Rijke Vlamingen blazen zuidfrans gehucht nieuw leven in

Ze leidden een goed leven, Marc Verstraete en zijn vrouw Tine Claeys. Hij werkte in België als directeur van een industriële verpakkingenonderneming met 32 vestigingen over de hele wereld, in welk familiebedrijf hij ooit onderaan de ladder was begonnen. Zij werkte als costumière in de theater- en filmwereld. Maar ze wilden iets anders. Begin deze eeuw besloten ze de onderneming te verkopen en een ander leven te beginnen. De verkoop van het bedrijf maakte hen tot miljardairs. Miljardairs hoeven niet te werken, maar nietsdoen staat niet in het woordenboek van Marc en Tine.

Als liefhebbers van wijn hadden ze zich in hun hoofd gezet om een wijnchâteau te kopen en daar kleinschalig wijn te gaan produceren voor zichzelf en voor vrienden. Vier jaar lang zwierven ze de wereld over om het ideale wijndomein te vinden. Uiteraard doorkruisten ze ook heel Frankrijk. Toen ze al bijna de moed hadden opgegeven kwamen ze in 2007 terecht bij een zuidfranse makelaar die nog wel iets wist. Maar, zei hij, daar wil geen enkele vrouw wonen. Het domaine lag namelijk bij een klein vervallen gehucht met 180 inwoners temidden van de natuur en van verwaarloosde wijngaarden.

Tine en Marc Verstraete (foto Midi Libre)

Maar toen Marc en Tine met de makelaar arriveerden bij het 12e-eeuwse château Castigno nabij het dorpje Assignan in de Hérault, vielen ze als een blok voor de schitterende omgeving en het tot ruïne vervallen kasteel met zijn 30 hectare grond (inmiddels 42 hectare), waarvan 15 hectare wijngaarden met carignanwijnstokken van over de honderd jaar oud, maar ook syrah, mourvèdre, cinsault, grenache blanc, roussanne, grenache noir, clairette en merlot.

Kasteel en regio kennen een eeuwenoude geschiedenis. Het domein heeft ooit toebehoord aan de rooms-katholieke orde van de Malthezers, maar vóór hen waren de Romeinen hier gevestigd. Vier jaar lang werkte het echtpaar aan de restauratie van het kasteel, waarbij ze er nauwkeurig op toezagen dat alles in de oorspronkelijke stijl werd herbouwd. Ook kochten ze enkele verlaten en tot ruïnes vervallen huizen in het dorpje en restaureerden ze.

Van wijnbouw had het vlaamse echtpaar echter geen kaas gegeten. Daarom trokken ze twee ervaren wijnbouwers aan. Het kostte hun enige moeite om deze mensen ervan te overtuigen dat zij de wijnbouw volledig biologisch moesten uitoefenen. Tractoren, kunstmest en insecten- en onkruidverdelgers zijn op Castigno uit den boze. Minischapen, die niet bij de wijnranken kunnen, houden het onkruid onder controle en het paard Princesse wordt gebruikt voor het ploegen en voor het vervoer van de druiven tijdens de pluk, die met de hand gebeurt.

Princesse

Nu, elf jaar later, is château Castigno uitgegroeid tot wel iets meer dan een kleinschalig wijndomein voor eigen gebruik en dat van vrienden. Ieder jaar worden er tot 120.000 flessen biologische wijn geproduceerd. Het vlaamse echtpaar trok andere ondernemende Vlamingen aan, die in Assignan winkels en restaurants openden en daarmee werkgelegenheid brachten. Assignan is tegenwoordig een levendig dorp. Samen met Château Castigno vormt het een bekende toeristische trekpleister. Welgestelde wijnliefhebbers van over de hele wereld kunnen er luxe overnachten in een vijf-sterren hotel, waarvan de kamers zijn verspreid over de gerestaureerde huizen in het dorp. Ook kunnen ze er dineren in uitstekende restaurants of er dure wijnen, schoonheidsmiddelen (van eigen productielijn) en luxe lingerie kopen. Ontspannen in een spa of in een massagesalon (met wijn na in plaats van de gebruikelijke thee) behoort eveneens tot de attracties.

De nieuwste aanwinst, pas geleden geopend, is een "chai" (wijnopslag) met een proeverij en een winkel in de vorm van een 80 meter lange wijnfles. In de hals van de fles bevindt zich een grote feestzaal voor bruiloften en partijen. De chai staat op palen temidden van de wijnvelden. De buitenkant is geheel met kurkschors bekleed. Marc en Tine hopen met deze bijzondere chai het oenotoerisme een extra stimulans te geven.

De nieuwe chai

Toen het gemeentebestuur en de burgemeester van Assignan de ontwikkelingen zagen, die hun ingeslapen dorp plotseling op de wereldkaart zetten, schrokken ze wakker. De gemeente stak zich diep in de schulden om het dorpsplein en de vervallen straatjes opnieuw te plaveien. Ook de comcom, het departement en de regio droegen hun steentje bij om het vervallen dorpje weer presentabel te maken voor de ontvangst van toeristen.

Zo heeft dit vlaamse echtpaar met veel energie, verbeeldingskracht, lef en natuurlijk met heel veel geld het zuidfranse dorpje uit zijn Doornroosjeslaap gekust.

Franstalige bronnen: Midi Libre, Le Parisien, Le Point

Nederlandstalige bronnen: June.be, Derijkstebelgen.be, Hetwinkeltjevantine.com