb genomen, is misschien wel de voorloper van een nieuwe - minder zwaar - trend!
‘Le vent’, van Brassens : https://www.youtube.com/watch?v=vT1-2qt1Aq0
Weergaven: 408
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
20180519, Cursussen en Opleidingen, Kunst en Cultuur, Parijs
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr