Nederlanders.fr

Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!

Quand j'étais petit, nous mangions des desserts de la marque 'FrancOrusse' - et c'était bon et nourrissant! La marque fut lancée en 1896 par un certain Emile Cornillot qui profita de l'énorme engouement créé par les 'Emprunts russes', chaudement recommandés par l'état français. Le tsar Alexandre III, grand francophile, avait alors décidé de moderniser son empire, et avec donc grand besoin d'investisseurs. La France, elle, cherchait désespérement une alliance de poids contre le bloc Allemagne-Autriche-Italie qui s'était formé. Les deux pays étaient faits pour s'entendre, et tout fut fait pour convaincre les épargnants français de troquer leurs économies en francs-or pour ces beaux papiers imprimés qui promettaient la prospérité. Et pendant cinquante ans, de 1867 à 1917, oui, le rendement a frisé les 5%... Mais en 1918, les bolcheviques, qui venaient de prendre le pouvoir, déclarèrent qu'ils ne reconnaissaient pas les dettes du tsar! Lénine ruinait d'une phrase des centaines de milliers de Français modestes qui avaient cru ce qu'on leur avait chanté: 'Prêter à la Russie, c'est prêter à la France!' Aujourd'hui, cent ans après, leurs descendants continuent à faire procès sur procès à l'état russe pour faire valoir les titres de leurs aïeux, représentant à présent entre 40 et 50 milliards d'euros... Petit détail intéressant que j'ai trouvé en faisant un peu de recherche: l'état russe investissait des sommes considérables en pots-de-vin aux journalistes de façon à pousser les Français à se lancer dans l'aventure. Rien de nouveau sous le soleil... Regardez donc ce très clair petit film.

Le film (3 minutes)

NL/ Toen ik een kind was, aten we toetjes van het merk FrancOrusse - en dat was lekker en voedzaam! Het merk werd in 1896 geïntroduceerd door een zekere Emile Cornillot die profiteerde van het enorme enthousiasme van de 'Russische leningen' ('Les emprunts russes'), die door de Franse overheid van harte werden aanbevolen. Tsar Alexander III, zelf zeer Francofiel, had besloten zijn rijk te moderniseren, en had dus investeerders nodig. Frankrijk was ondertussen wanhopig op zoek naar een krachtig bondgenootschap tegen het gevormd Duits-Oostenrijks-Italiaans blok. De twee landen werden het dus snel met elkaar eens, en er werd alles aan gedaan om de Franse spaarders ervan te overtuigen hun gespaarde gouden franken te ruilen voor deze mooie geprinte papieren die welvaart beloofden. En vijftig jaar lang, van 1867 tot 1917, ja, was de jaarlijks opbrengst bijna 5%.... Maar in 1918 verklaarden de bolsjewieken, die net de macht hadden overgenomen, dat ze de schulden van de tsaar niet herkenden! Lenin ruineerde in een zin de honderdduizenden kleine Franse spaarders die hadden geloofd in wat ze voorgezongen werden:' Lenen aan Rusland is lenen aan Frankrijk'! Vandaag, honderd jaar later, vervolgen hun nakomelingen nog steeds de Russische staat om de geldpapieren van hun voorouders te laten gelden: nu tussen de 40 en 50 miljard euro... Een interessant detail dat ik tijdens mijn onderzoekje vond: de Russische staat investeerde aanzienlijke sommen geld in steekpenningen aan journalisten om de Fransen aan te moedigen zich in het avontuur te wagen. Niets nieuws onder de zon... Kijk naar het zeer goed vestaanbare filmpje. 

Het filmpje (3 minuten)

Weergaven: 793

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn. 

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20180114, Cursussen en Opleidingen, Geldzaken, Kunst en Cultuur


Overleden
Reactie van Theodora Besse op 16 Januari 2018 op 10.19

Mooi verhaal over John Law, dankjewel Sylvain.

Reactie van wilsam op 16 Januari 2018 op 11.19

Dank voor de aanvulling op de monetaire geschiedenis, Hans en Sylvain.

@Hans. Ik dacht dat alleen een banque geld mocht aantrekken op de kapitaalmarkt (primaire geldschepping). Een crédit (komt van het Italiaanse credere dat geloven betekent) is een vereniging of een coöperatie die leningen verstrekte vanuit de door de leden ingelegde gelden. Dan is er ook nog de caisse, de spaarbank. 

In Nederland hadden we ook banken voor verschillende doelgroepen en met een verschillend statuut. De strikte scheiding tussen de vormen is met de komst van het consumenten bankieren in de jaren 60 steeds meer vervaagd.

Reactie van HansR op 16 Januari 2018 op 11.36

@wilsam : dank, ik denk dat dat inderdaad het verschil is. Die verschillende vormen dateren dus uit de tijd van na Law. En na de jaren 60 tsja, we kennen  allemaal de crisis van de jaren 80 en 2008 enz... ;)

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!

Wordt lid van Nederlanders.fr

GA DIRECT NAAR:

Booka.place - Webstudio 24

Laatste nieuws uit Frankrijk

© 2024   Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Privacybeleid  |  Algemene voorwaarden