Samen bundelen als je ouder wordt in Frankrijk

Nu ben ik pas 55 jaar maar als ik straks ouder word zou ik het een fijn idee vinden om met meer mensen samen te wonen op dezelfde plek. Eigenlijk een soort bundeling van krachten.

Een grote boerderij, ieder een eigen plek, elkaar helpen, samen delen in het onderhoud/kosten, wat werken in huis en tuin, ( eventueel hulp inschakelen ) plezierig met elkaar omgaan, etc....

Alleen is toch ook maar alleen en er zal wellicht een groep mensen zijn die dat straks ook tegenkomen....

Ik wilde gewoon eens peilen of er meer mensen zijn die dit ook een goed idee vinden en hier ideeen over hebben.

Ik zie de reacties graag tegemoet, misschien ook op mijn email..... hankarkema@hotmail.com

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20190203, Ouderverzorging

Reactie van jones op 4 Februari 2019 op 10.44: Inderdaad een leuk en handig initiatief dat knarrenhof. Maar dan b.v in een grote boerderij met aantal kamers......

Reactie van Sequoia op 4 Februari 2019 op 11.07: @ Jones, een grote boerderij is toch helemaal niet praktisch voor hetgeen jij voor ogen hebt, het lijkt mij dat je voor jouw plannen het best iets met zo weinig mogelijk onderhoud kunt ontwikkelen? Als je echt iets wil met meerdere oudere mensen, dan zijn gelijkvloerse bungalo's veel geschikter..

Reactie van Hans van den Bos op 4 Februari 2019 op 11.41: @Peter A. Schrage
Ik wil er hier zeker geen wetenschappelijk betoog houden. Daartoe ben ik niet bevoegd. Ik heb mijn hele leven gevaren en kan over dat zwervende bestaan kan ik dus wel meedenken. Dat er een verschil bestaat tussen motivaties met betrekking tot emigratie is duidelijk.
Emigreren om economische redenen heeft zowel voordelen als nadelen. Allereerst is er het voordeel dat je op jongere leeftijd vertrekt en je dus je familie meeneemt. Dat bevordert zeker het integratieproces omdat de noodzaak om met anderen te verkeren groter is. Bovendien leer je op jongere leeftijd gemakkelijker een taal dan op oudere leeftijd. De economische noodzaak kan afbreuk doen aan het plezier van de emigratie. Een dwangmatig proces is niet het beste begin. Dat staat echter een goede integratie en kennis van de taal niet in de weg. Ook heb je later kinderen en kleinkinderen in de buurt wonen, en ben je dus minder alleen. Ik heb geen wetenschappelijke verklaring voor het terugvallen op de eigen taal op hoge leeftijd. Mij kennis is gebaseerd op een TV uitzending over dit onderwerp van een aantal jaren geleden. Toch is er al veel over gepubliceerd.
https://sstp.nl/article/viewFile/15554/16856
https://docplayer.nl/45563318-Taalverlies-of-ouderdom.html
Er zij nog meer referenties, maar dit lijkt me voldoende.
Dat er eenzaamheid bestaat onder geëmigreerde ouderen is een feit. Zeker als de partner wegvalt en voldoende spreekvaardigheid van de landstaal ontbreekt. Velen keren dan ook terug naar het moederland.

Reactie van Nelleke op 4 Februari 2019 op 12.53: Mijn eerste werkervaring in Frankrijk was in het 'maison de retraite RUSSE' te Sainte Geneviève des Bois, een officiele EHPAD voor de gevluchtte (Wit)Russen die na 1917 in Frankrijk aankwamen. Feit is dat alle bewoners een andere achtergrond hadden, maar op (hoge) leeftijd allemaal terugvielen op het Russisch of het Duits (taal van de gouvernantes die bovenlaag had opgevoed). Daarnaast hebben mijn ervaringen in Parijs bij 'les petits frères des pauvres' geleerd dat het ouder worder inderdaad vaak samengaat met het verlies van de aangeleerde taal. Mede door het taalverlies treedt vereenzaming op én met het wegvallen van tijdsgenoten (vrienden en familie) vervalt ook een stukje eigen cultuur. De meeste lezers van dit forum zijn vrijwillig verkast naar Frankrijk én de meesten onder ons - ondanks het feit dat we in een ander taalgebied en woonomgeving goed gedijen - hebben toch de neiging om zich een beetje vast te houden aan de eigen cultuur én taal...dat kleine beetje dat elke keer weer meeverhuisd en waaraan waarde wordt gehecht. Juist deze bijzonderheden worden niet of nauwelijks herkend in het nieuwe vaderland, zeker als de aangeleerde taal vervaagd of verdwijnt. Na mijn ervaringen in het bovengenoemde verzorgingshuis heb ik altijd geroepen dat ik terug ga naar Nederland zodra de 'gebreken' komen. Echter zoals hierboven al in een bericht werd aangegeven, de Nederlandse samenleving is veranderd en is niet meer identiek aan de belevingswereld. Dus daar val je ook tussen de wal en het schip. In Nederland (zoals ook in het bovengenoemde voorbeeld in Australië) bestaan woonvormen voor anderstaligen die zorg nodig hebben of elkaar. Met begeleiding van personeel dat de ontworteling van de bewoners begrijpt. Niet iedereen heeft hier behoefte aan, maar wellicht vinden medelanders zich in de oproep van Jones om samen na te denken én krachten te bundelen met betrekking tot een kleinschalige vorm van samenwonen en/of delen van zorg. Ik begrijp dat in het verleden al redelijk veel pogingen hiertoe zijn ondernomen. Wellicht is het nuttig om info te verzamelen en te kijken waarom er zoveel projecten halverwege zijn gestrand.

Overleden Reactie van Susan op 4 Februari 2019 op 13.51: ja waarom zijn die projecten eigenlijk gestrand? ik zou dat graag willen weten .

Reactie van Hans van den Bos op 4 Februari 2019 op 15.29: Ik weet niet waarom die projecten gestrand zijn. Waarschijnlijk op economische gronden. Je moet op een bepaalde schaal werken om permanent verpleegkundig toezicht de kunnen betalen. dan wordt het steeds moeilijker te financieren. Kleinschalige woongemeenschappen lopen dikwijls uit in onderlinge ruzies. Die zijn heel goed verklaarbaar. De onderlinge hulp komt meestal neer op een paar mensen en die zijn dan ook niet jong meer.

Reactie van Jeannette op 4 Februari 2019 op 15.39: Super goed idee Jones, vraag gelijkgestemden te reageren en de anderen te zwijgen, daar heb je namelijk helemaal niks aan. Lekker brainstormen en wie weet komt er iets uit, je hebt nog tijd zat op je 55e!

Reactie van jones op 4 Februari 2019 op 16.47: Jeannette. dank je wel voor je opbeurende woorden en positieve instelling!! Je hebt helemaal gelijk. Gelukkig reageren ook gelijkgestemden op mijn hotmail en dat is leuk!

Het is gewoon dat ik denk dat het leuker is om ipv dat veel mensen op een gegeven moment alleen, eenzaam in hun veel te grote boerderij wonen in Frankrijk ( net als ik dan wrs ) en dat dan met een paar mensen te kunnen delen en dat dat leuker, gezelliger en minder eenzaam en handiger zou kunnen zijn met goede afspraken. Dat was gewoon mijn kleinschalige, goedbedoelde insteek.

Dat zou dan hier kunnen of misschien wordt het uiteindelijk ergens anders.....ik heb het geopperd en aangekaart en hoop op nog leuke, enthousiaste reacties...

Overleden Reactie van Susan op 4 Februari 2019 op 18.06: ik ben heel erg benieuwd hoe jullie het aan gaan pakken hopelijk houd je ons op de hoogte hier op de site.

Overleden Reactie van Susan op 4 Februari 2019 op 18.31: ik heb op de duitse zender een keer een project gezien voor ouderen in Tiny houses, heel erg leuk samen een stuk grond kopen en dan tiny houses neerzetten ieder naar eigen keus wel alles gelijkvloers en natuurlijk ont-spullen maar dat wil je natuurlijk ook als je ouder bent.

ik vond dat een goed idee zal mij benieuwen hoe jullie het vinden maar ik neem aan toch wel in Frankrijk.