À saisir! - Unieke kans!

NEDERLANDS ONDERAAN

Auriez-vous par hasard € 1145000,-- à me prêter ? Si oui, je plie de suite bagage et déménage vers ‘ma’ Bretagne, celle des Côtes d’Armor, de l’île de Bréhat, de Paimpol et de Pontrieux, du granit rose et des hortensias bleus, là où j’ai fait, il y a une quarantaine d’années, mes plus beaux stages d’agriculture. Et là où un autre amoureux de la Bretagne avait son pied à terre d’hiver, son petit coin de paradis, cette maison qui est maintenant à vendre. Le nom de cet hurluberlu cher à mon cœur ? Georges Brassens. Pendant la guerre de 39-45, lorsqu’il devait se cacher des nazis (car il avait déserté le travail obligatoire en Allemagne), il se réfugia quelques temps dans cette région si différente de son sétois natal, et en tomba amoureux. Devenu plus aisé, en 1969, il y acheta cette demeure, Kerflandry, qui surplombe l’estuaire du Trieux et a un accès direct à la grève où il aimait se promener et jouer avec son caniche noir. L’intérieur de la maison (12 pièces – 5000 m2 de jardin) est resté tel quel. Et en collant attentivement l’oreille aux murs, peut-être peut-on entendre l’écho de la voix du poète, et de ses ritournelles ? Alors, on se cotise ?

Interview de Georges Brassens en Bretagne (1972) :

https://youtu.be/6VMzNCmDkmE

NL/ Kunt u me toevallig € 1145000,-- even lenen? Zo ja, dan pak ik onmiddellijk mijn koffer in en verhuis ik naar ‘mijn’ Bretagne, dat van de Côtes d'Armor, het eiland Bréhat, Paimpol en Pontrieux, van de roze graniet en blauwe hortensia's, waar ik veertig jaar geleden mijn mooiste landbouwstages heb beleefd. En waar een andere liefhebber van de Bretagne zijn winterse pied à terre had, zijn paradijselijke stulpje, dat nu te koop is. De naam van die vreemde snuit dat mij zo dierbaar is? Georges Brassens. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen hij zich voor de nazi's moest verstoppen (omdat hij het verplichte werk in Duitsland had verzuimd), onderdook hij een tijdje in deze buurt, zo anders van zijn geboortestreek Setois, en werd er verliefd op. In 1969, toen hij het financieel beter had, kocht hij dit huis, Kerflandry, dat over de monding van de riviermonding van Trieux uitkijkt  en direct toegang heeft tot de oever waar hij graag met zijn zwarte poedel wandelde en speelde. Het interieur van het huis (12 kamers - 5000 m2 tuin) is gebleven zoals het was. En als je voorzichtig met je oor tegen de muren luisterd, kun je misschien de echo van de stem van de dichter en van zijn chansonnettes horen? Zullen wij wat geld bij elkaar scharrelen?

Interview met Georges Brassens in de Bretagne (1972):

https://youtu.be/6VMzNCmDkmE