PSD2 Europese betaalwetgeving

Hallo Allemaal

Gisteren naar Radar gekeken en voor het eerst iets gehoord over de Payment Services Directive PSD2. Daar dit Europees is zullen we er ook in France mee te maken krijgen.

Heeft iemand enig idee hoe we dat hier zullen merken, hoe de Fransen dit gaan noemen als ze geen Engels willen gebruiken, hoe de privacy gewaarborgd zal zijn? Wie zijn de toezichthouders in Frankrijk? Is het hier ook zo dat eerst uitdrukkelijk toestemming gegeven moet worden voordat er iets veranderd?

Met andere woorden, wie weet het fijne van deze nieuwe Europese regelgeving maar dan in 't Frans?

Alle info is welkom, alvast bedankt, groetjes

Rob

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20171024, Geldzaken, Overheid

Overleden Reactie van Susan op 24 Oktober 2017 op 17.15: ja ik zag met verbazing dat het doorging.

Overleden Reactie van Susan op 24 Oktober 2017 op 17.20: https://fr.wikipedia.org/wiki/Directive_sur_les_services_de_paiement

Reactie van Henny van der Goot op 24 Oktober 2017 op 18.22: Weer zo’n idee van de EU waar al heel kritisch naar is gekeken door deskundigen maar dat blijkbaar toch doorgang zal vinden. Ik vond dat dit onderwerp heel goed werd besproken in het programma van Radar. De oorspronkelijke bedoeling van de EU zou misschien best wel valide kunnen zijn, maar naar mijn idee geef je hiermee je privacy helemaal weg, wordt jouw data doorverkocht en geeft dit systeem ook criminelen weer wat in handen om mensen kaal te plukken. Ik ga in ieder geval nooit toestemming geven.

Reactie van Peter A. Schrage op 24 Oktober 2017 op 18.40: Achter de feiten aan .. is er niet al een SEPA in werking sinds 2016

Overleden Reactie van Theodora Besse op 25 Oktober 2017 op 8.10: De NL Consumentenbond heeft er ook een voorlichting over geschreven. Derde partijen die toegang willen tot rekeningen moeten zijn goedgekeurd door de NL Bank én de rekeninghouder moet er toestemming voor geven. Ik zou niet weten waarom ik daar toestemming voor zou geven.

Reactie van Peter A. Schrage op 25 Oktober 2017 op 8.39: Dank Paul Theodora voor de bronnen

Overleden Reactie van Boudewijn Bolderheij op 25 Oktober 2017 op 10.07: .

Hier viel mijn oog als eerste op:

“‘ De klanten zijn de uiteindelijke winnaar
met een keuze uit een ruimer pallet aan mogelijke services. “‘

Ik denk, goh dat is aardig ........ ze doen het voor ons, hun klanten.
Het wordt dus “NON profit” blijkbaar.

Boudewijn

Reactie van Jako op 25 Oktober 2017 op 11.46: Inloggen bij een (overheids-) instelling via de inlog van je bank is m.i. zo'n toepassing. De bank garandeert je persoonsgegevens bij de instelling. Geen digid meer nodig lijkt me voldoende handig om toestemming te geven. Hetzelfde geldt voor een webwinkel, dan weet die met zekerheid wie de bestelling plaatst omdat de bank de gegevens valideert. De bank laat zich daar natuurlijk voor betalen.

Reactie van Thade op 25 Oktober 2017 op 12.55: @theodora

ik kan me best een paar gevallen voorstellen waarin je een derde toestemming zou willen geven:

je zou zelf die derde kunnen zijn, die de rekening wil benaderen vanaf een andere rekening bij een andere bank of vanuit een ander land;

je zou eigenaar of bestuurder kunnen zijn van een bedrijf of stichting en vanuit die rol je persoonlijke bankrekening willen kunnen zien;

Je zou verschillende rekeningen elektronisch aan elkaar kunnen koppelen met dit soort machtigingen waardoor het mogelijk wordt meerdere rekeningen bij verschillende banken te benutten met één pas/pincode;

je zou toegang voorwaardelijk kunnen toestaan aan echte derden zoals nu al heel veel gebeurt met incasso machtigingen;

je zou een partner (hangt van de relatie af natuurlijk) toegang kunnen willen geven zonder gedoe over samenlevingscontracten of andere papieren die nu voor een en /of rekening nodig zijn;

iemand zou een mantelzorger toegang kunnen willen geven tot een huishoud-rekening;

je zou een rekening kunnen openen met een heel bepaalde bestemming (bv noodfondsje voor je kinderen), waarop zij gemachtigd zouden zijn indien nodig, een beroep te doen zonder rechtvaardiging vooraf;

kortom naast veel gevaar, ook eindeloos veel nuttige mogelijkheden, lijkt me.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 25 Oktober 2017 op 13.32: Jako en Thade, ondanks jullie voorbeelden zie ik er helemaal niets in. Ik ben uiterst voorzichtig met mijn bankgegevens, zoals mij vele malen op het hart is gedrukt door tig instanties. Ik heb een Digid en de webwinkels die ik bezoek hebben hun eigen middelen om te checken dat ik ik ben.

Waarom zou ik mijn rekening willen benaderen vanuit een andere bank of vanuit het buitenland? Dan log ik toch gewoon in? Van mijn twee franse en één NL bank ken ik de inloggegevens uit m'n hoofd. En ik vind het onveilig om rekeningen te koppelen en voor verschillende rekeningen dezelfde inloggegevens te gebruiken.

Ik ben eigenaar van een bedrijf (nou ja) en heb daar verplicht een aparte bankrekening voor (één van de drie die ik hierboven noemde). Daar ken ik de inloggegevens dus ook van uit mijn hoofd. Partners heb ik niet en in het onwaarschijnlijke geval dat ik die krijg (ontmoette gisteren een buitengewoon leuke man bij de Lidl) dan krijgt hij zonodig mijn bankgegevens. Mijn "mantelzorgers" (kinderen) weten hoe ze bij mijn inloggegevens kunnen komen. Die staan namelijk op een externe harde schrijf voor als ik mijn geheugen mocht verliezen of plotseling zou overlijden. Als mijn kinderen een noodfonds nodig zouden hebben dan maak ik het geld gewoon over naar hun rekening.

Kortom, ik ben zeer tevreden met de mogelijkheden die ik nu heb en ik heb geen enkele behoefte aan nog meer mogelijkheden om bedrijven (banken) te helpen (nog) meer geld te verdienen.