Schenking van een huis in Frankrijk aan de kinderen- vervolg....

Schenking van een huis in Frankrijk aan de kinderen – vervolg…

Een schenking van een huis in Frankrijk aan de kinderen is gunstig om minder erfbelasting te betalen, als de ouders meer dan 10 jaar permanent in Frankrijk wonen en niet meer in Nederland staan ingeschreven. M.a.w. niet meer onder de Nederlandse erfbelasting vallen.

In Frankrijk is er iedere 15 jaar een vrijstelling van €100.000 per kind en per ouder (dus €200.000 per kind als het huis aan de twee ouders toebehoort).

Bij donation-partage of donation simple van het bloot eigendom van Frans onroerend goed (dus schenking onder voorbehoud van vruchtgebruik) is het mogelijk meerdere keren van de vrijstelling te profiteren (mits de eerste donatie vrij vroeg plaats vindt). Bij de schenking wordt rekening gehouden met de waarde van het bloot eigendom en hier wordt schenkbelasting over berekend. Dit is soms maar de helft van de waarde van het volledige eigendom (dit hangt af van de leeftijd van de vruchtgebruiker). Bij vrijval van het vruchtgebruik hoeft geen erfbelasting te worden betaald. Hiermee kun je dus in veel gevallen belastingvrij een Frans onroerend goed aan de kinderen schenken. Als de rest van de erfenis dan meer dan 15 jaar later vrij komt, kan opnieuw van de vrijstelling geprofiteerd worden.

Het verschil tussen een donation-partage en een testament-partage van het bloot eigendom van Frans onroerend goed is dat bij de donation-partage tijdens leven geschonken wordt en het bloot eigendom al tijdens leven van de ouder (s) op het kind overgaat en bij een testament-partage krijgt het kind het bloot eigendom pas bij het overlijden van de (eerste) ouder. Daarbij is maar één keer de vrijstelling van €100.000 mogelijk en ligt de waarde van het bloot eigendom vaak hoger.

In een testament-partage kan een ouder bepalen dat op het moment van zijn overlijden de langslevende echtgenoot het vruchtgebruik erft en het kind het bloot eigendom. In dat geval hoeft het kind het onroerend goed inderdaad niet in box 3 te declareren (volgens het artikel dat Theodora Besse in haar bericht van 6 januari noemde artikel 5.4, lid 3, onderdeel a, van de Wet IB 2001).

Het declareren in box3 van Frans onroerend goed is echter niet zo’n probleem:

De dochter/zoon geeft het Franse huis op in het box 3 vermogen en in dezelfde aangifte wordt er een vrijstelling berekend voor het Franse onroerend goed, omdat Frans onroerend goed niet belast wordt in Nederland op grond van het Frans-Nederlandse belastingverdrag. De vrijstelling werkt niet voor 100%, maar het belang is niet erg groot. 

Een klein nadeel: bij verkoop van het onroerend goed door het kind wordt de plus-value berekend vanaf de waarde van de schenking (dus het bloot eigendom). Maar voor belasting over de plus-value zijn er ook weer allerlei vrijstellingen.

De belangrijkste overweging is dus: is de schenker woonachtig in Nederland of heeft hij Nederland minder dan 10 jaar geleden verlaten?

In dat geval betaalt het kind eerst schenkbelasting in Nederland en op het moment van het overlijden van de laatste ouder alsnog erfbelasting over de waarde van het volledig eigendom (met aftrek van de eerder betaalde schenkbelasting) op grond van artikel 10 SW. Het enige voordeel is dus dat de schenk/erfbelasting in twee keer wordt betaald; Maar gezien de hoogte van de notariskosten voor de schenking (hangt af van de waarde van het onroerend goed) is dit meestal niet gunstig.

Als de ouders hun box3 aangifte willen verlagen ivm WLZ kan het wel weer een optie zijn…

Het is dus ingewikkelde materie en er moet inderdaad rekening gehouden worden met allerlei juridische en fiscale aspecten uit beide landen.