Schatzoeken?

In het Franse dorpje Plougastel (Bretagne) is vorig jaar een rots ontdekt met een 230 jaar oude inscriptie. Tot nu toe kon niemand de mysterieuze inscriptie op de rots ontcijferen. Dit soort dingen werkt altijd op de verbeelding van mensen, en er gingen al geruchten, dat er misschien wel ergens een schat verborgen was. Om deze en andere redenen heeft de gemeente een wedstrijd uitgeschreven en een prijzengeld uitgeloofd voor diegene die het raadsel kon oplossen. Een historicus en een kenner van de Keltische taal hebben zich over het probleem gebogen en beide heren kwamen tot verschillende vertalingen. De een vertaalde het als; "Serge stierf zonder kennis van roeien, zijn boot werd omver geblazen door de wind en de andere vertaling luidde; "Hij was de belichaming van moed en levensvreugde. Ergens op dit eiland is hij begraven. Hij is dood" Nogal uiteenlopende vertalingen zou je denken, maar de burgemeester van het dorp was er tevreden mee en heeft het prijzengeld onder de beide mannen verdeeld.

Er gaan ook stemmen op, die beweren, dat de een of andere grappenmaker maar wat in de rots gehakt heeft en zich nu in zijn kist ligt te verkneukelen om al die mensen die naarstig op zoek zijn naar een niet te verklaren tekst. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Toen ik mijn huis hier in Frankrijk kocht, dacht ik in de rotte houten vloer een luikje te ontwaren. Mijn fantasie sloeg meteen op hol en ik kon niet wachten om het open te maken in de verwachting dat daar wellicht een schat te vinden zou zijn. Helaas vond ik er niets anders dan aarde en rondkruipende pissebedden onder. Het heeft me wel op een idee gebracht, want toen ik het rotte gedeelte van de vloer vernieuwde heb ik er een oud chocoladeblikje gevuld met roestige spijkers onder gestopt. In het blikje heb ik een briefje gedaan met de tekst:" Helaas een schat kunnen wij U niet geven, maar wij wensen U een lang en gelukkig leven."

Op de een of andere manier gaf mij dat een gevoel van onsterfelijkheid, of in ieder geval het plezier, dat als iemand over honderd jaar dit blikje zou vinden, hij er na de eerste teleurstelling toch ook wel weer plezier aan zou kunnen beleven. Toen ik na ruim een jaar de vloer weer open moest breken omdat het nieuwe hout alweer door een hardnekkige schimmel was aangetast, vond ik het blikje. Het briefje was door vocht aangetast en nauwelijks meer te lezen. Ik heb maar geen nieuwe "schat" verborgen.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200404, Korte Verhalen

Overleden Reactie van Theodora Besse op 4 April 2020 op 20.20: Frans, blij dat ik weer zo'n enige bijdrage van je lees! Is (veel te) lang geleden.

Reactie van El Burro Català op 4 April 2020 op 21.32: Frans, ik ben het helemaal eens met Theodora.

Reactie van Maria op 5 April 2020 op 7.23: Hier sluit ik me bij aan. Welkom terug Frans. Enne. Ik heb genoten van je verhaal.

Reactie van ineke blom op 5 April 2020 op 17.13: Zo’n 30 jaar geleden trad ik af en toe op met een trio. We haalden zo nu en dan de krant met een aankondiging, recensie en foto. De trotse vader van mijn collega, was zijn huis aan het verbouwen en plakte een van onze artikelen achter het behang met de mededeling dat een van de zangeressen in dat huis was geboren. Voor later als iemand dat huis zou kopen en tot de ontdekking zou komen dat dit beroemde trio daar voetstappen zou hebben liggen. Beroemd zijn we nooit geworden en we hangen er nog steeds denk ik.

Reactie van frans brugman op 5 April 2020 op 17.48: Beste mensen, bedankt voor de positieve reacties, Leuk ook, om te horen van iemand die "letterlijk" achter het behang geplakt is!

Reactie van Barbara Dumont op 5 April 2020 op 17.50: Heel leuk verhaal! Jammer dat je niet opnieuw een "schat" hebt begraven, je zou het in steen kunnen doen zodat het niet aangetast wordt? Met vriendelijke groet

Reactie van Timo op 5 April 2020 op 20.08: Misschien wel een gemiste kans, juist onder houten vloeren in de grond die er onder ligt worden regelmatig oude munten gevonden, die vallen door de spleten heen. Het is al meerdere keren voorgekomen dat er in oude gebouwen of kerken munten uit de (late) middeleeuwen zjn gevonden. Het is dan wel geen schat maar zeker erg leuk om te vinden in je eigen huis. Dus bij vervanging van een houten vloer op de begane grond , ff met een metaal detector er overheen.

Zo heb ik in ons huis onder de vensterbank vooroorlogse franse muntjes en nazi geld gevonden onder de vensterbank. De kelder uit 1685 heeft helaas niets opgeleverd.